محمدرضا حاجی عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش:علی خطیر زمانی گفته بود: «استقلال در زندگی من مهمترین چیز است. بارها دخترم از من پرسیده است من را بیشتر دوست داری یا استقلال را. استقلال همه زندگی من است. جناب وزیر این آدمها را از لپلپ پیدا میکنی و به آنها مقام میدهی؟ برخی پدر استقلال را درآوردهاند.» مرور همین چند خط از اظهارات علی خطیر که امروز به صندلی مدیریت باشگاه استقلال رسیده است کافی است تا امروز توقع از این چهره بیشتر از هر زمان دیگری بالا برود.
1- اگر مدیران استقلال در این چند سال اخیر را مرور کنیم بهتر به این نکته پی خواهیم برد که هرکدام از آنها با چه اهدافی به این باشگاه آمدهاند و حضورشان چه تبعات و گرفتاریهایی را در این سالها به همراه داشته است. یک روز فتحی به «فرهیختگان» گفته بود: «فتحاللهزاده چنان تخریبی در استقلال ایجاد کرده که حالاحالاها باید خرابیهای دوران او را آواربرداری کنیم!» اما حالا و در این برهه زمانی تخریبها فقط به دوران فتحاللهزاده و اعوان و انصارش ختم نمیشود و در سالهای اخیر از خود فتحی گرفته تا حجت کریمی هر کدام به نوبه خود ضربه محکمتری را به استقلال زدند و درنهایت یا برکنار شدند یا فرار را به قرار ترجیح دادند!
2- در همین سالهای اخیر فتحی با خلاف واقع گویی، سعادتمند با وعدههای نشدنی، مددی با همه ناکارآمدیاش، آجورلو با بیتدبیریاش، فتحاللهزاده با پروژههای شکستخوردهاش و این آخری کریمی با ادعاهایش، هیچکدام در هیچ جایی مدعی نبودند که استقلالی هستند و استقلال همه زندگی آنهاست! اما واقعیت امر این است که خطیر با شعار استقلالی بودن به این باشگاه آمده و ماموریت او برای سازماندهی، تقویت و رساندن این باشگاه به جایگاه واقعیاش بسیار دشوار و امروز زیر ذرهبین است. در واقع امروز هوادار استقلال چشم امید به مدیر استقلالی دوخته و خطیر و عملکردش را با دقت زیر نظر دارد تا ببیند مدیری که با ادعای استقلالی بودن به این باشگاه آمده، برای ساختن استقلالی قدرتمند چقدر توانمندی دارد.
3- خطیر نه سعادتمند است و نه مددی و فتحاللهزاده و نه حتی حجت کریمی. خطیر....
متن کامل را اینجا بخوانید.