زهرا رمضانی، خبرنگار گروه دانشگاه:سهم 2.6 درصدی دانشجویان بین‌المللی از جمعیت 235 میلیون نفری که کل دانشجویان جهان در سال 2020 به خود اختصاص داده و البته افزایش 3 برابری تعداد این دانشجویان طی دو دهه از سال 2000 تا 2020 نشان‌دهنده اهمیت میزبانی از این دانشجویان در دنیاست. قشری که طبیعتا آورده‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی زیادی برای کشورها دارد و همین مساله باعث شده تا کشورها برنامه‌ریزی‌های مختلفی برای جذب و حتی نگهداشت این دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی داشته باشند. یکی از موضوعات مهمی که باید درباره این دانشجویان مدنظر قرار داد، آنکه بخشی از آنها از بورسیه‌های تحصیلی استفاده کرده و در میان آنها می‌توان دانشجویان نخبه‌ای را پیدا کرد که طبیعتا حفظ آنها بعد از دوران تحصیل در کشور میزبان هم از اهمیت خاصی برخوردار است. دانشجویانی که به سهم خود نقشی همانند پل ارتباطی میان کشورها ایفا می‌کنند و همین مساله در درازمدت می‌تواند زمینه‌ساز دستاوردهای مختلفی برای دو کشور مبدا و مقصد باشد. خوشبختانه طی سال‌های اخیر اتفاقات قابل‌توجهی در این زمینه رخ داده، به‌طوری که نظام آموزش عالی توانست نه‌تنها اهداف تعیین‌شده در این زمینه در برنامه ششم توسعه را محقق کند بلکه از آن هم فراتر برود و به جای اینکه میزبان 77 هزار و 400 دانشجوی خارجی تا سال 1400 باشد، زمینه را برای تحصیل 100 هزار دانشجوی خارجی در دانشگاه‌های کشور فراهم کند. اتفاقی که باید آن را یک گام رو به جلو در این زمینه قلمداد کرد. البته این بدان معنی نیست که نظام آموزش عالی باید در این نقطه متوقف شود بلکه چالش‌های ایجادشده در اواخر دهه 90 به‌واسطه بالا رفتن نرخ ارز برای دانشجویان بین‌الملل و البته تلاش کشورهای دیگر در این زمینه می‌طللبد تا مسئولان آموزش عالی در کنار مدنظر قرار دادن چالش‌های موجود، راهکارهایی را در راستای بسترسازی بهتر برای حل مشکلات این حوزه به کار بگیرند. مرکز پژوهش‌های مجلس نیز تیرماه امسال با انتشار گزارشی تحت عنوان «چالش‌ها و راهکارهای جذب دانشجویان بین‌المللی در ایران» با نگاهی به وضعیت کشور در حوزه جذب دانشجویان بین‌المللی، چالش‌های امروز ایران در زمینه جذب دانشجویان خارجی را بیان و راهکارهایی را برای حفظ و تقویت برتری کشور در این زمینه ارائه کرده است....ادامه مطلب