صلح اول به از جنگ آخر!

محمدرضا حاجی عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: تیم فوتبال استقلال در حالی امسال به عرصه رقابت‌ها پا گذاشته که مهم‌ترین نکته‌ای که در اردوگاه آبی مشهود است به اختلاف نظر و قهر مدیریت این باشگاه با سرمربی این تیم مربوط می‌شود و این موضوع باعث شده تا برخی کارها تقریبا نصفه‌ونیمه مانده و به سرانجام نرسد. از یک‌سو مدیران باشگاه اهدافی را دنبال می‌کنند که به عقیده آنها دستاوردهای تلاش‌هایشان در آینده نزدیک مورد بهره‌برداری قرار خواهد گرفت و از سوی دیگر بازیکنان و کادرفنی و در راس آنها جواد نکونام معتقدند دستاورد 4 هفته اخیر مدیریت، بهترین نشانه برای قضاوت روزهای پیش‌روست. حال اینکه در این بین چه کسی مقصر است یا بیشتر تقصیر دارد، به نظر می‌رسد پاسخ آن هرچه که باشد، درصورت ادامه این روند دودش درنهایت به چشم استقلال و هوادارانش خواهد رفت.

همه دعواهای سال‌های اخیر!

البته اختلافات این شکلی در سال‌های اخیر بین مدیران و سرمربیان وقت، کم رخ نداده است و اتفاقا در سالروز شکست تاریخی استقلالی‌ها در فینال جام حذفی مقابل تراکتور در سال 99 در مشهد قرار داریم، دیداری که به‌خاطر اختلاف نظر بین سعادتمند و مجیدی و قهر سرمربی آبی‌ها باعث شد تا درنهایت یک جام قهرمانی از کف شاگردان مجیدی پریده و کلکسیون افتخارات آبی‌ها از آن جام بی‌نصیب باشد. درنهایت هم استقلال بدون سرمربی محبوبش راهی آسیا شد تا خیلی زود پرونده‌اش بسته شود. سال بعد از آن نیز اتفاقات شبیه به همین ماجراها باعث شد (این بار شکاف عمیق بین مجیدی و مددی) تا استقلال یک فینال دیگر در جام حذفی را با ناکامی به پایان برده و دوباره در یک‌قدمی قهرمانی جام را از دست بدهد. یک ماه بعد از این ناکامی، این بار نوبت به مرحله حذفی در آسیا رسید تا در آن مقطع نیز کار با شکست از الهلال، برای آبی‌های ایران به پایان برسد.

در این خصوص و قضاوت اینکه دود اختلاف بین مدیر و سرمربی به چشم استقلال وهوادارانش می‌رود، خیلی هم نباید به دوردست‌ها رفت. همین فصل گذشته و درحالی‌که تعامل خوبی بین ساپینتو و آجورلو حکمفرما بود به یکباره و بعد از اتفاقاتی که برای مدیرعامل وقت استقلالی‌ها رخ داد، با روی کار آمدن فتح‌الله‌زاده این شکاف و اختلافات بین مدیر و سرمربی دوباره در اردوی آبی‌ها حکمفرما شد و عجیب اینکه با برکناری مدیر محبوب استقلالی‌ها و روی کار آمدن حجت کریمی نیز این مسیر ادامه پیدا کرد تا تیمی که به گواه بسیاری از مدعیان با ارائه بازی‌هایی درخشان و چشم‌نواز می‌توانست به‌عنوان قهرمانی حداقل در یکی از دو جام ممکن برسد درنهایت به خاطر همین جنگ‌وجدال‌های مدیریتی دستش از جام کوتاه بماند.

مرور همین چند خط از تاریخ گذشته نه‌چندان دور باشگاه استقلال نشان می‌دهد هر زمانی که اختلاف و دعوایی بین مدیریت و کادر فنی استقلال بوده، این تیم لذت هیچ موفقیتی را نبرده و جنگ اعصاب آن درنهایت برای هواداران و ناکامی‌هایش در دل تاریخ، به نام استقلال ثبت شده است. نباید هم فراموش کرد که قهرمانی‌های استقلال در تاریخ رقابت‌های لیگ برتر از همان دیرباز دل در گروی تعامل و هماهنگی بین مدیر و سرمربی این تیم داشته است. از همان قهرمانی فصل پنجم که با همدلی قریب و قلعه‌نویی حاصل شد تا هماهنگی کامل بین آجورلو و مجیدی که قهرمانی تاریخی آبی‌ها در دو فصل گذشته را برای این تیم به ارمغان آورد.

خطیر استقلالی‌تر است یا نکونام؟

باید متوجه بود که تیم فوتبال یک باشگاه (تیمی که در درون زمین به میدان می‌رود به همراه کادرفنی) هیچ وقت جزیره‌ای خودگردان نسبت به سایر عوامل (مدیریت، معاونان و اعضای هیات‌مدیره) نبوده و این دو رکن برای موفقیت، لازم و ملزوم یکدیگر هستند. باشگاه و مدیران وظایفی دارند که نپرداختن به هر کدام از آنها می‌تواند فجایعی مانند ابربدهی‌های فعلی یا بسته شدن پنجره در برخی بزنگاه‌ها را به بار آورده و از سوی دیگر کادرفنی و بازیکنان هم باید در زمین همه توان خود را برای کسب نتیجه به کار گرفته و نداشتن‌ انگیزه و توان کافی می‌تواند مسیر یک دهه گذشته (به جز فصل بیست‌ویکم) را تداوم ببخشد. در هر صورت برای موفقیت هر دو طیف لازم و ملزوم همدیگر هستند و اگر به قول نکونام در این بین مشکل شخصی وجود ندارد، باید این دو هرچه سریع‌تر برای پیشبرد اهداف استقلال، ناکامی‌های قبلی را دور ریخته و سر یک میز بنشینند. هر دو نفر ادعای استقلالی بودن دارند اما باید دید در این مسیر کدام یک استقلالی‌تر هستند و زودتر برای رسیدن به آرامش از مواضع خود کوتاه می‌آیند.

نکونام چه می‌خواهد؟

سرمربی جوان استقلالی‌ها به دفعات به این موضوع اشاره کرده که با هیچکس مشکل شخصی نداشته و فقط و فقط به فکر تقویت تیمش است. او چه در نشست‌های خبری و چه در محافل خصوصی و حتی در جلسه با علی خطیر تنها درخواست بازیکن داشته تا هرچه سریع‌تر تیمش را ببندند. نکونام بهتر از هر کسی می‌داند که درنهایت او باید پاسخگوی نتایج تیمش در زمین بابت هر نتیجه‌ای باشد و این حق اوست که درخواست فراهم شدن تیمی قوی و منسجم را از مدیرش داشته باشد. این در حالی است که به نظر می‌رسد برخی تغییر رفتارها از سوی خطیر بعد از چند جلسه مشترک با نکونام و نادیده گرفتن خواسته‌های کادر فنی (به زعم نکونام) در ادامه انتقادات سرمربی استقلال را به تندترین شکل ممکن به همراه داشته است. البته شنیده‌ها حاکی از آن است که فعلا ارتباط حسنه‌ای بین خطیر با بازیکنان استقلال هم وجود ندارد. این در صورتی است که همدلی و آشتی آقای مدیرعامل با جواد نکونام می‌تواند ارتباط مدیریت با بازیکنان را نیز بهبود ببخشد.

راز سکوت خطیر!

از سوی دیگر و از دل باشگاه، نزدیکان خطیر اعتقاد دارند او به خواسته‌های نکونام بی‌توجه نبوده و همه تلاشش را در این مدت برای برآورده کردن این درخواست‌ها کرده است. البته خروجی کار از جمله تداوم مشکلات مالی و وضعیت فنی تیم در درون زمین گواهی بر این اتفاق نیست. با این حال همین نزدیکان علی خطیر درباره رفتارها و سکوت مشکوک وی در برهه زمانی اخیر اعتقاد دارند یکی از دلایل مهمی که مدیرعامل آبی‌ها مصاحبه نمی‌کند این است که نمی‌خواهد در تضاد با سرمربی تیم و اهداف وی حرفی بزند تا به زعم خودش به این شکل از نکونام حمایت کرده باشد! به نظر می‌رسد حضور خطیر با این وضعیت در برنامه فوتبال برتر به تعویق افتاده اما کنفرانس مطبوعاتی احتمالا در برنامه باشگاه برای روزهای آتی برقرار باشد.

شاهرخ بیانی: دعوای فرسایشی به منافع استقلال ضربه می‌زند

شاهرخ بیانی، پیشکسوت تیم فوتبال استقلال که این روزها به عضویت کمیته فنی شمس‌آذر درآمده، درخصوص مشکلات و حواشی پیش آمده در باشگاه استقلال به‌خاطر اختلاف نظر بین خطیر و نکونام به «فرهیختگان» گفت: «به نظر می‌رسد این مدیریت کار خاصی را برای استقلال انجام نداده. او در این مدت نه پول بازیکنان را داده نه اسپانسر درست و حسابی جذب کرده و نه در مسیر تقویت تیم گام برداشته است. این در حالی است که او پیش از این قول‌هایی را مطرح کرده بود و بارها از عشق خود به استقلال صحبت کرده بود. البته نکونام هم باید به‌خاطر اهداف بزرگی که دارد از مواضع خود کوتاه بیاید و دو طرف باید زودتر با هم تعامل داشته باشند.» وی ادامه داد: «با همه این شرایط اما تیم فوق‌العاده عمل کرده است. زیرا هم بدنسازی ناقصی را شاهد بودیم و هم تیم دیر جمع شد و کارش چند روزی با وقفه مواجه شد، با این حال در زمین نتایج خوبی کسب شده است. هرچند اعتقاد دارم وجود نکونام از لحاظ شخصیتی به تیم وزن داده و باعث شده تا یک کاریزمای خاص به بازیکنان بخشیده شود. او بازیکن بزرگی بوده و حالا هم در امر مربیگری باتجربه شده و عاشق تیم است و آمده که به این تیم کمک کند.»

شاهرخ بیانی تاکید کرد: «الان کار به جایی رسیده که نکونام بارها گفته من نمی‌توانم با این وضعیت کار کنم، این در حالی است که خطیر با نکونام از روز اول دعوایی نداشته و به نظر می‌رسد عملکرد وی در مسیر جذب بازیکن و تقویت تیم باعث شده است تا این اختلافات و دعواها به وجود بیاید. سرمربی هم برنامه دارد و براساس تاکتیک و ضعف‌هایی که دارد بازیکن جذب می‌کند و این‌طور نیست که شما بخواهید بازیکنی را شخصا بخرید و به سرمربی تحمیل کنید. بر سر همین تورس ببینید تا چه اندازه ماجرا پیش آمد و درنهایت هم این بازیکن استقلالی نشد. چه مشکلاتی وجود داشته که این امر محقق نشده است؟ چرا تعامل صورت نمی‌گیرد؟ تیم‌های قعر جدولی را که همیشه برده‌ایم، کار بزرگ و بازیکن بزرگ برای زمانی است که شما با مدعیان بازی می‌کنید و برای قهرمانی باید از آنها امتیاز بگیرید. دست مربی باید روی نیمکت باز باشد. این در حالی است که در همین بازی با ملوان هم داشت کار گره می‌خورد چون دست نکونام بسته است.» بیانی یادآور شد: «این دعوا دارد فرسایشی می‌شود و این اتفاق به نفع استقلال نیست چون این تیم دارد ضربه می‌خورد. مگر خطیر نمی‌گوید عاشق استقلال است یا نکونام مگر خانواده استقلالی ندارد و خودش را فرزند این تیم نمی‌داند؟ نکونام که بدون دریافتی پای کار ایستاده و خطیر هم باید از مواضع خود کوتاه بیاید و نرمش نشان بدهد. نباید این پرده پاره شود. الان بازی حساس دربی در پیش است و اگر تیم ببازد چه کسی پاسخگوست؟» وی در پایان گفت: «این شکاف در پرسپولیس بدتر و بزرگ‌تر است اما آنها زرنگ هستند و رو نمی‌کنند. مطالبات آنها هم مانده ولی قضایا را مدیریت می‌کنند.»