مسیر میانه تایوان

سجاد عطازاده، مترجم: خو یو ایی، نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری تایوان در سال 2024، در مقاله‌ای با عنوان «مسیر میانه تایوان بین افراط‌ها» که مورخ 27 شهریور در وب‌سایت فارن‌افرز منتشر شده است، به بررسی وضعیت فعلی جمهوری چین(نام رسمی تایوان) پرداخته و با اشاره به مشکلات ایجاد‌شده برای این کشور بر اثر سیاست‌های تسای اینگ ون، رئیس‌جمهور فعلی تایوان و حزب پیشرو دموکراتیک او، موضع خود و حزب متبوعش، کومینتانگ‌ را عدم پیگیری استقلال رسمی از چین و مذاکره با پکن می‌داند و معتقد است اگر استقلال تایوان محقق شود، تبعات مناسبی برای منطقه آسیا-اقیانوسیه نخواهد داشت.

تایوان در سراسر جهان به دلیل توسعه اقتصادی، دستاوردهای دموکراتیک، صنایع پیشرفته و جامعه مدنی پر جنب و جوش از حسن شهرت برخوردار است. با این حال، در سال‌های اخیر، این جزیره 23 میلیون نفری در رسانه‌های بین‌المللی با عبارات تاریکی توصیف شده است؛ کمااینکه برخی آن را نقطه اشتعالی دانسته‌اند که می‌تواند جنگ جهانی بعدی را آغاز کند یا حتی نشریه اکونومیست، این کشور را «خطرناک‌ترین مکان روی زمین» خواند. تعابیر مذکور از این واقعیت نشأت می‌گیرد که پکن در شرایطی که تایوان و سرزمین اصلی چین مجرایی ارتباطی برای محدود کردن تنش‌های فزاینده موجود بین خود ندارند، به‌طور فزاینده‌ای لفاظی‌ها و کنش‌های تهاجمی خود را گسترش داده است. از دید بسیاری از ناظران، تعادل در تنگه تایوان در خطر افتاده است. به علاوه، جمهوری چین با چالش‌های داخلی بزرگی از جمله اختلالات اقتصادی، کاهش نرخ زاد و ولد، کمبود انرژی و از دست دادن کارخانه‌های خود به دلیل بازسازی زنجیره تامین شرکت‌های خارجی مواجه است.
تحت رهبری من، تایوان چالش‌های خارجی و داخلی خود را با عمل‌گرایی پویا مدیریت خواهد کرد و ذی‌نفعی مسئول در منطقه هند-آرام خواهد بود. یک ارتش قوی به ایجاد بازدارندگی در برابر تجاوز و جلوگیری از شکل‌گیری هرگونه چشم‌انداز جنگ در تنگه تایوان کمک خواهد کرد. اما صلح همچنین مستلزم گفت‌وگو است و من به دنبال تعامل سازنده با پکن به روش‌های منطبق با قانون اساسی جمهوری چین و قوانین آن خواهم بود. این تعامل منجر به تنش‌زدایی خواهد شد. هیچ یک از دو طرف نباید عجول باشند و تایوان مسیر میانه را در بین دو رویکرد افراطی خواهد پیمود. ما با شرکای خود برای ساختن آینده‌ای که صلح، ثبات و توسعه را تقویت کند، کار خواهیم کرد. این چشم‌انداز پیش روی تایوان است.
تجربه اینجانب به‌عنوان رئیس پلیس تایوان به من اهمیت استفاده [توأمان] از حمله و دفاع در برخورد با رقبا و همچنین نقش اساسی مذاکره را در این میان به من آموخته است. هنگامی که صحبت از روابط دو سوی تنگه تایوان [چین و تایوان] به عمل می‌آید، من همیشه به حفظ صلح از طریق تقویت گفت‌وگو و همچنین از طریق قدرت معتقد بوده‌ام. اما هیچ تصور غیرواقع‌بینانه‌ای هم درباره اهداف پکن برای اتحاد، آن هم در صورت لزوم با استفاده از زور، ندارم. مهم‌ترین اولویت تایوان باید تقویت دفاع ملی خود و جلوگیری از دست یازیدن سرزمین اصلی چین به زور باشد. برای نیل به این مهم، هدف من ایجاد یک ارتش قوی، تقویت همکاری با شرکا و متحدان و افزایش قابلیت‌های بازدارندگی برای محافظت بهتر از تایوان و گروه‌های جزیره‌ای پنگو، کینمن و ماتسو است.
موازنه قدرت نظامی در سراسر تنگه تایوان به‌شدت به نفع پکن متمایل می‌شود و این شکاف همچنان در حال افزایش است. این مساله سبب شده است ایجاد بازدارندگی در برابر ارتش آزادی‌بخش خلق و دور نگه داشتن آن از جزیره تایوان برای ارتش ما چالش‌برانگیزتر گردد. علاوه‌بر این، ارتش آزادی‌بخش خلق چین در سال‌های اخیر تعداد زیادی هواپیما و کشتی را برای انجام تاکتیک‌های موسوم به «منطقه خاکستری» مستقر کرده است؛ تاکتیک‌هایی که از آستانه جنگ عبور نمی‌کنند اما برای بیم افکندن در دشمن و قدرت‌نمایی طراحی شده‌اند. این اقدامات نظامی و شبه‌نظامی خطر درگیری‌های غیرمنتظره بر اثر حادثه و تصادف را افزایش داده است. با توجه به شکاف موجود در قدرت نظامی تایوان و سرزمین اصلی چین، ما باید بازدارندگی موثری را ایجاد و حفظ کنیم تا برنامه‌ریزان در پکن را از دست زدن به هرگونه اقدام عجولانه بازداریم. تایوان باید خلاقانه از سلاح‌ها و فناوری‌های موجود خود استفاده کند و قابلیت‌های نوآورانه و نامتقارنی را هم که می‌توانند مانع تهاجم ارتش عظیم و مجهز چین شوند، توسعه دهد. با افزایش هزینه احتمالی هر جنگی، تایوان می‌تواند تمایل حریف خود را برای دست زدن به حمله کاهش دهد. به علاوه، به ارزیابی نیازهای دفاعی و تقویت توانایی‌های خود از طریق تهیه تسلیحات لازم ادامه خواهم داد.
در واکنش به تعداد فزاینده اقدامات موسوم به منطقه خاکستری چین که تایوان در سال‌های اخیر متحمل شده است، من به سازمان‌های مربوطه دستور خواهم داد تا یک سامانه هشدار اولیه ایجاد کنند؛ سامانه‌ای که از قابلیت پیش‌بینی بهتر قدرت‌نمایی یا رفتارهای منطقه خاکستری پکن برخوردار بوده و به ایجاد برنامه‌های احتمالی مختلف برای مقابله با آزار و اذیت، نفوذ و تحریکات پکن کمک خواهد کرد. من اصلاحات ساختاری را در داخل دولت به‌منظور تقویت آگاهی عمومی از آنچه برای دفاع همه‌جانبه لازم است آغاز، خواهم کرد. در همین راستا، یک شورای بسیج دفاعی همه‌جانبه را در سطح کابینه تشکیل خواهم داد که مستقیما زیر نظر قوه مجریه بوده و ریاست آن هم برعهده معاون نخست‌وزیر باشد. این نهاد سیاست بسیج دفاعی را به‌طور کامل در وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلف ترکیب خواهد کرد.
همکاری با شرکای همفکر را هم گسترش خواهم داد. تایوان باید همکاری خود را به ویژه با ایالات متحده در زمینه‌های مختلف مانند اشتراک‌گذاری اطلاعات و گسترش تمرین‌های منظم آموزشی مشترک تعمیق سازد. چنین همکاری‌هایی باعث تحکیم همکاری‌های متقابل نظامی برای بهبود هماهنگی بین نیروهای تایوان و کشورهای شریک آن در صورت وقوع حادثه خواهد شد. در مقطع فعلی در تنگه تایوان صلح حاکم است، اما وضعیت موجود ناپایدار بوده و احتمال درگیری به سرعت در حال افزایش می‌باشد. برخورداری تایوان از بازدارندگی قوی‌تر برای دفع تهدیدهای خارجی ضروری است و من به سرمایه‌گذاری برای اطمینان از وجود چنین بازدارندگی ادامه خواهم داد. اما حفاظت از دموکراسی تایوان فقط وابسته به بازدارندگی نظامی نیست. گفت‌وگو بین تایپه و پکن نیز راهی حیاتی برای خنثی کردن بحران‌ها و تضمین صلح و ثبات می‌باشد.

برای خواندن متن کامل گزارش، اینجا را بخوانید.