فاطمه بریمانی، خبرنگار گروه جهان‌شهر: شاید این روزها ولودیمیر زلنسکی و پوتین آرزو می‌کردند کاش هیچ‌وقت وارد جنگ نمی‌شدند. آن دو استراتژی‌هایی برای موفقیت در جنگ داشته‌اند اما همه آنها تاکنون شکست خورده‌ است. مسکو و کی‌یف، هزینه داده‌اند و تقریبا هیچ به دست نیاورده‌اند. چند ماه دیگر دومین سال جنگ نیز به پایان می‌رسد اما هیچ افق روشنی پیش روی طرفین نیست و همه از «بن‌بست» سخن می‌گویند؛ بن‌بستی که نه سلاح‌های متعارف روسیه توان بیرون کشیدن مسکو از آن را دارد و نه اوکراین می‌تواند با کمک حامیان غربی‌اش آن را از سر بگذراند. عملیات مقاومت اسلامی در غزه، این وضعیت را کمی پیچیده‌تر کرد و تمرکز و تسلیحات غرب را از کی‌یف، به سمت تل‌آویو سرازیر کرد. درحالی‌که جنگ در اوکراین و غزه ادامه دارد، نبرد دیگری در کنگره ایالات متحده در جریان است: «کدام کشور باید کمک مالی دریافت کند؟» در ماه‌های اخیر جمهوری‌خواهان کنگره نسبت به تصویب بودجه بیشتر برای دولت ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، شک و تردید فزاینده ابراز کرده‌اند. وضعیت امروز میدان نبرد، شیوع خستگی حاصل از امتداد جنگ، سرخوردگی شکست برای طرفین، عدم حمایت غربی‌ها از اوکراین، تحریم‌ها و فشارها علیه روسیه و... آینده جنگ را با پرسش‌های متعددی مواجه کرده است. اما پایان این جنگ چطور خواهد بود؟ با وجود اینکه هیچ‌یک از طرفین حاضر به تسلیم شدن نیست و احتمالا هیچ کدام نمی‌تواند در میان‌مدت با استفاده از تسلیحات متعارف، پیروز میدان شود، سناریوهای متعددی پیش روی تحلیلگران درباره پایان جنگ وجود دارد. اما هرچه هست، به نظر نمی‌رسد پیروز جنگ در میدان مشخص شود؛ همه‌چیز به مذاکراتی که زمزمه‌های آن به گوش می‌رسد، پیوند خورده است. اینکه آن توافق شامل چه چیزهایی خواهد شد، همچون سرنوشت جنگ، نامشخص و نامعلوم است.

ثبات نسبی در میدان جنگ
جنگ روسیه و اوکراین که از فوریه 2022 آغاز شد، حالا با بن‌بست معناداری مواجه شده است. این بن‌بست و انحطاط در جنگ توجه بسیاری از تحلیلگران را به خود جلب کرده است. با فرا رسیدن فصل سرما و بارش سنگین برف، شرایط جنگی میان دو کشور را همچون آب‌وهوای آن با نوعی «فریز» مواجه کرده است. حالا که اوکراینی‌هاخود را برای زمستان دیگر و حملات احتمالی روسیه به زیرساخت‌های حیاتی و همچنین وحشت مداوم شبانه از موشک‌ها و پهپادها به سمت شهرهای اوکراین آماده می‌کنند، دیگر خوش‌بینی شش ماه پیش مبنی‌بر شکست روسیه و بازگشت دونباس و کریمه می‌تواند امکان‌پذیر باشد، درحال محو شدن است. کرملین کنترل حدود 18 درصد از خاک اوکراین را در اختیار دارد و اوکراین با وجود حمله بهاری در بازپس‌گیری این مناطق ناکام مانده است. مارس گذشته بود که «لوید آستین» وزیر دفاع آمریکا با وجود حمایت قابل توجه غرب، حمله بهاری ارتش اوکراین را «شانس خیلی خوبی برای موفقیت» می‌خواند. البته اظهارات عجیب‌تری هم از رئیس ستاد کل بریتانیا، ژنرال ریچارد دانات در رابطه با اهمیت حمله بهاری به گوش می‌رسید؛ او ادعا می‌کرد این حمله از جانب اوکراین توان «از بین بردن پوتین» را نیز خواهد داشت. اما واقعیت میدان طور دیگری رقم خورده و این عملیات با شکست مواجه شد. شان واکر در گاردین نوشته که «حمله بهاری مورد انتظار، توسط میادین مین و استحکامات غیرقابل نفوذ روسیه خنثی شده است.» شکست این عملیات اوکراین را با نوعی سرخوردگی و خستگی از جنگ مواجه کرده است؛ خستگی دو سال نبرد و تلفات مداوم در جبهه حاکی از نوعی توقف در جنگ است. عدم پیشرفت معنی‌دار اوکراینی‌ها در میدان نبرد همراه با هزینه‌های فزاینده جنگ برای کشور و حامیان غربی آن به‌طور فزاینده‌ای باعث حصول این نتیجه شده است که جنگ میان اوکراین و روسیه به سوی بن‌بست پیش می‌رود. جنگ اوکراین پس از جنگ جهانی به بزرگ‌ترین و وسیع‌ترین بحران آوارگی در اروپا تبدیل شده است. بیش از هشت میلیون نفر به‌عنوان پناهنده به کشورهای همسایه گریخته‌اند و میلیون‌ها نفر دیگر در اوکراین آواره شده و به کمک‌های بشردوستانه فوری نیاز دارند. از طرفی اوکراین در حال استفاده از ذخایر کاملا محدود خود از نیروی انسانی، سلاح و مهمات است و غرب دیگر نمی‌تواند آنچه اوکراین نیاز دارد فراهم کند. تا این لحظه هیچ‌ یک از طرفین حاضر به تسلیم شدن نیستند و هیچ یک نمی‌توانند در میان‌مدت پیروز شوند اما احتمال مذاکرات در سال آینده میلادی وجود دارد. کارشناسان به الجزیره گفته‌اند زمستان امسال احتمالا شاهد یک بن‌بست طولانی و خونین در اوکراین خواهند بود و هیچ یک از طرفین از تهاجم و ضدحمله عقب‌نشینی نمی‌کنند اما ممکن است این عملیات‌ها بذر مذاکرات را در سال آینده بکارد.

ادامه مطلب را اینجا بخوانید.