علی مزروعی، خبرنگار گروه نقد روز: محمد پنج سالش بود که گروهی دزد و کلاهبردار به زور وارد خانه روستایی‌شان شدند. او و خانواده‌اش را بیرون و خانه‌شان را غصب کردند. حالا 30 سال از آن زمان گذشته، کلاهبردارها خانه روستایی محمد را خراب کرده‌اند و جایش یک آپارتمان چهار طبقه ساخته‌اند و هرکدام با خانواده‌شان در آن ساکن شده‌اند. چند روز پیش محمد با اسنادی کاملا معتبر برای بازپس‌گیری خانه پدری‌اش در دادگاه شکایت کرد. دادگاه اما به او می‌گوید نمی‌شود خانه‌ات را به تو برگردانیم چون الان چندین خانه روی زمین تو بنا شده و شهروندانی که آنها را دزد می‌دانی هم همسر اختیار کرده و صاحب فرزند شده‌اند. گناه فرزندانش چیست؟ محمد فریاد می‌زند پس فرزندان من چه می‌شوند آنها حقی ندارند؟ کودکی‌ام، پدرم که همین کلاهبردارها او را کشتند تا به دادخواهی بلند نشود، مادرم که دق کرد و مرد چه می‌شوند؟ اصلا مگر گذشت زمان دزدی را مشروع می‌کند؟ قاضی جواب می‌دهد به‌هرحال کاری نمی‌شود کرد الان آنها جمعیت‌شان زیاد شده و حتی زمین‌های بیشتری برای مسکن گزیدن نیاز دارند. پیشنهاد می‌کنیم همین خانه موقتی که در روستای بغلی ساخته‌ای را هرچه سریع‌تر تحویل بدهی و برای امنیت خودت و فرزندانت راهی صحرا شوی.
این یک داستان واقعی نبود اما حتما تا به اینجا حدس زده‌اید که اقتباسی از واقعیت تلخی است که مردم فلسطین هر روز زندگی‌اش می‌کنند. عملیات طوفان الاقصی اکنون این جسارت را به مردم فلسطین داده که با حمایت قاطعانه از گروه‌های مقاومت برای به‌دست آوردن حق خود، یعنی تعیین سرنوشت سرزمین مادری‌شان در مقابل غاصبان مبارزه کنند؛ حقی که نگاه‌ها به واقعیت‌های موجود آن را کاملا عقلانی و در دسترس می‌نمایاند اما حامیان رژیم‌صهیونیستی سعی دارند هرگونه ایده برای تحقق این حق‌خواهی را ناشدنی و غیرمعقول جلوه دهند.

راه تحقق عدالت
درنتیجه غصب سرزمین‌ فلسطین توسط صهیونیست‌ها جامعه اصیل فلسطین به چهاربخش تقسیم شده است. مطابق آماری که مرکز آمار فلسطین در سال 2020 اعلام کرد جمعیت فلسطینیان در سراسر جهان حدود 14 میلیون نفر است. مطابق این آمار تعداد فلسطینیان در کرانه باختری و قدس شرقی اشغالی سه‌میلیون نفر، در نوار غزه که تحت محاصره اسرائیل قرار دارد دومیلیون نفر و در خارج از مرزهای سرزمین‌های اشغالی حدود هفت‌میلیون نفر است. حدود دومیلیون نفر نیز در سرزمین‌های اشغالی تحت‌عنوان شهروندان رژیم‌صهیونیستی زندگی می‌کنند که اعراب اسرائیلی نامیده می‌شوند. ایده عادلانه برای تعیین سرنوشت فلسطینیان این است که مجموع فلسطینیان حاضر در مرزهای فلسطین و آوارگان فلسطینی درمورد شیوه مدیریت آینده سرزمین خود پای صندوق‌های رای بروند و تصمیم‌گیری کنند. تصمیم‌گیری‌ای که اجازه به همه یا بخشی از صهیونیست‌ها برای سکونت در سرزمین‌های اشغالی یا عدم سکونت‌شان یا شرایط و چگونگی سکونت احتمالی‌شان را نیز شامل می‌شود.

جمعیت بهانه خوبی برای مشروعیت رژیم‌صهیونیستی نیست
اگرچه جمعیت اساسا معیار خوبی برای مشروعیت بخشی به حاکمیت صهیونیست‌ها بر فلسطین محسوب نمی‌شود اما حتی اگر این فاکتور را نیز بخواهیم لحاظ کنیم بازهم این صهیونیست‌ها هستند که در موضع ضعف قرار دارند. لذا اگر بنا به مهاجرت گروهی باشد باید صهیونیست‌هایی را شامل شود که اقلیت جمعیتی را دارا هستند نه اکثریت. مهم‌ترین بهانه‌‌ای که برای ناشدنی بودن تحقق حاکمیت فلسطینیان بر سرزمین‌شان مطرح می‌شود، این است که اکنون جمعیت صهیونیست‌ها زیاد شده و نمی‌شود همه آنها را مجبور به کوچ کرد. زمانی که با نگاهی واقعی به داده‌های موجود بنگریم اما این دلیل تا حد زیادی قابل رد است. رژیم‌صهیونیستی برای اینکه بتواند تداوم موجودیت خود را مشروعیت بخشیده و مردم کشورهای جهان ازجمله مسلمانان را از نابودی خود منصرف کند روی فاکتور جمعیت حساب ویژه‌ای باز کرده و با هر دستاویزی سعی در بالا بردن آن دارد، تا حدی که حتی اعراب ساکن سرزمین‌های اشغالی را نیز به جمعیت خود اضافه کرده است. بخش زیادی از این جمعیت مسافران فصلی هستند که رژیم‌صهیونیستی برای افزایش آمار جمعیتی خود به آنها تابعیت و امکانات مادی داده است. از آنجا که آخرین موج چشمگیر مهاجرت مثبت به رژیم‌صهیونیستی در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 میلادی شکل گرفته، می‌توان گفت بخش زیادی از این جمعیت نیز مهاجرانی هستند که سابقه سکونت‌شان از سه‌دهه فراتر نمی‌رود و درنتیجه پیوندشان با سرزمین مادر قطع نشده و امکان رجعت دارند. بخش زیادی از جمعیت نیز نسل‌های نخست مهاجرانند که می‌توان آنها را در دادگاه بابت جنایت و نسل‌کشی محاکمه کرد و حکم خروج کمترین جریمه برای آنهاست. همین حکم درمورد نظامیانی قابل اطلاق است که در نسل‌کشی چندسال اخیر در فلسطین اشغالی شریک بوده‌اند، درنتیجه جمعیت یهودیانی که متولدان نسل‌های بعدی بوده‌اند و باید درمورد خروج یا عدم خروج‌شان تصمیم‌گیری شود، خیلی کمتر از آماری است که رژیم‌صهیونیستی از جمعیت خود ارائه می‌دهد.

ادامه مطلب را اینجا بخوانید.