سیدهحسنا پیروان، خبرنگار گروه جهانشهر: مترجم کتاب «هولوکاست، پیگرد و کشتار یهودیان» اثر «الکساندر براکل» را با این جمله آغاز میکند: «به یاد پسربچهای یهودی که هیچکس از مرگش خبردار نشد» و به این صورت همهچیز برای ساخت یک تراژدی تمامعیار که پایههای مشروعیت رژیمصهیونیستی را پیریزی کند، فراهم میشود. جنایات رژیمصهیونیستی نه از اشغال خاک فلسطین و ساخت دولت جعلی اسرائیل، بلکه از زمانی شروع شد که همه کشتهشدگان و ستمدیدگان جنگ جهانی دوم را از تاریخ محو و جهان را به این باور رساند که برای یهودی آواره مظلوم اشک بریزند. تحریف این واقعه تاریخی به نفع یهودیان بهصورتی که آنها را تنها قربانیان هولوکاست جلوه دهد، خود تبدیل به دستاویزی شد تا رژیمصهیونیستی با استفاده از آن همه جنایتهای بعدی خود را زیر سایه این مظلومیت ساختگی توجیه کند.
سرزمینی بدون مردم برای مردمی بیسرزمین؟
در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم تقریبا همه جهان از این فاجعه بزرگ جهانی آسیب دیده بودند. یکی از این فجایع بزرگ جهانی کشتارهای ارتش نازی آلمان است که تحت عنوان هولوکاست شناخته میشود. آمارهای پیرامون هولوکاست مبهم و ضد و نقیض است و سالهاست هر تحقیق و تفحصی پیرامون جزئیات این ماجرا در اروپا و آمریکا جرم تلقی میشود و فرد خاطی متهم به یهودستیزی میشود. برمبنای همین آمارهای ضد و نقیض اما بیش از نیمی از قربانیان هولوکاست را غیریهودیان تشکیل میدادند. حتی اگر به آمارهای موردقبول یهودیان و صهیونیستها نیز استناد کنیم در این ماجرا شش میلیون یهودی کشته شدند؛ این درحالی است که در همین منابع آمار کشتهشدگان غیریهودی هولوکاست بین 10 تا 12 میلیون نفر عنوان شده است. برمبنای آماری که از اردوگاه «آشویتس» بهعنوان بدترین اردوگاه ارتش نازی منتشرشده، از میان قریب به 2 میلیون کشته حدود 960 هزار نفر (کمتر از نیمی) یهودی بودند. در تمام دادگاههای بعد از جنگ، خاطیان به جرم «نسلکشی علیه یهود» محاکمه میشدند؛ گویی جان میلیونها بیگناه در مقایسه با خون یهود، فاقد ارزش مجازات بودند. اما سوال اصلی این است که چرا با وجود این میزان قربانی غیریهودی، همواره از هولوکاست تحت عنوان جنایت علیه یهودیان یاد میشود و نامی از سایر قربانیان در میان نیست. پاسخ را میتوان در سخنان نخستین سردمداران و حامیان دولت یهود (اسرائیل) یافت. آیزا برلین، فیلسوف بریتانیایی، در کتاب خود با اشاره به رنج تاریخی یهودیان این بحث را مطرح میکند که «باید برای یهودیان وطنی تاسیس شود» زیرا بدون وجود آن همواره امکان «تهدید یهودیان و وقوع هولوکاست مجدد» وجود دارد. در منشور استقلال اسرائیل که در سال 1948 منتشر شده نیز آمده است: «فاجعه شوآه (هولوکاست)، که طی آن میلیونها نفر از یهودیان اروپا کشته شدند، بار دیگر به روشنی و بدون هیچ تردیدی ثابت کرد راهکار معضل ملت یهود که از نداشتن مام میهن و استقلال برای خود ناشی میشد، برپاسازی دوباره کشور یهودی در سرزمین اسرائیل است. کشور یهود باید به روی همه یهودیان گشوده باشد و به ملت یهود مقام و جایگاه یک ملت متساویالحقوق با سایر ملل را اعطا کند.»
واضح است که تاکید بیش از اندازه بر این واقعه از جانب صهیونیستها ابزاری است برای جلب مشروعیت و ساخت ملتی دروغین به نام «ملت یهود» چنانکه «آبراهام هشل» خاخام بزرگ یهودی در یکی از سخنرانیهایش «دولت اسرائیل» را «پاسخ خدا به هولوکاست» و آنچه در آشویتس بر مردم یهود گذشته بود عنوان کرد. روژه گارودی، نویسنده فرانسوی، در کتابی با نام «اسطورههای بنیانگذار سیاست اسرائیل»، به نقش هولوکاست و سایر تحریفات تاریخی در شکلگیری دولت اسرائیل اشاره کرده است. او بسیاری از بنیادهای ادعای جهانی یهود مبنی بر حقش در فلسطین و مشروعیت حکومت مدرن اسرائیل را افسانه دانست، مثل «افسانههای الهیاتی» تورات، «افسانه عدالت در نورنبرگ»، «افسانه شش میلیون»، و «افسانه سرزمین بیمردم برای مردم بیسرزمین». اینها و دیگر افسانهها، بنا به استدلال گارودی، توسط صهیونیستها برای سلب مالکیت فلسطینیان از وطنشان به کار گرفته شدهاست.
با این حال اما صهیونیستها هنوز هم تلاش میکنند با استفاده از هولوکاست، منافع خود را تامین کنند. بنیامین نتانیاهو نخستوزیر رژیمصهیونیستی حتی در سخنان بسیاری سعی کرده به نحوی پای فلسطینیان را به ماجرای هولوکاست باز کند؛ در یکی از سخنرانیهایش وی از «نقش فلسطینیان در کمک به هیتلر» سخن به میان آورده تا از این طریق جنایات رژیمصهیونیستی در فلسطین را توجیه کند.
سوءاستفاده از این واقعه تاریخی علاوه بر عامل مشروعیتبخش، همواره به عنوان هشداری برای انسجام و پیوست جامعه یهودیان ساکن اسرائیل نیز عمل میکند. نفتالی بنت، درسال 2022 در سالگرد حادثه هولوکاست به همکاران خود هشدار داد که اگر متحد نشوند، هولوکاست دوباره دامن آنها را خواهد گرفت.
با گذشت زمان اما هولوکاست نقش سپر دفاعی اسرائیل را نیز ایفا میکند، چنانکه طرح کوچکترین انتقاد و مخالفتی با دولت اسرائیل، اتهام یهودستیزی، اتصال به گروههای فاشیستی و اعلام نسلکشی علیه یهودیان را به همراه دارد. در روزهای گذشته روسای دانشگاههای هاروارد و پنسیلوانیا به اتهام «اعلان فراخوان برای نسلکشی یهودیان» دادگاهی شدند. جرم آنها فقط این بود که دانشجویان شعرهایی علیه اسرائیل را در دانشگاه خوانده بودند. این نشان میدهد هر نوع مخالفتی با اسرائیل میتواند اتهامی سنگین چون همکاری در هولوکاست و نسلکشی یهودیان را به همراه داشته باشد.
ادامه مطلب را اینجا بخوانید.