مهدی منصرف، خبرنگار: فدراسیون ووشو یکی از رشته‌های ورزشی کشورمان بود که بازی‌های آسیایی خاطره‌انگیزی را پشت سر گذاشت. این فدراسیون با اضافه شدن رشته کوراش در سالیان گذشته به زیرمجموعه‌اش به‌خوبی از پتانسیل مدال‌آوری و افتخارآفرینی آن استفاده کرد و توانست در هانگژو نیز این موضوع را به‌خوبی به نمایش بگذارد. ووشو در نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی موفق به کسب دو مدال طلا، چهار نقره و یک برنز شد و کوراش نیز با کسب یک مدال طلا، سه نقره و یک برنز کسب کرد تا در میان هشت رشته‌ ورزش کشورمان باشد که موفق به کسب مدال طلا شده است. مجموع سه مدال طلا، هفت مدال نقره و دو مدال برنز ووشو و کوراش در این دوره بازی‌های آسیایی باعث شد تا فدراسیون ووشو پس از پایان مسابقات بعد از فدراسیون کشتی و بالاتر از فدراسیون‌های کاراته، تکواندو و وزنه‌برداری که توقعات را برآورده نکردند لقب دومین فدراسیون موفق ورزش کشورمان را در هانگژو کسب کند. امیر صدیقی، رئیس فدراسیون ووشو در گفت‌وگو با «فرهیختگان» ضمن اشاره به تلاش‌هایی که در سالیان گذشته برای عدم نتیجه‌گیری ووشو صورت گرفته است از کسب نتایج این رشته بسیار رضایت دارد. گفت‌وگوی رئیس جوان این فدراسیون را در ادامه بخوانید.

فدراسیون ووشو در کاروانی که بسیاری از رشته‌ها توقعات را برآورده نکردند عملکرد بسیار خوبی داشت و حتی یک مدال برنز در ووشو و سه مدال نقره در کوراش بهتر از دوره گذشته کسب کرد.
خدا را شکر بازی‌های آسیایی هانگژو برای تیم‌های ملی ووشو و کوراش ما با خاطره خوبی تمام شد. بچه‌های ما توانستند در این میدان بزرگ که واقعا شرایط برگزاری ویژه و خوبی داشت باعث افتخارآفرینی شوند. دیدید که چین چقدر با برنامه در مسابقات حاضر شده بود تا بتواند یک رکورد باورنکردنی را برای خود باقی بگذارد، اما با این شرایط بچه‌ها توانستند نتایج بسیار خوبی به دست بیاورند. همان‌طور که اشاره کردید نه‌تنها ما توانستیم نتایج گذشته را تکرار کنیم، بلکه توانستیم نتایج را بهبود ببخشیم و رنگ مدال‌ها را به‌ویژه در بخش کوراش بهتر کنیم.

فکر می‌کنم اتفاق ویژه کوراش نیز کسب اولین مدال‌های تاریخ بازی‌های آسیایی توسط دختران کوارش‌کار بود؟
دختران کوراش‌کار ما برای اولین بار توانستند در بازی‌های آسیایی مدال‌آوری کنند. کسب دو مدال نقره و یک برنز واقعا نشان‌دهنده تلاش‌های سه سال گذشته فدراسیون ووشو و توجه به این رشته ورزشی به‌ویژه در بخش بانوان بود. دختران ما نشان دادند پتانسیل خیلی خوبی دارند. نکته مهم عملکرد ما کسب نیمی از مدال‌ها توسط دختران بود و این بسیار ارزشمند است.

ووشو ایران قدرت خود را بارها در دنیا ثابت کرده است. با این حال تفاوتی بین سطح رقابت‌های ووشو در بازی‌های آسیایی با قهرمانی جهان و آسیا وجود دارد؟
میدان، میدان بزرگی بود و شرایط متفاوتی داشت. شرایط بازی‌های آسیایی همیشه متفاوت‌تر از قهرمانی جهان و آسیاست و همه برای بهترین نتیجه حاضر می‌شوند. فرصت‌های مدال‌آوری نیز در بازی‌های آسیایی کمتر است. در مسابقات قهرمانی جهان ما در سه وزن بانوان و پنج وزن آقایان امکان شرکت داریم و اینجا در هر بخش یک نفر از تعداد کمتر است. با این وجود بچه‌های ما خوب تلاش کردند و پنج فینالیست داشتیم که دو نفر از آنها توانستند به مدال طلا برسند. مجموع مدال‌های فدراسیون ووشو کمک ویژه‌ای به نتیجه نهایی کاروان ایران در این بازی‌ها کرد و جای شکرش باقی است. همیشه ما به این موضوع تکیه داشتیم و در صحبت‌های خود گفتیم که فدراسیون ووشو می‌تواند نقطه اتکای محکمی برای ورزش ایران در میادین بین‌المللی باشد.

بعد از شکست سه نماینده ما در دیدار نهایی ساندا شاهد مطرح شدن صحبت‌هایی درخصوص ناداوری بودیم. آیا واقعا داوری مدال طلایی را در این مسابقات از ما گرفت؟
آنجا هم گفتم که در مجموع داوری خوبی دیدیم. شاید در راند یک مسابقه محسن محمدسیفی یکی از داوران نتیجه را درست اعلام نمی‌کرد، اما درنهایت محسن بود که این راند را پیروز شد. در مجموع ورزش همیشه دو روی برد و باخت دارد و در آنجایی که بچه‌ها نتوانستند پیروز باشند نیز سعی کردیم خیلی سریع ارزیابی کنیم. به هر صورت بچه‌ها واقعا جنگیدند و آنقدر غیرتمند بودند که با کسب مدال نقره و برنز هم اشک ریختند و ابراز ناراحتی کردند. این نتیجه غیرت این بچه‌هاست که همیشه در فدراسیون ووشو یاد گرفتند که جنگجو باشد و جز طلا مطالبه دیگری نداشته باشند.

یکی از انتقادات به نتایج ووشو در بازی‌های آسیایی عدم پیروزی درمقابل چینی‌ها بود. این موضوع را چطور می‌بینید؟
چین رقیب دیرینه ووشو ایران است و در میادین مختلفی با هم روبه‌رو شدیم و بعضا ما بردیم و در مواقعی نیز شکست خوردیم. در همین بازی‌های آسیایی ما تجربه شکست‌های تلخ‌تری از شکست به چین داشتیم. اینکه به چین باختیم خیلی فکر نکنم نهایت ماجرا باشد. هیچ کسی نمی‌تواند بگوید که همیشه باید در مقابل چین پیروز باشیم. شاید آنقدر توقعات بالا رفته است که کسی تحمل شکست را از ووشو ایران ندارد. همیشه پذیرای انتقادات درست هستیم و دوست داریم راهکارهای درست را بشنویم. در ماکائو تیم جوانان ما موفق به شکست چین شد و در اندونزی نیز چین را شکست دادیم. سال 2019 در مسابقات قهرمانی جهان شانگهای با شکست چینی‌ها قهرمان جهان شدیم. آنجا که می‌بریم نیز می‌گویند این چینی‌ها آن چینی‌های اصلی نبودند. همیشه امکان نقد عملکرد وجود دارد، اما عملکرد فدراسیون ووشو را باید با سایر رشته‌های ایران مقایسه کنید. در شرایطی که در دو سال گذشته شرایط متفاوتی را پشت سر گذاشتیم که هیچ وقت ووشو با آن مواجه نبود. آنقدر شرایط پیچیده و سخت بود که قابل بیان هم نیست. تلاش‌های که برای نتیجه نگرفتن ووشو شد آنقدر زیاد بوده که بعدا دوستان اذعان کردند تا به حال این مسیر را در ورزش ایران ندیده بودند. با این حال از همه این بحران‌ها عبور کردیم و نتیجه خوبی گرفتیم و باید از این مدال‌ها و لحظه‌هایی که ورزشکاران ما ساختند لذت ببریم و به آنها افتخار کنیم.

شاید تلخ‌ترین اتفاق بازی‌های آسیایی شکست محسن محمدسیفی مرد پرافتخار ووشو ایران بود.
محمدسیفی قهرمان پرآوازه‌ای است. او پرتلاش بوده و همیشه برای موفقیت جنگیده است. او اینجا هم جنگید و همه توان خود را گذاشت اما نتیجه‌ای که می‌خواست را به دست نیاورد. سیفی در 13 سال گذشته در هیچ میدان بین‌المللی نباخته بود و این اتفاق در هانگژو افتاد. با این حال مثل همیشه به او افتخار و روحیه جنگندگی‌اش را ستایش می‌کنیم. محسن در طول مسابقات حتی با جوانمردی که از خود نشان داد باعث تشویق تماشاگران چینی شد. محسن وقتی حریف چین‌تایپه‌ای خود را برد، حریف آسیب دید و محسن او را کول کرد و به کنار زمین برد. اینها مسائل ارزشمندی است و قطعا محسن قهرمان خوب ماست. او درحال آماده‌سازی برای قهرمانی جهان است تا آنجا نیز بهترین نتیجه را رقم بزند.