فرهیختگان: شکست دادن نیوکالدونیا، کسی را شگفتزده نکرد اما رسیدن به شش امتیاز در این گروه نفسگیر، فراتر از همه انتظارها در مورد تیم ملی نوجوان بود. ما نه امروز، بلکه در روز رویایی بزدن برزیل صعود کرده بودیم.حریفی که حالا هما فهمیدهاند چه تیم فوقالعادهای بوده است. تیم حسین عبدی با رد شدن از این گروه، همه معادلهها و پیشبینیها را به هم زد. این تیم جانسخت و دوستداشتنی، حالا باید خودش را برای ماجراجوییهای تازهای آماده کند.
چشمنوازترین منظرهها، پشت بلندترین دیوارها مخفی میشوند. تیم ملی زیر ۱۷ سال ایران نیز برای چشیدن طعم شیرین صعود، لحظههای سختی را پشت سر گذاشت. دیدن این منظره زیبا، حق مسلم آنها بود. تیمی که برای ماندن در جام، حتی برای ثانیهای دست از تلاش برنداشت. تیمی که راهاش را از میان بیراههها پیدا کرد.
از آرشا روی خط دروازه تا کسری در نوک حمله، آنها درست مثل برادران کوچکمان هستند. پسربچههای سمجی که ناامیدی بین عادتهایشان جایی ندارد. فوتبالیستهای جسوری که شجاعانه، زندگی در گروه مرگ را تجربه کردهاند. این صعود، شگفتی بود اما از حالا به بعد، همه منتظر کارهای بزرگتری از این تیم هستند. تیمی که حالا یک برد با تکرار بهترین نتیجه تاریخاش در جام جهانی و دو برد، تا تبدیل شدن به یکی از چهار تیم برتر دنیا فاصله دارد.