زهرا طیبی-علی فلاحی، گروه سیاست:بعد از آنکه ترکیب نامتجانسی از اپوزیسیون در دانشگاه جورج تاون گرد آمدند تا مجموعه‌ای از عبارت وصله‌پینه‌ای را به‌عنوان منشور همبستگی منتشر کنند بسیاری این اتحاد را مورد انتقاد قرار داده و آن را گسستنی توصیف می‌کردند. توصیفی که خیلی زود و به فاصله چند ماه به واقعیت پیوست. افرادی که برای نشان دادن همکاری کنار هم نشسته بودند به مرور نه‌تنها سالن نمایش همبستگی را ترک کردند بلکه تئاتر خود را به کف خیابان برده ضمن درگیری با یکدیگر صحنه‌های زننده‌ای از تعرض را نیز به نمایش گذاشته‌اند. با فروکش کردن موج التهاب‌آفرینی اپوزیسیون بد نیست مروری بر وضعیت فعلی آنان داشته باشیم. وضعیتی عبرت‌آموزی که آن را برای ایران آرزو می‌کردند اما خود به مضحک‌ترین وجهه دچار آن شدند.

بی‌جاکردگان و بی‌جاشدگان
سازمان مجاهدین‌خلق را شاید بتوان متشکل‌ترین و قدیمی‌ترین گروه اپوزیسیون جمهوری اسلامی دانست. این سازمان که سال‌ها پیش از پیروزی انقلاب تشکیل شده بود در همان روزهای اولی که مبارزه با جمهوری اسلامی را شروع کرد دارای یک تشکیلات منسجم و سازمان‌یافته در سراسر کشور بود. در همان دهه ۶۰ این سازمان با ترور شخصیت‌های بزرگی مانند شهیدان بهشتی، رجایی و باهنر و عملیات‌های درون‌شهری گسترده و خشن علیه مردم و نیروهای امنیتی ضربات بزرگی را به کشور وارد کرد. گرچه اقدامات این گروهک تروریستی در دهه ۶۰ راه به جایی نبرد اما مجاهدین با حفظ نسخه ضعیف‌شده همان تشکیلات خود در داخل کشور توانسته‌اند مزیت بزرگی بین سایر نیروهای اپوزیسیون برای خود ایجاد کنند. همچنین مجاهدین ...

متن کامل را اینجا بخوانید.