سیامک خاجی، دبیر گروه ورزش: هانگژو 2022 برای ورزش ما به پایان رسید و حاصل آن همانطور که از قبل از این مسابقات پیشبینی میشد کاروان ایران با نزول نسبت به دوره قبل روبهرو شد و نهتنها از نظر تعداد مدالها دچار افت شدیم بلکه یک رتبه هم پایینتر رفتیم و رده هفتم آسیا را به دست آوردیم. در این دوره از رقابتها نیز کاروان ما شاهد شگفتیسازی برخی ورزشکاران و همچنین ناکامی دور از انتظار برخی دیگر بود اما درحالیکه برخی فدراسیونها پیش از این بازیها مدعی شده بودند که میتوانند مدالهای رنگارنگی کسب کنند در عمل چنین اتفاقی برایشان رخ نداد تا کاروان ما تقریبا به همان تعداد مدال پیشبینیشده دست پیدا کند. اگرچه کمیته ملی المپیک در ماههای اخیر مانور زیادی روی کیفیسازی کاروان و کاهش تعداد نفرات اعزامی داشت اما در عمل این اتفاق منجر به بهتر شدن شرایط مدالآوری کاروان ما نشد و درنهایت پس از سه دوره موفق در مدالآوری و کسب جایگاه قابل قبول در جدول، اینبار نتوانستیم آنطور که انتظار میرفت موفق باشیم.
مسئولان این کمیته پس از پایان مسابقات با انتشار یک بیانیه و همچنین یک یادداشت تحلیلی بهنوعی نسبت به عملکرد کاروان ایران در هانگژو واکنش نشان دادند. با توجه به تعویق یکساله مسابقات به دلیل کرونا، کمیته ملی المپیک با رئیس جدید خود کاروان ایران را راهی این رقابتها کرد اما فرصت یکساله برای آمادهسازی و همچنین حمایت از ورزشکاران ما زمان کمی محسوب نمیشود و شاید برخلاف آنچه در بیانیه این کمیته پس از پایان رقابتها آمده است آنها بهتر است مسئولیت نتایج کاروان اعزامی خود را پذیرفته و آن را خیلی به ریلگذاری مسئولان سابق این کمیته نسبت ندهند.
کمیته المپیک از سویی مدعی کیفیسازی و کاهش تعداد ورزشکاران است و میگوید که این بار مدیران این مجموعه نمیخواستند توریست به مسابقات اعزام کنند و در چنین شرایطی از اعزام برخی ورزشکاران رشتههای مختلف که در این آوردگاه میتوانستند تجربه لازم برای آینده را کسب کنند جلوگیری کرده است اما از طرف دیگر با ادعای جوانگرایی نتایج اخیر را توجیه میکند. بدون شک جوانگرایی و تغییر نسل در ورزش لازمه موفقیت در سالهای آینده است اما اینکه کمیته المپیک از یکسو معتقد است با این جوانگرایی به دنبال کسب تجربه این نفرات است تا برای حضور در میادین جهانی بهویژه المپیک آماده شده و در آنجا افتخارآفرینی کنند و از طرف دیگر برخی دیگر از استعدادها را به بهانه کیفیسازی از حضور در این آوردگاه مهم محروم میکند جای سوال دارد. امیدواریم همانطور که کمیته المپیک وعده داده با این استراتژی، آینده ورزش ایران بیمه شده و نتیجه آن را در سالهای آتی و المپیک پیشرو ببینیم.
در بخشی دیگر از تحلیل این کمیته اینچنین آمده که «سیاستگذاری و برنامهریزی در بحث ورزش نیازمند یک بازه زمانی حداقل چهارساله است و پس از آن میتوان عملکرد یک تیم مدیریتی را سنجید و به آن نمره داد.» با این توجیه به نظر میرسد درصورت ناکامی احتمالی در المپیک 2024 پاریس باز هم مسئولان کمیته ملی المپیک آن را به گردن مسئولان سابق انداخته و تا پایان دوره چهارساله حضور خود در این سمت برای خود به دنبال خریدن زمان هستند. در بخش دیگری از تحلیل کمیته ملی المپیک از این رقابتها همچنین به این موضوع اشاره شده که «کمیته المپیک کسب مدال به هر قیمتی را نمیخواست بلکه با یک رویکرد درست و اصولی نگاه ویژهای به بحث پشتوانهسازی داشت تا ورزش ایران در این آوردگاه مهم ستارههای جدیدی را نیز شناسایی کند.» با این حال حضور تیمهای کشتی (با همه ستارههای خود از جمله حسن یزدانی)، تیم ملی والیبال با ترکیب کامل (که نتیجه خستگی اعضای تیم از مسابقات فشرده را پس از این بازیها در انتخابی المپیک در برزیل دیدیم) و تیم ملی فوتبال امید که حتی به قیمت تعطیلی لیگ و بینظمی عجیبوغریب در فوتبال تمام شد و درنهایت هم دستاوردی نداشت خلاف این ادعا را نشان میدهد.
درنهایت امیدواریم ورزش ما در آوردگاه مهم پاریس 2024 بتواند دوباره به روزهای خوبش برگشته و این افول را جبران کند. «فرهیختگان» در پروندهای تلاش کرده تا نگاهی کارشناسانه به اتفاقات هانگژو داشته و با بررسی عملکرد کاروان ایران در این مسابقات از جمله ورزشهایی که موفق یا ناکام بودهاند، تاثیر عملکرد بانوان در نتایج کاروان ایران و رقبای ما در آسیا، ورزشهایی که در این دوره توجه زیادی به آنها نداشته و در آن نماینده نداشتیم که سایر کشورها مدالهای خوبی از این رشتهها به دست آوردند و همچنین بررسی میزان افزایش بودجه ورزش کشور در فاصله پنجساله دو دوره اخیر به آسیبشناسی شرایط کنونی ورزش کشور بپردازد.
مدالهایی که آب شدند؛ کدام فدراسیونها در بازیهای آسیایی 2022 ناکام بودند؟
راهکاری برای صعود؛ سرمایهگذاری روی رشتههایی که در آنها غایب بودیم، چقدر برای ورزش ما سودآور است؟
تغییر هویت بازیها با ورزشکاران اجارهای؛ واردات مدال