زهرا طیبی-علی فلاحی، گروه سیاست:مهم‌ترین تغییر طرح اصلاحی مجلس را می‌شود طرح نظام انتخابات تناسبی دانست. پیش از این در گزارش‌هایی درباره نظام انتخابات تناسبی به تفصیل نوشتیم و گفتیم که نظام انتخابات فعلی مجلس به شیوه اکثریتی برگزار می‌شود، یعنی داوطلبی که در حوزه انتخابیه خود بیشترین رای را به‌دست آورده، صاحب کرسی در بهارستان می‌شود.

این مدل نظام انتخاباتی چند آسیب دارد؛ از آنجا که مجلسی‌ها به‌عنوان نمایندگان مردم برای تدوین و اصلاح قوانین و انجام وظایف نظارتی وارد بهارستان می‌شوند، با وارد شدن اکثریت آرا به مجلس و در نظر نگرفتن رای 30 درصد یا 40 درصدی که به نامزد مورد نظر خود رای داده‌اند، علنا نماینده مورد نظر قشری از مردم وارد مجلس نمی‌شود و حذف می‌شود.

بااین‌حال طرح اصلاحی قانون انتخابات مجلس به‌همراه ماده الحاقی قانون انتخابات تناسبی در میان اعلام مغایرت‌های مجمع و شورای نگهبان بلاتکلیف مانده است. 

مخالفت‌ها و ایرادات وارد به طرح تناسبی شدن انتخابات، در حالی اتفاق افتاده که از ابتدا نیز مبنا بر این بود که تنها اجرای آزمایشی این مدل انتخابات آن هم فقط در شهر تهران به تصویب و اجرا برسد. در حالی که این طرح بعد از بررسی‌ها، اصلاحات و اجماع نظرات در مجلس تدوین و تصویب شده است، مخالفت‌های شدید و رفت و برگشت‌های چندباره میان مجلس، مجمع و شورا برای تایید اجرایی شدن یک طرح آزمایشی، این شائبه را ایجاد می‌کند که اساسا تمایلی نسبت به اصلاح ساختارها وجود ندارد.

بعد از تناسبی شدن انتخابات تهران، ایجاد تغییراتی در نحوه نظارت شورای نگهبان بر انتخابات شاید یکی از مهم‌ترین تغییراتی است که با تصویب این قانون حاصل می‌شود. گام اول افزایش مدت‌زمانی است که دستگاه‌های نظارتی ازجمله شورای نگهبان موظفند نظر خود را درباره صلاحیت یا عدم صلاحیت نامزدها اعلام کنند. این تغییر می‌تواند به بررسی دقیق‌تر صلاحیت‌ها و کاهش احتمال ضایع شدن حق کاندیداها کمک کند.

متن کامل را اینجا بخوانید.