سیدمهدی موسوی تبار: آنهایی که مافیا بازی کرده‌اند با این قاعده آشنایند که نقش مافیا، نباید حرف یا کنشی داشته باشد که خودش و نیت گروهش را لو بدهد و هستند کسانی که واقعا استعداد عجیبی در مافیا شدن و پنهان کردن واقعیت دارند.

استعدادی که قطعا پیمان جبلی، رئیس صداوسیما ندارد و از دل مصاحبه‌هایش می‌شود نکته‌های قابل‌توجهی پیدا کرد که واقعیت امروز تلویزیون را بهتر نشان می‌دهد.

تلویزیون در چند سال اخیر، آرام‌آرام روند کاهش کیفیت و به‌تبع آن کاهش مخاطب را درپیش گرفته و حالا مثل گذشته‌های نه‌چندان دور، بستر وسوسه‌کننده‌ای برای تبلیغ بنگاه‌ها و برندهایی اقتصادی نیست.

پیمان جبلی، رئیس صداوسیما گفت: «صداوسیما همیشه در وضعیتی بوده که توازن بین هزینه‌هایش و درآمدهایش به‌عبارتی بودجه‌اش متوازن نبوده است، بنابراین ناچار بوده، درآمد خودش را از طریق پخش آگهی تامین کند.»

با تصویب لایحه بودجه 1402، به سازمان صدا وسیما، رقمی بیش از هفت هزار و 531 میلیارد تومان بودجه‌ اختصاص داده شده است.

یکی از کلیدواژه‌های پرتکرار صداوسیما و اهالی فوتبال در چندسال اخیر«حق پخش تلویزیونی» بوده و همچنان هست.

اینجا ذکر دو نکته از اهمیت بالایی برخوردارند؛ اول اینکه میزان شناخت و حساسیت نسبت به ماجرای حق پخش تلویزیونی نسبت به دوسال قبل و دو گزارش قبلی به‌مراتب بیشتر شده است.

حالا دیگر تماشاگران می‌دانند اگر باشگاه محبوب‌شان نمی‌تواند بازیکن ستاره و حتی معمولی بگیرد، به جز بی‌کفایتی برخی مدیران‌شان، به عدم پرداخت میزان واقعی حق پخش تلویزیونی هم ارتباط مستقیم دارد.

در اوایل دهه 80 تا اوایل دهه 90، زمان بازی‌های فوتبال را جوری تنظیم می‌کردند که مخاطبان، سریال‌های شبانه را از دست ندهند. حالا اما سریال‌های تلویزیونی به‌خاطر بازی‌های فوتبال اصلا پخش نمی‌شوند و آب از آب تکان نمی‌خورد.

درباره اینکه چرا تلویزیون به این نقطه رسیده است بسیار نوشته و گفته‌اند.

فوتبال برای تلویزیون حالا تبدیل به اکسیژن شده است و بدون آن حتما نمی‌تواند زنده بماند. مساله اصلی اینجاست که دیگر اختیار کامل همین اکسیژن را هم ندارد. افراد و عوامل مختلفی می‌توانند این هوا را از او بگیرند و نابودی‌اش را رسما فریاد بزنند.

برای خواندن متن کامل این گزارش اینجا را بخوانید.