سیدمهدی موسوی تبار، دبیر فرهیختگان آنلاین: فیلمی از صحبتهای یک کارشناس در برنامه زنده صبح بخیر ایران در دفاع از عملکرد تلویزیون در دعوت از برخی مهمانها در شب یلدا منتشر شده و واکنشهایی را دربر داشته است. جالب اینکه مجری این برنامه برادر مجری یکی از همان برنامه های ویژه یلدایی است و عکس برادرش همراه مهمانها روی دیوار استودیو دیده می شود. کارشناس محترم برنامه در دفاع از حضور پسربچه اردبیلی (واگعی یا کیک؟) استدلال می کند که در فضای مجازی یک قاب از او دیده شد و تلویزیون این امکان را داد تا مخاطبان شناخت بیشتر و عمیقتری از او پیدا کنند! و با خانواده او و هنرهای دیگرش آشنا شوند. چند هزار نفر در فضای مجازی بنا به دلایلی مشهور شده اند و دنبال کننده های زیادی دارند؟ با این استدلالِ جناب کارشناس، شبکه های تلویزیونی در مناسبتهای مختلف این مجوز را ندارند که سراغ تمام چهره ها بروند و برنامه های زنده شان را با حضور اینها پر کنند؟ طبیعتا و احتمالا تمامی این چهره‌های مجازی، خانواده دارند و کار یا هنر دیگری بجز آنچه بخاطرش مشهور شده اند و همین کفایت می کند برای حضورشان؟ کاش این کارشناس محترم کمی درباره سوابق رسانه ایش توضیح میداد تا مبنای علمی این صحبتها را متوجه می شدیم. 
نکته قابل تامل دیگری که جناب کارشناس مطرح کردند درباره مصرفی بودن فضای مجازی در مواجهه با چهره‌های مشهور بود. با فرض صحت این مدعا، استفاده ای که تلویزیون از این افراد می کند چه اسمی دارد؟ باید قبول کنیم تلویزیونی که از هر ثانیه تبلیغاتش درآمد کسب می کند فضایی ایجاد کرده که همه استعدادهای خارج از تهران بیایند و فراتر از یک «قاب» خودشان را معرفی کنند؟
خامه روی کیک این ویدیو جمله جناب مجری بود وقتی وایرال شدن ویدیوی صادق بوقی را کار «آنوری»ها و اصطلاحا دشمنان خواند و ریشه آن را در برخوردهای داخلی ندید. واکنشی که بجز تعجب و حتی لبخند، راه دیگری برای شنونده و بیننده نمی گذارد.