محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: تیم فوتبال استقلال در حالی به کار خود در فصل جاری ادامه می‌دهد که حواشی مرتبط با نیمکت و بازی‌های این تیم به صورت مستمر و همانند سال‌های گذشته ادامه داشته و مثل فصل قبل در زمان سرمربیگری ساپینتوی پرتغالی که به بداخلاقی و بی‌اعصابی معروف بود، بعضا این ماجراها در فصل جاری هم ادامه پیدا کرده تا این موضوع این ابهام را ایجاد کند که چرا بیشتر اتفاقات فوتبالی و غیرفوتبالی باید نصیب این باشگاه پرطرفدار پایتخت شود. بر همین اساس و در خصوص این اتفاقات با بیژن طاهری، مدیر فصل گذشته استقلال و یکی از افرادی که سال گذشته از نزدیک با این مسائل دست و پنجه نرم کرده به گفت‌و‌گو پرداخته و درباره سایر مسائل هم از وی سوالاتی را پرسیدم که متن گفت‌و‌گوی وی با «فرهیختگان» را در ادامه می‌خوانید.

از حضورتان در مراسم افتتاحیه جام یونس شکوری که به عنوان نماینده پیشکسوتان فوتبال ایران در حضور وزیر ورزش به سخنرانی پرداختید، گفت‌وگو را آغاز کنیم. فلسفه برگزاری این رقابت‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید؟
همه جا گفته‌اند که یک فوتبالیست دو بار می‌میرد. یک بار وقتی که از فوتبال خداحافظی می‌کند و یک بار هم وقتی که مرگ واقعی به سراغش می‌آید. شاید از جمع ما، معدود افرادی در قالب‌های مختلف دوباره به فوتبال برگردند اما عمده پیشکسوتان فوتبال بعد از خداحافظی فراموش می‌شوند و حالا این گردهمایی و رقابت باعث می‌شود تا آنها دوباره کنار همدیگر جمع شده و دوباره بعد از سال‌ها نام‌شان بر سر زبان‌ها بیفتد. جام یونس شکوری 26 سال پیاپی است که با همین هدف در ورزشگاه شهید شیرودی برگزار می‌شود. در این بین خیلی‌ها هستند که برای جمع شدن پیشکسوتان فوتبال زحمات زیادی را متقبل می‌شوند.

با مرحوم یونس شکوری چقدر آشنایی داشتید و اصولا چرا این رقابت‌ها به نام این مرحوم برگزار می‌شود؟
من افتخار آشنایی با ایشان را کمتر داشته‌ام اما تا جایی که از اخلاق و خصوصیات او شنیده‌ام گویا یک فوتبالیست معمولی بوده اما از لحاظ خصوصیات اخلاقی انسان خوب و وارسته‌ای بوده است. تا جایی که شنیده‌ام اگر در گذشته کسی مشکلی پیدا می‌کرد، مرحوم شکوری بدون آنکه نام و نشانی از وی باقی بماند و یا اینکه بخواهد کسی از ماجراهایی که وجود داشته، آگاه باشد مشکلات افراد را حل می‌کرده است. کسی هم از این مسائل خبر نداشته. تا زمانی که فوت می‌کند، برای او و به یادبودش هر سال این گردهمایی برگزار می‌شود. برگزاری این تورنمنت نشان می‌دهد که نقش اخلاق در فوتبال چقدر برجسته و مهم است و اگر در این رشته ورزشی اخلاقمدار باشید حداقل نام‌تان برای همیشه در اذهان و خاطرات، باقی می‌ماند.

از فدراسیون فوتبال چه کسی در مراسم افتتاحیه حضور داشت؟
تا جایی که من دیدم کسی از فدراسیون حضور نداشت!

از بین همه پیشکسوتان فوتبال ایران چه آنهایی که درگذشته‌اند چه آنهایی که زنده هستند، جای چه کسی بیشتر از همه در این مراسم خالی بود؟
قطعا ناصر حجازی. اتفاقا عکسش هم در آنجا بود و حاضران به یاد این چهره برایش فاتحه‌ای را خوانده و همگی به یادش بودیم. او برای این کار‌ها همیشه قدم برمی‌داشت. اگر احساس می‌کرد جایی با آمدنش می‌تواند مشکلی را حل کند حتما می‌آمد چون بارها و بارها این کارها را در زمان حیاتش می‌کرد. مطمئن باشید اگر زنده بود حتما به این مراسم می‌آمد و مثل مالکی یا منصور رشیدی حتما درون دروازه هم می‌ایستاد. اینهایی که گفتم هم همگی آمدند و بازی هم کردند. اتفاقا من هم بازی کردم و یک گل هم زدم.

نتایج استقلال و بازی‌های این تیم را پیگیری می‌کنید؟
نتایج را پیگیری می‌کنم اما بیشتر خلاصه بازی‌ها را می‌بینم. اینکه بنشینم و بازی را به صورت زنده ببینم، اینطور نیست.

چرا؟ از استقلال دلخور هستید؟
خیر! چرا باید دلخور باشم؟ مگر استقلال ارث پدری‌ام بوده است؟ حالا که نیستم نمی‌خواهم آن استرسی که وجود دارد را دوباره متحمل شوم. طی این سال‌ها برای استقلال و در کنار این تیم حرص و جوش زیادی خوردم و واقعا به یک آرامشی نیاز دارم. یا در زمان بازی‌ها بیشتر تلویزیون خاموش است یا با همسرم به پارک پردیسان می‌رویم و آنجا با هم قدم می‌زنیم تا بازی تمام شود و دوباره به خانه برگردیم. اینکه دوباره درگیر نتایج و اتفاقات بازی‌ها بشوم، واقعا دیگر از لحاظ روحی نمی‌کشم.

حواشی برای نیمکت استقلال باز هم مانند سال گذشته به اوج خود رسیده است. به عنوان کسی که از نزدیک سال گذشته با استقلال کار کردید، این حواشی و مشکلات را چطور ارزیابی می‌کنید؟
همه این حواشی و مشکلات به قول خودتان پارسال هم بود. هر دفعه یک اتفاق می‌افتاد و به یک شکلی انعکاس پیدا می‌کرد. پارسال می‌گفتند ساپینتو فلان و بهمان است و اتفاقات را به اخلاق او ربط می‌دادند. اما چون امسال بازی‌ها و اخبار را زیاد دنبال نمی‌کنم نمی‌توانم در خصوص اتفاقاتی که در جریان رقابت‌های فصل جاری رخ می‌دهد با جزئیات حرفی بزنم.

هواداران استقلال اذعان دارند که این مسائل و حواشی فقط برای این تیم است و سایر نیمکت‌ها عاری از خطا و اشتباه یا حاشیه‌های این شکلی هستند. واقعا این طور است یا چون استقلال اسم بزرگی دارد، مشکلات و اخبار حاشیه‌ای این تیم در هر بازی رسانه‌ای می‌شود؟
قطعا این کارها و حاشیه‌ها فقط برای استقلال است. در هر صورت این تیم اسم بزرگی دارد و این اتفاقات هم طبیعی به شمار می‌رود. به طور مثال یک چهره مطرح استقلالی حتی وقتی با اطلاع رسانی قبلی به مشهد می‌رود کسی برای او جمع نمی‌شود اما کافیست بگویید فلان روز تیم استقلال به مشهد می‌رود. از 5 ساعت زودتر به خاطر اسم این تیم مردم جمع می‌شوند. بنابراین اسم استقلال بزرگ است و هر کسی هم می‌خواهد در هر زمانی در این تیم باشد. اسم استقلال است که به بقیه ارزش و بها می‌دهد و کسی نمی‌تواند مدعی شود که به خاطر من اسم استقلال بزرگ و ارزشمند شده است.

نسبت به بازیکنانی که امسال رقم قرارداد خود را کم کرده‌اند، دو دیدگاه وجود دارد. یک عده معتقدند که اصلا این رقم‌ها حق این افراد نیست و برخی می‌گویند آن‌ها کار بزرگی کردند که با تخفیف به باشگاه، باعث شدند تا قانون سقف بودجه رعایت شده تا برای این تیم در فصل جاری مشکلی پیش نیاید.
به نظرم این بچه‌ها کار بزرگی کردند. فوتبال و به طور کلی ورزش حرفه‌ای و قهرمانی پول سلامت آدم‌هاست. این پول هم پول خون بازیکنان استقلال است که از بخشی از آن گذشتند. پیشکسوتان را ببینید که بعد از خداحافظی چه اوضاعی دارند. هیچ‌کدام زانو ندارند و به سختی راه می‌روند. اما یک کارمند بعد از 30 سال هنوز می‌تواند راه رفته و از پله بالا برود. ولی یک ورزشکار پس از 10 سال از بازنشستگی نه زانو دارد و نه گردن و به خاطر فشاری که در زمان بازی به او وارد شده است به هزار درد و بیماری، مبتلا می‌شود. فوتبال ورزش بسیار سنگینی است و به همین دلیل بچه‌های استقلال کار بزرگی کردند که از حق خود گذشتند.

شما هم هنوز از باشگاه طلب دارید؟
یک مقدار باقی مانده اما در این خصوص مشکلی وجود ندارد.

با ساپینتو در ارتباط هستید؟
گاهی یک پیامی در حد احوالپرسی با هم رد و بدل می‌کنیم. با شفر هم هنوز در ارتباط هستیم.

خود شما بیشتر با کدام یک در ارتباط بودید؟
در کل شفر آدم آرام‌تری بود. ضمن اینکه در زمان شفر من مربی بودم و او از من نظر فنی می‌خواست اما در زمان ساپینتو به عنوان مدیر تیم حتی در جلسات فنی هم شرکت نمی‌کردم.

با این وضعیت، اگر دعوت به همکاری شوید حاضرید دوباره با استقلال همکاری کنید؟
شغل ما همین است. کار دیگری نداریم. نه استخدام جایی هستیم و نه بازنشستگی داریم. زمانی که ما بازی می‌کردیم و اگر می‌خواستیم به سر کار برویم باید فوتبال را رها می‌کردیم. آن زمان شرایط با حالا خیلی فرق می‌کرد و کسی هم فکر نمی‌کرد وضعیت امروز پیش بیاید. شغل ما همین است و اگر پیشنهادی بشود چرا که نه!