هومن جعفری، خبرنگار: یکی دو روز است تصاویری در شبکه‌های مجازی دست به دست می‌چرخد که تعجب شدید کاربران را در پی داشته به‌طوری که ماجرا به سایت‌ها و خبرگزاری‌ها نیز کشیده شده! تصویر جنجالی مورد بحث، تصویر ویل اسمیت، بازیگر معروف سیاه‌پوست در نقش آدولف هیتلر، رهبر حزب نازی آلمان در دهه سی و چهل میلادی است که جنگ جهانی دوم را به راه انداخت. بازی یک بازیگر سیاه‌پوست در نقش هیتلر که یکی ازنژادپرست‌ترین رهبران تاریخ بود، امر بسیار تکان دهنده‌ای بود که به انتشار گسترده این تصاویر منجر شد.
انتشار آرم نتفلیکس در زیر این تصویر نیز به باور شدن آن کمک شایان توجهی کرد. بیایید کمی این تصویر را با هم بررسی کنیم.
در ماه‌های اخیر و بعد از انتشار رسمی هوش مصنوعی، تصاویری از این دست در شبکه‌های اجتماعی بسیار محبوب شده‌اند. مثلا تصاویر سیاستمداران معروف دنیا با لباس کردی! یا بازیگران سریال برکینگ بد با لباس عربی! قدرت بالای هوش مصنوعی در خلق تصاویر اینچنینی سبب شده تا مخاطبان در گسترده جهانی از چنین تصاویری استقبال گسترده‌ای به عمل بیاورند. مهم نیست سوژه عکس‌ها چه چیزی است. مهم این است که این تصاویر برای مخاطبان بسیار جذابیت دارد. مثلا تصاویری خیالی از پادشاهان قدیمی هرکشوری! یا تصویر خیالی ورزشگاهی که یک باشگاه پرطرفدار می‌تواند برای خودش داشته باشد. یا مثلا تصاویر مربوط به حضور ربات‌ها در فضا! دیگر نیاز نیست طراحان برای ساختن چنین چیزهایی زحمت بکشند. هوش مصنوعی بخش بزرگی از این بار را بر دوش کشیده. تصویر مربوط به حضور ویل اسمیت در نقش هیتلر نیز یکی از این تصاویر است.
اما چرا هیتلر و ویل اسمیت؟ بخشی به این برمی‌گردد که هیتلر رهبر یکی از نژادپرست‌ترین حکومت‌های زمانه بود. شاید ما فکر کنیم مشکل رژیم نازی‌ها فقط با یهودیان بود اما این‌طور نیست. آنها کلا سیاهپوستان را هم خیلی داخل آدم حساب نمی‌کردند. همین حالا در آمریکا، گروه‌های نژادپرستی نازی حضور دارند که اصلا تحمل سیاهپوستان را ندارند.
چرا ویل اسمیت؟ چرا مثلا دنزل واشنگتن نه؟ شاید دلیلش برمی‌گردد به ماجرای ویل اسمیت و طرفداری‌اش از هیتلر! در سال 2007 رسانه‌ای ادعا کرد ویل اسمیت از هیتلر تعریف کرده و او را انسانی دوست‌داشتنی توصیف کرده. ماجرا به شکایت رسید و ویل اسمیت توانست در دادگاه پیروز شود و حتی از رسانه مذبور غرامت بگیرد. به این ترتیب متوجه شدید چرا این شوخی برای ویل اسمیت و هیتلر جواب می‌داد نه دنزل واشنگتن! البته یادمان هم باشد ماجرای دعوای ویل اسمیت و کریس راک در مراسم اسکار هم سرجای خودش هست و کلا ویل اسمیت بعد از آن افتضاح تاریخی، در شبکه‌های اجتماعی بیشتر مورد شوخی قرار می‌گیرد.
چرا نت فلیکس؟ سوال یک میلیون دلاری اینجاست! شاید نمی‌دانستید این شوخی با ویل اسمیت انجام شده و دلیلش هم توضیح داده شد. ماجرا اما اینجاست که چرا پای نتفلیکس وسط آمده؟
شاید دلیل اول حسن شهرت نتفلیکس برای پروژه‌های سینمایی و مجموعه‌های بسیار درخشان است که باعث می‌شود قرار گرفتن برندش در پوستر یک کار، باعث سرچ شدن نام آن کار در شبکه‌های اجتماعی شود.
اما نکته دوم، شهرت منفی نتفلیکس در تحریف تاریخ است. اگر در دنیا فقط یک کمپانی را پیدا کنید که حاضر باشد نقش هیتلر را به ویل اسمیت تعارف کند، نتفلیکس است! نتفلیکس همین چند وقت پیش با ساخت سریال مستند کلوپاترا و دادن نقش این ملکه سفیدپوست به بازیگری رنگین پوست، باعث خشم جامعه مصر و شکایت شدید مقامات رسمی علیه کمپانی خود شد! شاید آنها فکر می‌کردند با تغییر رنگ پوست بازیگر نقش اول، خوشحالی و رضایت خاطر مقامات و مردم مصر را فراهم می‌آورند اما این‌طور نشد و کار کاملا برعکس درآمد!
پیش از این اعتراض‌ها و شکایت‌های متعددی از نتفلیکس بابت تحریف واقعیت و دستکاری حقایق منتشر شده بود. مثلا «شان پن» بازیگر مشهور آمریکایی و از ستاره‌های بزرگ هالیوود، بعد از پخش مجموعه مستندی در مورد ملاقاتش با ال چاپو و دستگیری این دلال بزرگ مواد مخدر بعد از این ملاقات، به نتفلیکس اعتراض شدید کرد. این مستند طوری القا کرده بود که انگار بازیگر آمریکایی در این بازداشت دخیل بوده؛ امری که می‌توانست باعث انتقام کارتل مکزیکی شود.
مورد دیگر مربوط به سریال تاج است که داستانش به زندگی ملکه انگلیس مربوط است. داستان به قول سازندگان در فضایی خیالی و ذهنی طراحی شده اما با توجه به اینکه این سریال پیرامون شخصیت‌های حقیقی و معاصری طراحی شده که بسیاری از آنها هنوز زنده‌اند، انتقادهایی را نیز ایجاد کرد. حتی جان میجر، نخست‌وزیر اسبق انگلیس نسبت به برخی از ادعاهای مطرح‌شده در سریال به‌شدت اعتراض دارد و آنها را «مزخرف محض» توصیف کرده است! اما این همه ماجرا نیست. شکایت ثبت‌شده دیگر از نتفلیکس به سریال ساختن یک قاتل برمی‌گردد. اندرو کالبورن، کارآگاه بازنشسته کلانتری ویسکانسین در این سریال به‌گونه‌ای به تصویر کشیده شد که در زندگی واقعی بسیار مورد نقد قرار گرفت و همین موضوع باعث شکایت او از این مستند و از شبکه سازنده‌اش شد. از این دست نمونه‌ها کم نیست. نتفلیکس در سال‌های اخیر با چنین کارهایی و همچنین با تزریق کردن اجباری و اغلب بی‌دلیل نقش‌های مربوط به اقلیت‌های جنسی به فیلم‌ها و سریال‌های خود، چنین تصویری را در ذهن مخاطب جهانی جا انداخته که از تحریف کردن واقعیت ابایی ندارد. بعید نیست آنها نقش هیتلر را به ویل اسمیت پیشنهاد بدهند. نظر شما چیست؟