فرهیختگان: تیم ملی فوتبال امید در تورنمنتی که باید نتیجه میگرفت و خود را همچنان مدعی صعود به المپیک 2024 پاریس نگه میداشت، شکست خورد تا حسرت حضور فوتبال ما در این رقابتها به بیش از نیم قرن برسد. اما جالب اینکه فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک تصمیم گرفتند این تیم را با تمام قوا و به همراه دو بازیکن بزرگسال راهی هانگژو کنند تا شاید در بازیهای آسیایی بتوانند مدال گرفته و کمکی به کاروان ایران کنند. مسلما در شرایط عادی، کمک به تیم ملی امید وظیفه همه ارکان فوتبال است اما نگاهی به برنامه فشرده امسال فوتبال ما از جمله برگزاری جام ملتهای آسیا در زمستان، نشان میدهد که مسئولان تصمیمگیر خیلی زودتر باید فکری به حال برنامهریزی این مسابقات کرده و تیمی را روانه این تورنمنت میکردند که باعث تعطیلی طولانیمدت لیگ نشود. انتخاب دو بازیکن بزرگسال از استقلال باعث شد تا با توجه به حضور حامدیفر، سه بازیکن آبیها درگیر حضور در این تیم شده و دیدارهای تیم نکونام احتمالا حدود دو ماه تعطیل شود.
صعود تیم ایران به نیمهنهایی باعث میشود که عملا چند دیدار هفته هفتم لیگ نیز تحتالشعاع قرار گرفته و به تعطیلی کشیده شود و در این شرایط عملا ادامه مسابقات بسیار فشرده و فرسایشی خواهد بود. اتفاقی که تاثیر منفی روی عملکرد تیم ملی نیز خواهد داشت و بازیکنان با این برنامهریزی آشفته و تعطیلی بسیار زیادی که در هفتههای اخیر رخ داده است، کار سختی برای حفظ فرم خوب خود خواهند داشت.
اینکه چرا تصمیمگیران برای تیم امید اصرار به استفاده از بازیکنان بزرگسال و حتی نفراتی داشتند که در تورنمنت قبلی شرایط سنی حضور در لیست تیم را نداشتند، احتمالا به اهمیت مدال فوتبال برای کاروان ما در هانگژو برمیگردد اما نباید فراموش کرد که با توجه به حضور سه نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا که تعطیلی لیگ باعث شد آنها هم شرایط ایدهآلی برای رویارویی با حریفان قدرتمند خود نداشته باشند و عملا درحالیکه در شرایط مسابقه نبودند، به مصاف رقبا بروند.
از سوی دیگر بیشک موفقیت در جام ملتهای آسیا ارزش و اهمیت بسیار بیشتری نسبت به بازیهای آسیایی دارد و حتی اگر با فرستادن تیمی جوان و کمک به پشتوانهسازی در فوتبال، تیم ما در هانگژو حتی به جمع چهار تیم برتر نیز راه پیدا نمیکرد، کمتر کسی از این اتفاق ایراد میگرفت درحالیکه حالا کمترین انتظار از این تیم صعود به دیدار نهایی و قرار گرفتن روی سکو است.