

زهرا طیبی، خبرنگار گروه نقد روز: مدالهای امسال ایران در بازیهای آسیایی هانگژو، یک جور دیگر به دل مینشیند، آنهم وقتی که اولین مدال ایران در این بازیها به دست بانوان قایقران ایرانی کسب شد و ایران با مدال بانوان خود وارد جدول مدالها شد. این تنها اتفاق شگفتانگیزی نبود که در بازیهای آسیایی امسال اتفاق افتاد. اولین مدال تاریخ دوچرخهسواری زنان و کسب مدال تنیس روی میز مردان آنهم بعد از 65 سال، جزء اولینهای شیرین بازیهای آسیایی هانگژو تا الان بودند. سال گذشته و در جریان اتفاقاتی که رخ داد ورزش کشور نیز دستاویز بهرهبرداریهای رسانههای معاند قرار گرفت، برخوردهایی که دقیقا امر ملی را نشانه گرفته بود. از یک طرف با کارویژه منزوی کردن ایران، تلاش میکردند تیمهای ایرانی از کارزارهای ورزشی بینالمللی حذف شوند و گام بعد، اعمال فشار به ورزشکاران تیم ملی بود که تلاش میشد، با فشار وارد کردن به ورزشکاران آنها را به خروج از تیم ملی ایران دعوت کنند. در این بین نیز هیچ موضوع کوچک و حاشیهای نبود که به دست این رسانهها ضریب پیدا نکند و تبدیل به موضوعی بزرگ نشود تا هم روی اعصاب مردم برود و هم روان ورزشکاران را بههم بریزد. ضربه به امرملی و افتخار جمعی، نقطه هدف این رسانهها بود. ورزش در شرایطی که اوضاع کشور دچار التهاب شده بود و دوقطبیسازی در آن تشدید شده بود، میتوانست وسیله خوبی برای اجماعسازی میان جامعه ایرانی بشود. با همین نگاه بود که نوک حمله رسانههای معاند به ورزشکاران و مسابقات ورزشی و تلاش برای عدم حضور ایران در این مسابقات متمرکز شده بود، طبعا به دنبال آن نیز پیروزی در این کارزارها، میتوانست حس امید در جامعه ایجاد کند که نقطه مقابل چیزی بود که کشور در آن روزها تجربه میکرد. حالا و با گذشت یکسال از اتفاقات سال گذشته و درحالیکه فراخوانها برای سالگرد اتفاقات با شکست جدی همراه شد، میتوانیم بگوییم روزهای شیرینی از ورزش ملی ایران را تجربه میکنیم، روزهایی که دوباره همچون گذشته همگی با شکست حسن یزدانی در کشتی غمگین میشویم، با پیروزی زارع احساس غرور میکنیم و هرچه از غم و شادی هست را با هم قسمت میکنیم. اولین مدال ایران در بازیهای آسیایی هانگژو آنهم توسط خانمها به شیرینی این حس ملی اضافه کرد. تصویر این پیروزی را میشود مقابل اخباری قرار داد که تلاش میکرد با خبر سفر اولین فضانورد زنی که در ناسا کار میکرد و اصالتی ایرانی داشت، این احساس را ایجاد کند که زنان در ایران نه امکان پیشرفت و رشد دارند و نه حتی کورسویی از امید برای پیشرفت دیده میشود. تصویری که مهم نبود واقعی است یا ساخته شده اما سعی داشت بعد از اتفاقات سال گذشته، به زنان ایرانی این تصویر را نشان دهد که برخلاف وجود استعداد در بانوان ایرانی، به آنها اجازه پیشرفت داده نمیشود. حال مدالآوریها در عرصههای مختلف ورزشی توسط بانوان ایرانی را میتوان خنثیکننده این اخبار دانست. مسابقات ورزشی امسال و پیروزیهای بهدستآمده در این کارزار، شیرینی دوچندان دارد و علاوهبر اولینهای مدالآوری خانمها در این بازیها، جامعه ایرانی این بار با لذت و شوق بیشتری، مسابقات ورزشی را دنبال میکند و حس خوب یکی شدن، یک ملت شدن و غرور و افتخار را بعد از گذر از التهابات جامعه بیشتر از گذشته احساس میکند.
