میثم اکبری، خبرنگار:بیش از نیم قرن از تاسیس شرکت هپکو به‌عنوان اولین و بزرگترین کارخانه تولید ماشین‌آلات راهسازی، کشاورزی و معدنی در ایران و خاورمیانه می‌گذرد. نگاهی به سابقه این شرکت نشان می‌دهد که اگرچه هپکو طی مدت اخیر روند روبه‌رشدی را از نظر تولید و فروش گذرانده و به‌جهت نیاز کشور در حوزه تولید ماشین‌آلات معدن ورود پیدا کرده اما خصوصی‌سازی‌های معیوب راه سختی را پیش‌روی مدیران فعلی آن گذشته است؛ چراکه میزان تولید این شرکت در سال 1386 به‌عنوان سالی که واگذاری آن به شرکت واگن‌سازی کوثر در آن انجام گرفت به 2 هزار و 279 دستگاه می‌رسید و در سال 1396 که هپکو از واگن‌سازی کوثر به هیدرواطلس انتقال مالکیت داده شد تولیدات این شرکت تنها 75 دستگاه بود که نشان از رهاسازی این شرکت بدون توجه به اهداف مدنظر در خصوصی‌سازی دارد. اما واگذاری هپکو به هیدرواطلس نیز حلال مشکلات نبود؛ چراکه تولید این شرکت در سال 1398 به 53 دستگاه رسید تا این شرکت مجددا به دولت بازگردد. بعد از 13 سال، در سال 1399 این بار دولت هپکو را در قالب رد دیون به سازمان تامین اجتماعی واگذار کرد. بررسی عملکرد دو سال اخیر هپکو نشان می‌دهد اگرچه تولید این شرکت با زمان اوج خود فاصله نجومی دارد با این حال طی دو سال اخیر تولید این شرکت روند رو به رشدی داشته است؛ به‌طوری‌که هپکو در سال 1400 حدود 113 و در سال 1401 تا 216 دستگاه از انواع ماشین‌آلات معدنی تولید کرده است. طبق این آمارها، تولید سال 1401 هپکو 4 برابر تولید سال‌های 1398 و 1399 است.

از خصوصی‌سازی ناموفق تا واگذاری به تامین اجتماعی
۲۱ بهمن ماه ۱۳۵۱ شرکت هپکو (سهامی خاص) با مشارکت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (معادل 60.7 سرمایه) و خانواده رضایی (معادل 39.3 درصد سرمایه) تاسیس شد که به‌دنبال آن در سال ۱۳۵۳ عملیات احداث مجتمع تولیدی شرکت واقع در اراک به پایان رسید و از اوایل سال ۱۳۵۴ بهره‌برداری از تاسیسات و ساختمان‌های کارخانه آغاز شد. همچنین در محدوده سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۰ شرکت هپکو....

متن کامل را اینجا بخوانید.