تل‌آویو جان می‌خواهد نه زمین

سیدمهدی طالبی، خبرنگار گروه جهان‌شهر: یگان‌های نظامی ارتش رژیم‌صهیونیستی در نیمه شمالی نوار غزه که نیمی از این منطقه به حساب می‌آید مستقر شده‌اند اما کشتار مردم از طریق بمباران هوایی در این منطقه همچنان ادامه دارد. به گزارش خبرگزاری فلسطینی شهاب جنگنده‌های رژیم‌صهیونیستی بعدازظهر دیروز (شنبه) مدرسه «الفاخوره» در اردوگاه «جبالیا» را بمباران کردند. براساس اطلاعات اولیه، بیش از 200 نفر در این حمله به شهادت رسیده‌اند. تل‌آویو پس از استقرار زمینی در شمال غزه باید بهانه کمتری برای بمباران سنگین مناطق مسکونی می‌داشت اما تداوم این اقدام نشان می‌دهد «توسعه جنایت» مستقل از دیگر موضوعات، یکی از اهداف اصلی صهیونیست‌ها در غزه است.
مدرسه فاخوره وابسته به «آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک» است که یکی از نهادهای تحت مدیریت سازمان ملل به شمار می‌رود. ساکنان نوار غزه در طول جنگ به ساختمان‌های متعلق به سازمان‌های بین‌المللی یا دولت‌های خارجی پناهنده می‌شوند زیرا معتقدند تل‌آویو تحت فشارهای این سازمان‌ها و دولت‌ها جرات کمتری برای تهاجم به این تاسیسات دارد. با این وجود تل‌آویو نسبت به این مسائل بی‌توجه است؛ چه اینکه روز گذشته همزمان با مدرسه فاخوره، به مدرسه «تل الزعتر» نیز حمله کرد.

روندهای جنگ
درخصوص توسعه شدید جنایت‌ها توسط رژیم‌صهیونیستی آن هم درحالی‌که تهاجم و اشغال زمین توسط ارتش رژیم صورت گرفته است، نکاتی وجود دارد.
1- یوآف گالانت وزیر دفاع رژیم‌صهیونیستی 9 روز قبل در واکنش به سخنان دبیرکل نیروهای مقاومت لبنان، تهدید کرد «این امر ممکن است باعث شود ساکنان بیروت درنهایت در وضعیتی مشابه غزه قرار گیرند.»‌ وزیر دفاع رژیم از وضعیت غزه به‌عنوان یک استدلال و عامل بازدارنده در برابر دیگران استفاده کرد. این مساله نشان می‌دهد توسعه سطح جنایت و تخریب‌ها یکی از اهداف صهیونیست‌ها و نه یکی از تبعات ناگزیر اقدام آنها در محیط‌های شهری است. صهیونیست‌ها در ظاهر این‌گونه استدلال می‌کنند که به دلیل پنهان شدن اعضا و تاسیسات حماس در میان مناطق مسکونی و محل تجمع مردم، هدف‌گیری‌شان باعث وارد آمدن صدمات جدی به دیگران و افزایش کشته‌ها می‌شود. آنها حماس را متهم می‌کنند که از مردم به‌عنوان سپر انسانی استفاده می‌کند. اظهارات و جهت‌گیری‌های رژیم اما نشان می‌دهد افزایش کشته‌ها و سطح تخریب‌ها، یک سیاست است. تل‌آویو قصد دارد با این اقدام برای خود بازدارندگی ایجاد کند تا دیگران با هراس نسبت به وقوع ویرانی و تلفات گسترده، از درگیری با رژیم دوری کنند.

2- به گفته منابع آگاه یکی از طرح‌های رژیم در غزه، ایجاد مناطق مسکونی با پالایش جمعیتی است. بر این مبنا صهیونیست‌ها قصد دارند با تخریب کامل شمال غزه و کوچاندن ساکنانش به مناطق جنوبی، شرایط را برای این اقدام فراهم آورند. پس از جنگ شمال غزه با همکاری متحدان آمریکا و رژیم در منطقه مانند قطر، ترکیه و مصر بازسازی شده و افراد گزینش‌شده‌ای که گرایشی به مقاومت ندارند، در سطحی بسیار کمتر از جمعیت پیشین، اجازه بازگشت به این منطقه را خواهند یافت. این منطقه با جمعیتی کمتر، پالایش شده و با زیرساخت‌های جدید، تحت حکومت تشکیلات خودگردان قرار خواهد گرفت. این طرح با توجه به واقعیت‌هایی مانند عدم امکان کوچاندن مردم غزه به صحرای سینا در مصر و همچنین گرایش بالای مردم این منطقه به حماس و گروه‌های مقاومتی، برنامه‌ریزی شده است. صهیونیست‌ها تلاش دارند با تداوم کشتارها، افراد و خانواده‌هایی که در خلال جنگ در مناطق مسکونی شمال باقی مانده‌اند را بالاخره وادار به کوچ کنند. همچنین امکان دارد تل‌آویو افراد باقی‌مانده را دارای روحیه مقاومتی بالاتر از دیگران تشخیص داده و این خود به یکی از عوامل تشدید جنایت‌ها علیه آنان تبدیل شده باشد.

3- صهیونیست‌ها به دلایل زیادی از طرح برچیدن کامل غزه با کوچاندن کل یا بخشی از ساکنانش به صحرای سینا دست کشیده‌اند. آنها از این رو که چاره‌ای جز حفظ این جمعیت ندارند، برنامه‌های آتی خود را براساس باقی ماندن ساکنان غزه در این منطقه چیده‌اند. به نظر می‌رسد تل‌آویو قصد دارد عرصه‌ای برای رویارویی فلسطینی‌ها در غزه ترتیب دهد تا در پیامد آن، کشتارهای شدید جنگ کنونی که ضربه‌ای سنگین به وجهه حیثیتی‌اش وارد آورده، کاهش یابد. اگر فلسطینی‌ها در دو صف شامل سازش‌کاران و طیف‌های وابسته در قالب تشکیلات خودگردان یا گروه «محمد دحلان» با صف دیگری شامل گروه‌های مقاومتی مانند حماس و جهاد اسلامی در غزه درگیر شوند، تل‌آویو می‌تواند این‌گونه تبلیغ کند که وقتی برخی از گروه‌های فلسطینی برای کنترل مقاومت دست به اسلحه می‌برند، پس رژیم نیز چاره‌ای جز این اقدام نداشته و نباید مورد شماتت قرار گیرد. از سوی دیگر، تل‌آویو می‌داند احتمال دارد جنگ به شکل زد و خوردهای گاه و بیگاه ادامه یافته و قابل پایان بخشیدن نباشد. به همین دلیل برای جلوگیری از تداومش، یک طرف فلسطینی باید به صحنه تزریق شده و به نیابت از رژیم جنگ را ادامه دهد.

4- دستگاه محاسباتی رژیم‌صهیونیستی همچنان همانند گذشته از موضع قدرت به تحولات نگاه می‌کند؛ از دریچه یک قدرت هسته‌ای، دارای دستگاه‌های اطلاعاتی پیشرفته و دولتی نزدیک به دموکراسی‌های غرب. وضعیت اما امروز تغییر کرده است. نه برداشت دیگران نسبت به تل‌آویو همانند گذشته است و نه در داخل رژیم همگان با محاسبه شرایط همانند گذشته، موافقند.
تل‌آویو باید همزمان با تحولات داخل سرزمین‌های اشغالی، نگاهی نیز به اطراف داشته باشد. کشورهای زیادی به فلسطین اشغالی حمله کرده‌اند اما از آمریکا هیچ واکنشی ندیده‌اند. بالاتر از آن واشنگتن به حملات علیه پایگاه‌های خود نیز پاسخ موثری نداده است. تل‌آویو اگر جایگاه و زاویه دید خود را اصلاح نکند، به جنایت‌های بیشتری دست زده و همان‌گونه که امروز نیز به میزان زیادی به وقوع پیوسته است، خود را در درگیری‌های بزرگ‌تری خواهد دید. حرکت نیروهای مقاومت لبنان به سمت استفاده از تسلیحات سنگین علیه مواضع صهیونیست‌ها و تهدید یمن به غرق کردن کشتی‌های تجاری عازم سرزمین‌های اشغالی، نشانه‌هایی از مختصات درگیری آینده هستند.