یک لحظه چشم‌ها را ببنید و تصور کنید لئو مسی و پدرش، هرگز روزاریو را ترک نمی‌کردند. اگر آن‌ها برای پیدا کردن راه درمان لیونل، به آب و آتش نمی‌زدند، امروز دنیای فوتبال کاملا متفاوت بود. مسی و پدرش سال‌ها قبل، سوار هواپیمایی شدند که آن‌ها را به بارسلونا می‌برد. در آن پرواز، هیچکس نمی‌دانست که شاهد رقم خوردن یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های تاریخ فوتبال است. گاهی تاریخ، در چند متری شما قدم برمی‌دارد و از آن خبر ندارید! راه ساده‌تر برای خانواده مسی، تسلیم شدن بود. خانواده‌ای که وضع مالی چندان خوبی نداشت، می‌توانست اجازه بدهد مسی کوچک با همان مشکلات هورمونی به زندگی‌اش ادامه بدهد. محال به نظر می‌رسید که این پسربچه با این مشکلات، شانسی برای تبدیل شدن به یک بازیکن بزرگ داشته باشد. حتی برای خود مسی هم، دوری از مادر چیزی شبیه یک کابوس بزرگ بود اما او و پدرش، خطر کردند، هزینه زیادی هم برای رسیدن به بارسلونا انجام دادند و در مسیری قدم گذاشتند که شکست در آن، خانواده را با مشکلات وحشتناکی روبرو می‌کرد. مسی اما برنده شد و زندگی خانواده‌اش را هم برای همیشه عوض کرد. مهم‌تر از همه چیز، داستان الهام‌بخشی بود که او برای همه بچه‌های کم‌سن‌وسال در سراسر نقاط دنیا ساخت. خطر کردن، گاهی بهترین انتخاب ممکن است. چرا که هیچ چیز فوق‌العاده‌ای در دنیا، ساده به دست نیامده و نخواهد آمد. لیونل مسی کیلومترها دورتر از خانه، مرد شد و بعدها کشورش را قهرمانِ دنیا کرد. این هشت توپ طلا هم، فقط ستایش کوچکی از عظمت کاری هستند که او توانسته انجام بدهد. پسری که اولین شب زندگی‌اش در بارسلونا را با اشک به صبح رساند اما حالا، اسطوره بزرگ همان شهر است. طراح: آرش فروغی.