درباره دیدار هنری کسینجر با زلنسکی و اثبات سیاست خارجه ذیل یک ایدئولوژی

سیدجواد نقوی خبرنگار فرهیختگان نوشت:
شاید ما از جهان عقب هستیم البته نه از آن جهت که تکنوکرات‌ها و جامعه شناسان تقلیدی یا اهالی علوم سیاسی مدام برای ما بازگو کرده‌اند.

این تصویر را نگاه کنید (https://t.me/farhikhteganonline/171764) هنری کیسیجنر با زلنسکی دیدار کرده است. کیسینجر یک فرد تازه به دوران رسیده در عصر پلتفرم‌ها نیست او بیش از نیم قرن در سیاست خارجه آمریکا نقش داشته و روزگار جنگ سرد و پسا جنگ سرد را خوب به یاد دارد.

با تفسیری که در داخل از سیاست خارجه به ما ارائه می‌دهند علی‌الخصوص تکنوکرات‌های لیبرال، سیاست خارجه نوعی دستگاه اقتصادی است برای توسعه و وارد کردن تکنولوژی و ایضا عقد قردادهای تجاری! آیا کیسینجر در صد سالگی در دیدار با زلنسکی به دنبال چنین دستاوردهایی است؟

پاسخ واضح است او قطعاً مسئله‌اش این حجم‌ ساده سازی شده نیست، او برای امتداد آمریکا سازی جهان به دیدار زلنسکی رفته است، چرا که او می‌داند سیاست خارجه یعنی تثبیت ایدئولوژی و برتری ایدئولوژی نه صرفاً تقلیل دادن به چند تصور اقتصادی صرف!

این تصویر گویای وضعیت جهان است و کیسینجر خوب می‌داند در فردای اتمام جنگ‌ با روسیه جهان دیگر صرفاً به قدرت اقتصادی و تکنولوژیک آمریکا توجه نخواهد داشت و عدم موفقیت اوکراین دومینویی است برای کم‌ رنگ شدن ایدئولوژی آمریکایی‌شدن جهان. پس او حتی در صد سالگی تلاش می‌کند کشورش ابر قدرت بماند.

کسینجر هم می‌توانست در آمریکا در دفتر کار خود مقاله‌ای بنویسد که چرا ما باید در اوکراین دخالت کنیم به جای آن مخارج جنگ اوکراین را صرف توسعه تکنولوژی یا افزایش صادرات خود می‌کنیم اما او خوب می‌داند قدرت صرفاً به این موارد محدود نمی‌شود و سیاست خارجه ابرپروژه‌ای است ذیل یک ایدئولوژی نه ذیل توسعه اقتصادی!