بعضی اسم‌ها را نباید به سادگی فراموش کرد. مثل میلاد والی‌زاده. جوان‌ترین عضو کاروان اعزامی ایران به بلگراد. پسر جسوری که خیلی‌ها باور نداشتند تا یک چهارم نهایی به ماجراجویی در مسابقه‌های جهانی ادامه بدهد. کسی که نشان داد مایه‌های تبدیل شدن به یک کشتی‌گیر بزرگ را دارد.

اولین تجربه حضور در رقابت‌های جهانی، زانوی خیلی از ستاره‌های بزرگ تاریخ کشتی را لرزانده است. بعد از المپیک، این مهم‌ترین رقابت در این رشته ورزشی به شمار می‌رود. پسر 18 ساله تیم ملی اما در شروع انقدر خونسرد کشتی گرفت که انگار بارها و بارها در این مسابقه‌ها شرکت داشته است. پدیده نوظهور کشتی ایران، قبل از این مسابقه‌ها شناخته نمی‌شد اما حالا خیلی‌ها از او حرف می‌زنند. از کشتی‌گیر بااستعدادی که با وجود شکست روبروی حریف سرسخت روس‌تبار، تورنمنت خوبی را پشت سر گذاشت و در همین سن و سال کم، در این میدان بزرگ خودی نشان داد.

البته که دوست داشتیم میلاد را روی سکوی اول تماشا کنیم اما شکی نیست که دیر یا زود، این اتفاق رخ خواهد داد. پیاده‌روی از تشک تا سالن گرم پس از شکست، شاید سخت‌ترین کار دنیا باشد اما دلیلی برای حسرت خوردن وجود ندارد. چرا که میلاد هر چه در توان داشته، روی تشک کشتی گذاشته و به خصوص در نبرد با نماینده آذربایجان، نشان داده که در 18 سالگی، چه قابلیت‌های منحصربه‌فردی دارد.

این اشک‌ها را هم نباید زیاد جدی گرفت. چرا که شبیه اشک‌هایِ روز تولد هستند و قرار است خنده‌های زیادی به آن‌ها متصل شود. این روزِ تولد والی‌زاده در کشتی ایران بود. روزی که خیلی‌ها نام او را شنیده‌اند. نامی که خیلی زود در سالن‌ها و مسابقه‌های زیادی به عنوان کشتی‌گیر برنده به گوش خواهد رسید.