اعظم آهنگر: با ایده کرباسچی در شهرداری مساله حجاب حل نمی‌شود

فاطمه بریمانی ورندی، خبرنگار گروه اندیشه با اعظم آهنگر در  خصوص لایحه حجاب گفت‌وگو کرده که گزیده‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید:

* در اول انقلاب حکومت در مساله حجاب ورود مستقیم داشت. در سال 62 در دوران نخست‌وزیری میرحسین موسوی، قانون اجباری بودن حجاب در انظار عمومی مطرح شد.

* در دوران آقای خاتمی تغییری به‌وجود آمد. آقای خاتمی با شعار آزادی آمده بود و تغییری در فضای فرهنگی جامعه ایجاد شده بود. تغییرات پوشش دختران را من خودم در ابتدای دانشگاه تا پایان دوره دانشگاه دیدم.

* ما در جامعه درخصوص حجاب با یک تشنج مواجه هستیم. دلیل این تشنج همه‌اش داخلی نیست و همه‌اش هم خارجی نیست.  

*  یک‌سری می‌بینیم که سیاست‌ها انقباضی است مانند دوران احمدی‌نژاد و رئیسی و یک سری مانند دوران خاتمی و روحانی انبساطی است. این انقباض و انبساط که رخ می‌دهد، نتیجه‌اش همین بحرانی است که با آن مواجهیم.

* باید به این نکته توجه داشت که چیزی تا تبدیل به عادت، رسم و عرف شود یا کاری که بخواهد نهادینه شود، بین پنج تا هشت سال زمان می‌برد. 

* در آن زمان که حجاب اجباری شد خیلی‌ها از ایران رفتند و آنهایی که مانده و مخالف بودند تحصن می‌کردند، اما نهایتا حجاب از ادارات و مدارس شروع شده و پس از آن در بستر جامعه اجباری شد.

* البته درخصوص وضع قانون هم باید توجه داشته باشیم که اگر خیلی سفت و سخت باشد با مقابله مواجه خواهد شد. مساله پوشش باید قانونی شود اما اگر این قانون بینابین باشد قطعا می‌تواند تاثیر‌گذار باشد.

* اگر صرفا جریمه مالی باشد، می‌شود همان قانون‌فروشی که کرباسچی درمورد شهر تهران و تراکم اجرا می‌کرد. اینکه پول داشته باشی می‌توانی بی‌حجاب باشی و جریمه‌اش را پرداخت کنی. هر چه هم پولدار‌تر باشی آزاد‌تر خواهی بود. بچه فقیر اجازه بی‌حجاب شدن ندارد چون پول ندارد که جریمه بدهد! و این شکاف، شکاف بسیار خطرناکی است.

* بهتر است دولتمردان بخشی از تامین مالی شبکه‌های رسانه خارجی مورد توجه مردم ایران را در قبال پخش مطالب همسو با سیاست‌هایشان انجام دهند. 

* ما به یک‌سری چریک فرهنگی مانند شریعتی و مطهری و امثالهم نیاز داریم که در دانشگاه‌ها و جاهایی که می‌توانند با مردم گفت‌وگو کنند، وارد شوند و به گفت‌وگو بپردازند. 

* همین طرفداران «زن، زندگی، آزادی» چطور مردم را جذب کردند؟ با نفوذ و کار روی خیلی از خانواده‌ها، محتوای فضای مجازی و ماهواره و از طریق تبلیغات، خوراک فرهنگی ایجاد کردند. آنقدر اعضا و طرفداران خود را اقناع کرده و آموزش دادند که حین بحث با آنها کم می‌آوریم.

* دیگر نمی‌توان حجاب را از منظر اسلامی و به‌عنوان احکام شرعی معرفی کرد، باید ذیل این بحث که حجاب شخصیت است استدلال بیاوریم. باید تبیین کرد برخلاف آنچه نسل جوان‌تر فکر می‌کند، پوشش و لباس برای انسان شخصیت می‌آورد، واقعیت این است که پوشش و لباس برای زن حرمت و شخصیت می‌آورد. 

متن کامل این گفت‌وگو را اینجا بخوانید.