به این صد دقیقه روبروی الدحیل نگاه نکنید، پرسپولیس ماهها زمان داشت تا از این کابوس دور بماند اما نه مدیرعامل و نه مربی باشگاه، کوچکترین قدمی برای بازگرداندن اتحاد به تیم انجام ندادند. این باخت تلخ، تاوان یک لجبازی دوطرفه بود. تاوان کوتاهنیامدن و ادامه دادن به دعوایی که ذره ذره پیکر پرسپولیس را آب کرد. این اختلاف، سرطانی بود که به جان پرسپولیس افتاد و باشگاه را با خودش درگیر کرد. این بیماری، هرگز خوب نشد و کسانی که وظیفه داشتند روی این آتش آب بریزند، شعلهها را مشتعلتر کردند. کدام تیم را در دنیا سراغ دارید که با دودستگی، نتیجه گرفته باشد؟ کدام تیم را میشناسید که بدون اتحاد، راه خوشبختی را پیدا کرده باشد؟ باور کنید پرسپولیس خیلی قبلتر از این بازی باخته بود، وقتی که درویش و یحیی به جان هم افتاده بودند. وقتی که این تیم، فقط در جنجال، اعتصاب، تعطیلی و تصمیمهای نابخردانه، استمرار داشت.
گلمحمدی: از هواداران عذرخواهی میکنم
یحیی گلمحمدی، سرمربی پرسپولیس در نشست خبری پس از بازی با الدحیل: قبل از صحبت درباره بازی از هواداران بابت حضور پرتعداد و گرمی که داشتند تشکر میکنم. همچنین بابت نتیجهای که دست آمد عذرخواهی میکنم. هر کاری که میتوانستیم کردیم و نتیجه باید برعکس میشد. بالاخره اتفاقات فوتبالی و فرصت طلبی را که باید داشته باشیم شاید امروز نداشتیم. خیلی دردناک بود و بعد از اینکه پنالتی را خراب کردیم باز هم فرصت داشتیم ولی الدحیل تیمی بود که در ضدحمله و بازیسازی تیم خوبی نشان داد. بازی سختی بود ولی خوب موقعیتسازی کردیم و توانستیم به دروازه حریف برسیم که آنجا در تمام کردن کار یا پنالتی باید بهتر کار میکردیم که این اتفاق نیفتاد. با توجه به جدول بندی جدید آسیا و پنج گروه بودن در این گروه توانستیم دوم شویم. اگر فرمت قبلی بود قطعا صعود میکردیم ولی استرس زیادی را متحمل شدیم و متاسفانه شرمنده هواداران شدیم. باید ببینیم چه اتفاقاتی میافتد. بازیکنان ما با تمام وجود بازی میکردند و انصافا امروز هر چیزی که داشتند گذاشتند و هر کاری کردند که به گل برسند و برنده باشند.