فرهیختگان: وحید ضرغامی، قائممقام معاونت تحقیقات، فناوری و نوآوری دانشگاه آزاد گفت: «متاسفانه برای ارتقای اساتید ما شاخصی مانند مقاله نداریم که قابل شمارش باشد و بتوان کیفیت آن را ارزیابی کرد. بنابراین شاخص سادهتری که میتوان آن را ارزیابی کرد، مقاله است. البته میتوان وزن ارتباطات صنعتی را ملاک قرار داد که این موضوع نیز جهانشمول نیست، چون افرادی که میتوانند ارتباط صنعتی بگیرند تعداد کمی هستند.» او اضافه کرد: «مشکل اصلی ما این است که برای ارتقا فقط یک خطش داریم. درحالیکه این خطکشها میتوانند بسته به شخصیت افراد و حوزههای علم متنوع باشد. مثلا در یک حوزه علمی مانند علوم پایه، ممکن است یک فرد تمام عمر خود را بگذارد و درنهایت به یک نکته جدید و نوآورانه علمی برسد که این ماحصل زندگی آن فرد در آن حوزه علمی میشود.» قائممقام معاونت تحقیقات، فناوری و نوآوری دانشگاه آزاد بیان کرد: «مساله بعدی تیپ شخصیتی افراد است. برخی از افراد ساخته شدهاند برای اینکه خوب بیان کرده و خوب آموزش دهند. برخی دیگر نیز میتوانند خوب پژوهش کرده و مقاله ارائه دهند و از سوی دیگر برخی نیز میتوانند بچهها را متشکل کرده و از دل آنها استارتاپ و شرکت ایجاد کنند.» ضرغامی گفت: «در جایی خوانده بودم که نوشته بود ما 10 تیپ شخصیت علمی داریم که هر کدام از آنها در نظام آموزش عالی ما مشغول به فعالیت هستند. بهطور مثال یکی در حوزه آزمایشگاهی و دیگری در حوزه نظری سرآمد است. الان در نظام علمی ما در ارتقای موجود مثلا میگویند یک استاد 200 مقاله دارد اما هیچ کار صنعتی در رزومه خود ندارد یعنی یک دست این فرد بزرگ و دست دیگر او کوتاه است. پس این فرد شخصیت علمی همهجانبه ندارد و این توقع که همه افراد در تمام ابعاد علمی شاخص باشند توقع خوبی است، اما نمیتوان توقع داشت که همه افراد در تمام ابعاد از حوزه آموزش و پژوهش و توسعه فناوری و کاربردی کردن آن علم سرآمد باشند.» او با ذکر مثالی توضیح داد: «بهطور مثال میگویند ادیسون برق را اختراع کرده است؛ این درحالی است که قبل از ادیسون چند نفر به این نکته رسیده و پابلیش هم کرده بودند. حال سوال اینجاست که چرا اختراع برق به نام ادیسون تمام شد؟ چون او فردی بود که توانست آن را تجاری کرده و از آن استفاده واقعی کند و برق را جهانشمول کرد. درحالیکه تیپهای شخصیتهای قبلی نیز که به این نقطه رسیده بودند نیز کار ارزشمندی کرده بوده بودند.» قائممقام معاونت تحقیقات، فناوری و نوآوری دانشگاه آزاد تاکید کرد: «نمیتوان به فردی که کارهای پژوهشی خوبی داشته و مقالات زیادی دارد، گفت تو فقط ماشین تولید مقاله هستی. این فرد در این حوزه توانمند است و در این زمینه نیز باید پلههای ترقی را طی کرده و استادتمام شود.» او با بیان اینکه یک شاخص اثرگذاری اجتماعی وجود دارد، توضیح داد: «این شاخص را در هر کاری اندازهگیری میکنند. فرض کنید استادی مقالهای ارائه میدهد و میگوید این تحول در جامعه پیاده شود. یا یک اختراع فنی دارد و میگوید این اختراع میتواند در جامعه پیاده شود. بسته به اینکه کار او چقدر بتواند جهانشمول شود اثرگذاری کار آن فرد را نشان میدهد. مثلا برق در کل دنیا جهانشمول میشود. ولی یک فرد در یک آزمایشگاه به یک اختراع یا ابزار جدیدی میرسد که در حد آزمایشگاه است و در بستر جامعه امتحان خود را پس نداده است که «تی.آر.ال» آن در حد دو یا سه است.» او بیان کرد: «بنابراین شاخص اثرگذاری اجتماعی را نیز میتوان برای ارتقای اساتید درنظر گرفت که فرمایش مقاممعظمرهبری که شرط گذاشتند که چاپ مقاله منطق ندارد را بتوان پوشش داد. اینکه چاپ مقاله را شرط کار تمام اساتید کنیم یعنی تمام استعدادهای مختلف و علوم مختلف بهگونهای چیده شوند که بتوانند در این خطکش بالا بیایید. این درحالی است که میتوان نسبت به افراد و حوزههای اثرگذاری خطکشهای مختلفی طراحی کرد و در هر کدام از این خطکشها نیز شاخص اثرگذاری اجتماعی هر کسی را اندازهگیری کرد و بهعنوان ملاک ارتقا درنظر گرفت.» ضرغامی در پایان تاکید کرد: «البته مقاممعظمرهبری نگفتند که نباید مقاله ارائه داد، اما اینکه مقاله شرط ارتقا باشد را مورد نقد قرار دادند. اینکه مقاله ارائه داد و در مسابقات جهانی جایگاه خوبی داشته باشیم، مورد تاکید ایشان است.»