درخصوص دیدار تیم ملی نوجوانان ایران و نتیجهای که بهدست آمد محمدرضا حاجی عبدالرزاق با حمید علیدوستی که اتفاقا خود نیز سابقه هدایت تیم ملی در همین رده سنی را دارد به گفتوگو پرداخته است که متن آن را در ادامه میخوانید.
صحبت را از برد دلچسب تیم ملی نوجوانان مقابل برزیل در جامجهانی آغاز کنیم.
زمانی که این رقابتها قرعهکشی شد و تیم ملی با کشورهای برزیل و انگلیس همگروه شد، بسیاری اعتقاد داشتند که کار ما سخت است و با این گروهبندی قبل از اعزام کارمان تمام شده است. اما اگر بخواهیم از اساس و پایه به این بحث نگاه کنیم این نکته اهمیت زیادی پیدا میکند که بازیکنی که زیر 17 سال است از چنین سنی سابقه بازی با تیمهای بزرگی مانند برزیل و انگلیس را پیدا کرده ضمن اینکه این تجربه هم شگفتانگیز است که 2 گل عقب باشید و بتوانید با کامبک دوباره به رقابت بازگردید و تیمی مانند برزیل را 3 بر 2 شکست دهید. نکته مهم بعدی اینکه چنین دیدار و نتیجهای میتواند اعتمادبهنفس و خودباوری بازیکن در این سن و سال را بهشدت افزایش داده و بازیکن از اینجا میتواند آمادگی ذهنی خوبی برای آینده پیدا کند. تیم ملی نوجوانان وقتی با چنین تیمهایی بازی میکند اعتمادبهنفس را بهدست آورده و بحث یادگیری نیز میتواند بزرگترین کارکرد را در چنین مسابقاتی داشته باشد. در آینده، این بازیها و این نتایج قطعا دستاوردهای بزرگی نیز بههمراه خواهد داشت. اگر این بچهها درصورتیکه رده به رده تا تیم ملی بزرگسالان برسند، وقتی در رده سنی نوجوانان تجربه بازی با تیم ملی برزیل و انگلیس را در کارنامه داشته باشند، مطمئن باشید این اعتمادبهنفس میتواند حتی در هر رده سنی به این دسته از بازیکنان سوای مسائل فنی و تاکتیکی، کمک بسزایی کند.
خود شما وقتی گروهبندی رقابتها اعلام شد، تیم ملی را از پیش حذف شده نمیدانستید؟
در هر صورت قبول دارم که در گروه سختی قرار داریم. این بازیکنان در ردهای قرار دارند که درحال دیدن تمامی آموزشهای لازم هستند و در عرصههای بینالمللی بازی میکنند. اگر بخواهیم در این رده سنی فقط به نتیجهگیری فکر کنیم بهنظر نمیرسد این موضوع کار درستی باشد؛ چراکه امر مهم این است که از این تعداد از بچهها، تعداد قابل توجهی به ردههای سنی بالاتری رسیده و درنهایت پیراهن تیم ملی بزرگسالان را برتن کنند. بهطور مثال از تیم ملی نوجوانانی که چهارم جهان شد، امروز چند بازیکن به تیم ملی بزرگسالان رسیدهاند؟ فکر میکنم فقط صیادمنش باشد که او هم چند وقتی است به تیم ملی دعوت نمیشود. پس این مهم که از این موضوع درس بگیریم و بتوانیم در مسیری حرکت کنیم که در سالهای بعدی بازیکنان بیشتری را در تیمهای ملی ردههای سنی بالاتر و بهخصوص تیم ملی بزرگسالان داشته باشیم. درواقع باید برای بازیکنی که در رده سنی زیر 17 سال بازی میکند و برزیل را شکست میدهد برنامهریزی درازمدت داشته باشیم. این نفرات در تیمهای پایه هستند و با یک برنامهریزی بلندمدت باید این ظرفیت را ایجاد کنیم تا این بچهها به تیمهای ملی بزرگسالان برسند. زمانی هم این امر محقق میشود و میتوانیم آن را موفقیتآمیز بدانیم که حداقل سه چهار بازیکن از این تیم به بدنه اصلی تیم ملی کشورمان برسند. آن زمان است که میتوانیم این روند را درست بدانیم.
برای خواندن ادامه گفتگو به این لینک مراجعه کنید.