در مذمت به کفش گرفتنِ بازی!

سیدمهدی موسوی تبار: شب گذشته و در جریان دیدار تیمهای فولام و تاتنهام، کنی تته، مدافع فولام در حالی که تمیش با یک گل جلو بود و حملات تاتنهام هم بیشتر و بیشتر می شد حرکت عجیبی کرد. او پس از اینکه کفشش پاره شد کنار زمین آمد و کفش تازه خواست و وقتی دید کسی به حرفش توجه نمی کند از زمین بازی خارج شد و رفت به سمت رختکن تا کفش سالم به پا کند. فولام درست در همین دقایق دروازه اش توسط ریچارلیسون باز شد. عجیب تر اینکه پس از به ثمر رسیدن این گل، دوربین «تته» را نشان داد که با حوصله و خیال راحت مشغول درآوردن کفی کفشش بود. فولام در نهایت این بازی را برد اما حرکت تته را نمی توان تا مدتها فراموش کرد. اینکه روی نیمکت، کفش سالمی وجود نداشته نقص بزرگی است اما در اطراف خودمان و در میان چهره های مشهور، «تته»های زیادی را دیدیم و اگر منصف باشیم احتمالا خودمان هم چندباری تته بودیم. همه مسئولیتمان را رها کردیم و رفتیم دنبال حل مشکل خودمان و زندگیمان هم همان لحظات گل خورده است. حالا اگر این «من»، مسئول هم باشد و بازی را بخاطر کفش پاره خودش رها کند و برود که تکلیف روشن است. اینکه «تته» باید با پای برهنه بازی میکرد یا صبر می کرد تا برایش کفش سالم بیاورند سوال مهمی است اما جواب هرچه باشد او نباید بازی را رها میکرد و میرفت به دنبال تعویض کفشش.