خطیر و نکونام کنار هم باشند، کسی نمی‌تواند آرامش تیم را به‌هم بزند

محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: آکادمی استقلال در رده‌های نونهالان و جوانان در کورس قهرمانی قرار گرفته و این احتمال وجود دارد تا قهرمانی تهران در این دو رده سنی به آبی‌ها برسد؛ هرچند اصغر حاجیلو، مدیر آکادمی استقلال اعتقاد دارد موفقیت در آکادمی در قهرمانی‌ها خلاصه نشده و به این موضوع بر‌می‌گردد که بازیکنانی از آکادمی و از رده‌های سنی به‌خصوص امیدها به‌منظور صرفه‌جویی در مسائل اقتصادی و بعضا به‌خاطر موارد فوتبالی به تیم اصلی راه پیدا کرده و به تیم بزرگسالان تزریق شوند. صحبت با حاجیلو را از آکادمی آغاز کرده و در ادامه درباره سایر موارد مانند وضعیت تیم بزرگسالان استقلال، سوالاتی را از وی مطرح کردیم. این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

صحبت را از وضعیت آکادمی استقلال آغاز کنیم، شرایط چطور است؟
خدا را شکر که در آرامش هستیم. البته آقای خطیر به‌عنوان مدیرعامل باشگاه دغدغه آکادمی و باشگاه را توام با هم دارد و خیلی سعی می‌کند به امور ما رسیدگی کند؛ هرچند خودش در برنامه اخیر تلویزیونی گفت من هنوز هیچ کاری نکردم. در هر صورت به‌قدری مشکلات در باشگاه وجود دارد که نمی‌تواند حواسش را به‌جای دیگری معطوف کند. چند سال بدهی و مشکلات جمع شده و همه اینها تمام‌ وقت و تمرکز آدم را می‌گیرد. با این حال من به‌شخصه درحال تلاش هستم تا بتوانیم مخارج آکادمی را از طریق پیدا کردن اسپانسر تامین کنیم.

شرایط تیم‌های رده‌های سنی چطور است؟
امسال به احتمال زیاد تیم‌های جوانان و نونهالان استقلال عنوان قهرمانی را به‌دست خواهند آورد. این تیم‌ها در‌حال‌حاضر جایگاه خوبی دارند و در کورس هستند. در تیم نوجوانان هم بازیکنانی حضور دارند که می‌توانند سال آینده در تیم جوانان خود را به‌عنوان پدیده‌های بعدی فوتبال ایران مطرح کنند. اینها به‌قدری استعداد دارند که از حالا می‌توان به آنها بسیار امیدوار بود. ما روی اینها کار کردیم. در برخی امور از حسین صالح، به‌عنوان مدرس کنفدراسیون فوتبال آسیا کمک گرفتیم که انصافا او خیلی کمک‌حال ما در آکادمی برای ساختن و پرورش بازیکنان در رده‌های سنی مختلف بوده است.

به‌نظر می‌رسد روی بخش‌های آکادمیک هم در تیم‌های رده‌های سنی کار کرده باشید.
بله، درست است. به‌جز کارهای فرعی بخشی از کار ما روی دانش فوتبال و تزریق آن از بدنه مربیان به داخل زمین و ساق‌های بازیکنان بوده است. در این بین از مربیانی بهره می‌بریم که اساتید دانشگاهی هستند و همان‌طور که گفتید به‌دنبال علمی کردن و مباحث آکادمیک در تیم‌های رده‌های سنی هستیم تا همه حواس‌مان فقط معطوف به مباحث فنی و تاکتیکی نباشد. ما درخصوص مسائل مرتبط با فیزیولوژی از آزمایشگاهی برای آکادمی استقلال بهره می‌بریم که یکی از بهترین و مجهزترین آزمایشگاه‌های کشور است. سمت و سوی آکادمی خود را به‌سمت علمی شدن برده‌ایم و از حرف زدن فاصله گرفته‌ایم و به‌دنبال عمل کردن هستیم. از دیدگاه من آکادمی مانند یک گلخانه است و پرورش بازیکنانی که بتوانند آینده استقلال باشند برای ما مهم‌تر از قهرمانی است.

دستاوردهای حضور آرش برهانی در آکادمی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
آرش خیلی در آکادمی زحمت کشیده و دو سال تیم امید را قهرمان کرد. این در‌حالی است که امروز حتی یک بازیکن تیم امید که سال گذشته برای این تیم بازی می‌کرد، در تیم بزرگسالان استقلال بازی نمی‌کند. اما اگر من بتوانم دو تا بازیکن را به تیم اصلی اضافه کنم این می‌تواند یک دستاورد و موفقیت برای آکادمی باشد. در هر صورت خوشبختانه جواد نکونام عرق زیادی به آکادمی دارد. خود او هم از پایه‌ها شروع کرده و به این بحث اعتقاد دارد که اگر بازیکنی از آکادمی بیاید هم تعصب زیادی دارد و هم اینکه در مسائل اقتصادی می‌تواند به‌سود باشگاه باشد، چون تک‌تک این بازیکنان سرمایه باشگاه هستند و برای تزریق آنها به باشگاه و تیم اصلی هزینه‌های گزاف امروزی صرف نخواهد شد. بازیکنی مانند سینا سعیدی‌فر در تیم جوانان دروازه‌بان استقلال بود. یا امید نورافکن، محسن کریمی، رضا آذری یا آرش رضاوند که مشکلاتی برای او به‌وجود آمد و درنهایت از تیمی دیگر دوباره به استقلال پیوست. یکی از مشکلات ما این است که اگر سرمربی تیم اصلی سهمیه زیر 23 سال خود را از آکادمی پر نکند، این بازیکنان مجبور می‌شوند به تیم‌های دیگر بروند. وقتی این اتفاق می‌افتد باید با صرف پول بسیار بیشتر و چند برابر دوباره بازیکن خودتان را بازگردانید.

مشکلات بین خطیر و نکونام کاملا حل شده است؟
بله خدا را شکر. در جلسه‌ای که خودشان شخصا داشتند مشکلات حل‌و‌فصل شده و آرامش برقرار است. البته در جلسه‌ای که با حضور خطیر برگزار شد شاید آنها نتوانستند در چنین محیطی و مقابل علی دبیر حرف دل خود را بزنند. البته خطیر حق را به نکونام می‌دهد اما از سوی دیگر هم خودش به‌عنوان مدیر باشگاه برای خودش حقوقی را قائل است. شاید شرح وظایف طرفین متفاوت باشد اما هدف هر دو طرف موفقیت و درنهایت قهرمانی در استقلال است. خدا را شکر در جلسه اخیر با حضور پیشکسوتان نیز توانستند حرف دل خود را زده و به حواشی و مشکلات پایان دهند. در فضایی هستیم که واسطه نقال زیاد است. وقتی یک حرف از جانب خطیر را خارج از سیستم به نکونام می‌رسانند تا این حرف به گوش جواد برسد، هزار جور عوض می‌شود و این بحث باعث ناراحتی او می‌شود؛ متقابلا نیز همین‌طور. اما وقتی دو تایی با هم دور یک میز بنشینند و مشکلات را رو در رو با هم مطرح کنند مطمئن باشید به‌طور حتم به راهکارهای بهتر، درست‌تر و بیشتری هم برای حل موانع و مشکلات می‌رسند. در این بین می‌توان درباره پرداختی به بازیکنان نیز با در‌نظر گرفتن نظر سرمربی و بعضا مدیریت، اولویت‌‌بندی‌هایی کرد تا مشکلات و تبعات بعدی مانند بسته شدن پنجره ایجاد نشود. در این بین می‌توان روی جذب بازیکنان کلیدی و تقویت تیم هم بهتر از گذشته حساب کرد.

البته برخی در اطراف تیم و این افراد هستند که انگار آرامش در استقلال را دوست ندارند و مدام به برخی شیطنت‌ها دامن می‌زنند. حتما نامه عزل نکونام که البته بعدا لغو شده بود را دیده‌اید.
اگر این دو نفر بدون‌واسطه با هم در ارتباط باشند هیچ‌وقت این مسائل پیش نمی‌آید. به‌طور مثال جواد می‌تواند بعد از تمرین به دفتر باشگاه برود یا خطیر در تمرینات حاضر شود یا یک جایی با هم قرار بگذارند و با هم بنشینند و چای بنوشند. اینکه به‌وسیله واسطه‌های بیرونی در ارتباط باشند اصلا خوب نیست.

از ماجرای نامه اختیار عزل نکونام به خطیر باخبر بودید؟
خیر، خبر نداشتم؛ هرچند بعید است اصلا چنین چیزی مطرح شده باشد.

علیرضا اکبرپور در مصاحبه‌ای گفته بود: «در فوتبال پایه دیده‌ام برخی تیم‌‌ها در قهوه‌‌خانه‌ها قرارداد می‌‌بندند و با این مسائل انتظار نتیجه‌گیری دارید؟ فوتبال ما چوب عدم‌توجه به پایه را می‌خورد.» این اظهارات تا چه اندازه می‌تواند درست باشد؟
سالیان سال است این اتفاق می‌افتد؛ هرچند قرارداد‌های ما در محل آکادمی بسته می‌شود اما به‌صورت کلی خود اکبرپور هم می‌داند که خیلی از مربیان یک کانون کوچکی را درست کرده‌اند که جلسات آنها بعضا در کافی‌شاپ‌ها برگزار می‌شود. من قضاوتی درباره آنها نمی‌کنم اما چنین موضوعی صحت دارد که این نفرات دور هم می‌نشینند و درباره تیم‌ها و بازیکنان‌شان با هم حرف می‌زنند و بعضا بازیکنان خود را در بین یکدیگر جابه‌جا می‌کنند. این اتفاقات در فوتبال افتاده و سال‌های بعد هم خواهد افتاد.