دغدغه‌های سفیدپوشان دانشگاه آزادی

سارا طاهری - مطهره سادات قاسمی، خبرنگار گروه دانشگاه: فکر می‌کنم اغلب ما در کودکی حداقل برای یک‌بار در پاسخ به «بزرگ شدی می‌خوای چه‌کاره بشی؟» سر را بالا گرفته، سینه را جلو داده، صدا را صاف کرده و با اعتمادبه‌نفس گفتیم «می‌خوام دکتر بشم.» این نقطه مشترک بین انسان‌ها به روشنی نشان می‌دهد پزشکان نقش مهمی را در جامعه ایفا می‌کنند و روحیه انسان‌دوستی و خدمت به همنوع در پزشکان همه ما را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. در ایران نیز به پاس خدمات و زحماتی که پزشکان به جامعه ارائه می‌دهند، اول شهریورماه همزمان با زادروز بوعلی سینا، پزشک و فیلسوف بزرگ ایرانی به‌عنوان روز پزشک نام‌گذاری شده است. به همین بهانه با 4 تن از اعضای هیات‌علمی و پزشکان بیمارستان‌های دانشگاه آزاد به گفت‌وگو نشسته و از آنها 5 پرسش مشترک پرسیده‌ایم.  داستان پزشک شدن‌شان،  تب پزشکی درکشور،  امتیازات دانشگاه آزاد به‌منظور انتخاب رشته پزشکی برای داوطلبان،  دلایل مهاجرت پزشکان و  راهکارهای جلوگیری از مهاجرت 5 سوال مشترکی است که پزشکان دانشگاه آزاد به آن پاسخ داده‌اند. 

 علی مقدس‌جعفری، عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران و معاون درمان بیمارستان فرهیختگان: اعتماد بین پزشک و بیمار خدشه‌دار شده است.

 احمد احمدی‌پور، روانپزشک و عضو عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران: بستر پذیرش دستیاران تخصصی فراهم شود.

 شهلا ابوالقاسمی، استادیار دانشگاه علوم پزشکی آزاد و پزشک بیمارستان بوعلی: تب پزشکی بین متقاضیان رشته تجربی کاهش پیدا کرده است.

 اسفندیار متینی، قائم‌مقام و معاون درمان بیمارستان امیرالمومنین(ع): پزشکان تمایلی به هیات‌علمی شدن یا ماندن در کشور ندارند.

برای خواندن متن کامل گفت‌وگو،  اینجا را بخوانید.