نخستین جشنواره بینالمللی فیلم حوا به همت بنیاد بینالمللی گوهرشاد تا ۲۳ تیر امسال در سطح کشور برگزار میشود. فیلم سینمایی «در آغوش درخت» بهعنوان نمایش افتتاحیه این رویداد سینمایی در روز سهشنبه 20 تیرماه در سینما فرهنگ به روی پرده رفت. با بابک خواجهپاشا کارگردان فیلم در آغوش درخت به گفتوگو نشستیم او درمورد فیلمش و همچنین تصویر زن در سینمای ایران صحبتهای جالبی دارد. این گفتوگو را بخوانید.
*در سالهای گذشته فیلمهایی با این مضمون داشتیم که بخواهند کاراکترهای زن را بهعنوان فعالان اجتماعی معرفی کند. مثلا بهعنوان وکیل یا پزشک و از این دست کاراکترها! ولی زمانی که اینطور به داستان نگاه میکنند از مهمترین وظیفه اجتماعی یک زن غافل میشوند.
*تاثیرگذاری اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و تاثیرگذاری روانی از جمله نقاط مغفول سینمای ایران است. در شاکله شخصیت زن، عنصری به نام صبر داریم که شاید در مردان این چنین تعریف نمیشود و وقتی از این منظر به یک کاراکتر نگاه کنیم که بخواهیم صبوریاش را نشان دهیم یا بخواهیم در عنصر فداکاری وارد شویم، زن عنصر و کاراکتر برندهای است.
*سینمای ایران در دهه گذشته، بیشتر حولوحوش معضلات اجتماعی چرخیده که محوریت آن بیشتر با مردان بوده است ولی چیزی که نتوانسته روی آن کار کند و سینما کمتر در مورد آن کار کرده است، اول بحث خانواده و در درامهایی خانوادگی است که در دهه گذشته کمتر شاهد این گونه آثار بودیم.
*زن ایرانی با سایر زنها در سایر نقاط دنیا دارای فاکتورهای متفاوتی است. این طبیعی است و همه کشورها دارای یک مجموعهای از خرده فرهنگها و عقاید هستند که در دایره این فرهنگها و افکار وارد موضوع میشوند. ما هم این موضوع را داریم و سینمای ما هم قطعا دارای الگویی است که فیلمساز براساس آن باید فیلمی بسازد که پیرامون یک زن ایرانی است.
متن کامل را اینجا بخوانید.