مردودی آموزش و پرورش در آزمون گاج

ابوالقاسم رحمانی، دستیار سردبیر: «یکی از مجموعه‌های بزرگ آموزشی که در صداوسیما تبلیغ می‌شود، غیرقانونی است و نباید تبلیغ شود؛ چراکه برای آن حکم صادر شده است. بنده با دستور و امضای وزیر آموزش‌وپروش نامه‌ای برای تعطیلی موسسه گاج تهیه و آن را صادر کردیم. این موسسه در سوالات امتحانی و عمومی حوزه ادبیات فارسی که در زمان اغتشاشات برای دانش‌آموزان تهیه کرد، در جهت‌گیری و تحریک اغتشاشات نقش داشته است.»
این ادعایی است که احمد محمودزاده، رئیس سازمان مدارس غیردولتی وزارت آموزش‌وپرورش اواخر تیرماه امسال در برنامه‌ای تلویزیونی اعلام کرد. ادعایی که خیلی زود تبدیل به بمب خبری شد و حواشی زیادی را هم به دنبال خود ایجاد کرد. اما خب طبق روال همیشه خیلی زود این شوی رسانه‌ای و نمایش ضعیف به عاقبت موارد مشابه خودش تبدیل شد و ادعاهای طرح‌شده آب رفت! یعنی خیلی زود مشخص شد که نه‌تنها انتشارات گاج تعطیل نشده، چون از همان موقع تا همین الان سوای تکذیب مسئولان این انتشارات در شبکه‌های مختلف تبلیغات وسیع گاج ادامه دارد، بلکه مشخص شد تعطیلی بخش آزمون‌های این موسسه که بعدتر گفته شد منظور رئیس سازمان مدارس غیردولتی آن بخش از این موسسه بوده هم نه برای همیشه که برای مدت مشخصی تعلیق شده است و بعد از آن یا به گمانم با این سستی در تصمیم‌گیری قبل‌تر از آن، دوباره به کار خودش ادامه خواهد داد. چرا؟ چون روز گذشته همین آقای محمودزاده درباره لغو مجوز برگزاری آزمون انتشارات «گاج» گفت: «درحال حاضر فقط «انتشارات» گاج می‌تواند فعالیت کند و مجوز برگزاری «آزمون» این انتشارات لغو شده است. مجوز آزمون‌هایش نیز باید از سال گذشته لغو می‌شد اما برای اینکه خانواده‌ها و دانش‌آموزانی که برای کنکور برنامه‌ریزی کرده بودند، آسیب نبینند، اجازه دادیم تا زمان برگزاری کنکور ۱۴۰۲ آزمون‌ها را ادامه دهد اما پس از آن به مدت دو سال مجوز برگزاری آزمون برای این انتشارات لغو شده است.» معاون وزیر آموزش‌وپرورش همچنین در ادامه این توضیحات اعلام عجیب‌وغریب این تصمیم در ارتباط با انتشارات گاج را اقدامی شجاعانه هم قلمداد کرد. حالا تفسیر اینکه این برخورد حداقلی با یک انتشارات کنکوری توسط وزارت آموزش‌وپرورش واقعا شجاعانه است یا نه هم به عهده مخاطبان!
از اینها بگذریم و به اصل مساله برسیم. بعد از همان اظهارنظر اول محمودزاده و این ادعا که انتشارات گاج تعطیل شد، پرواضح بود که این ماجرا نه‌تنها نمایشی ضعیف و شوی تبلیغاتی است بلکه یک گاف بزرگ و یک برگ برنده برای انتشارات درحال افول و انزوایی است که مدیر و مسئول اصلی آن سال‌هاست از ایران رفته و به دلایل متعددی که قبل‌تر به آن اشاره کردیم به ایران بازنمی‌گردد. همان موقع و در ادامه سلسله‌گزارش‌هایی که در مسیر عدالت آموزشی و برخلاف رویه مسببان وضع موجود در نظام آموزش‌وپرورش کشور نوشتیم، اشاره کردیم که موسسات و انتشارات کنکوری، خصوصا گاج عملا پوسته‌ای زیبا و فرهنگی برای چهره‌هایی اقتصادی است که با استناد به مدارک و اعلامات، دریایی از شبهات و اتهامات مالی و اقتصادی پیرامون‌شان وجود دارد. در گزارش قبلی با استناد به بخشی از این شبهات و اعداد و ارقام عجیب‌وغریبی که بی‌تکلیف و مشکوکند اشاره کردیم که نه‌تنها این موسسه باید مدت‌ها پیش حداقل مورد سنجش و نظارت و بازرسی قرار می‌گرفت و احتمالا تعطیل می‌شد که نفر اول آن یعنی ابوالفضل جوکار می‌بایست خیلی خیلی زودتر پاسخگوی آن شبهات می‌بود. اما چه کنیم که عادت به تماشای پاس گل‌های مسئولان به امثال اینها کرده‌ایم. راستش را بخواهید، هرچند برخورد با این انتشارات به‌خاطر آن اقدام عجیب در طراحی سوالات آزمون واجب و ضروری بود و می‌بایست انجام می‌شد، اما خبر تعطیلی این موسسه و مطالبه پاسخگویی مدیر آن باید مدت‌ها پیش به دلایل جدی‌تر و بزرگ‌تری صورت می‌گرفت.
سال 97 که اولین گزارش را در ارتباط با شبهات متعدد مالی و اقتصادی پیرامون این انتشارات نوشتم و بخشی از بدنه مدیریتی و مطلع آن مجموعه هم با ما همراه شد و درنهایت کار به شکایت و دادگاه و حتی دیوان عالی کشور کشیده شد، ضمن تبرئه «فرهیختگان» از تمام اتهاماتی که وکلای ابوالفضل جوکار پیگیر آنها برای محکومیت ما بودند مشخص شد مسیر آغازشده بیراهه نیست و حالا بعد از گذشت حدود پنج سال همچنان همان شبهات به‌علاوه موارد بسیار دیگری حول این چهره وجود دارد که فقط بخشی از آن تا به امروز منتشر شده است. مواردی که بخشی از یک مورد آنها برای اعلام قطعی و شجاعانه آن خبر بی‌بال و دمی که روزبه‌روز هم آب می‌رود، یعنی تعطیلی انتشارات گاج کافی بود.
امیدواریم وزارت آموزش‌وپرورش واقعا شجاعانه یک بار برای همیشه تکلیف ابوالفضل جوکار و نقش انتشارات گاج و الباقی موسسات و ناشران کمک‌آموزشی و کنکوری را روشن کرده و یک قدم جدی در مسیر احقاق عدالت آموزشی بردارد؛ عدالتی که احتمالا در زمان وزارت صحرایی با این نگاه که «هر کس پول بیشتری بدهد ماشین بهتری هم سوار می‌شود» پس هر کس پول بیشتری بدهد آموزش بهتری هم خواهد دید، دست‌یافتنی به نظر نمی‌رسد