هومن جعفری، روزنامه‌نگار: در اینکه حجت کریمی، سرپرست فعلی مدیریت استقلال، فاقد حداقل هایی است که هوادار را دلگرم کند، بحثی نیست. نه سبقه استقلالی بودن دارد که هوادار بشناسدش، نه سبقه ریاست و مدیریت ورزشی درست و درمان که تن باشگاه را نلرزاند و نه در مدت حضورش، کاری کرده که به آن بشود نگاه کرد و خاطر جمع شد.
حجت کریمی در بحث سخن و رفتار و کردار، بسیار پر ایراد و نامطمئن ظاهر شده. سخنی نگفته که تحسین عام و خاص را برانگیزد. کاری نکرده که در کتاب درخشان تاریخ استقلال باقی بماند. نمره قبولی نه از دوران حضور در هیات مدیره کسب کرده و نه در این چندماه، توانسته شب ها خواب راحت به هواداران هدیه بدهد.
تلخ تر. مشورت جو و گزینش گر نیست یا نشان نداده. هر که آورده و عزت داده را، ماه بعد به سمت درب خروجی هدایت کرده. فرشید سمیعی نشانه اول و کمیته فنی نشانه دوم این مدعاست. او هنوز مشغول بازی بازی کردن در عرصه مدیریت است و حالاحالاها در مسیر نخواهد آمد.
با این همه، این جو سنگین علیه حجت کریمی در فضای مجازی را، حتی به درستی و بدون حب و بغض شخصی و با در نظر گرفتن منافع استقلال در این لحظه به صلاح نمی دانم.
از بخت بد و طالع ناموافق، او قطعا تا دو سه ماه آینده روی این صندلی هست. انتخاب هوادار هم نیست. از همین رو زدنش در روزهای نقل و انتقالات، به دلایل زیر مناسب نیست.
یکم: مدیر باشگاه پرطرفدار زیر فشار افکار عمومی، در نقل و انتقالات تیم را گران می بندد. مجبور است. رسانه و هوادار، او را بی رحمانه به شلاق نقد تند می زند و جایگاه مدیر، تضعیف می شود و امید او برای کاهش فشار می رود سمت جایی که نباید. آوردن یک بازیکن به هر قیمت به نیت خاموش کردن انتقادات و گران تر شدن تیم. استقلال اینجا سودی از این امر نخواهد برد. چند سال است گران شدن تیم، کار مدیرانی است که می خواهند فشارشکنی کنند.
دوم: جواد نکونام به پشتوانه حمایت هواداران، روی صندلی سرمربیگری نشسته و حواسش به کیفیت کار هست. او تمرکز می خواهد و آرامش و جو متشنج هواداری او را نیز خواه ناخواه سوق می دهد به سمتی که نباید.
بر این باورم که جامعه هواداری استقلال باید به سمت حمایت نکونام پیش برود. زدن حجت کریمی، فضایی عصبی و پارانوییدی را در باشگاه ایجاد می کند که شاید حتی روی روابط این دو اثر منفی داشته باشد.
سوم: جو هواداری استقلال در سال های اخیر کم روزهای بد را تجربه نکرده. الان که موعد پیش فصل و پیش ساخت تیم از راه رسیده، این حال خراب به کار نمی آید. هوادار آرامشی که می جوید را از باشگاه نمی گیرد
چهارم: امیدی نیست به اینکه حجت کریمی یکدفعه نقش دانای کل را ایفا کند و حرف های حکیمانه بزند و کارهای مدبرانه انجام بدهد. با این همه، این امید هست که میزان فشار و نقدهای روزهای اخیر، کمی او را به سمت مسیر درست هدایت کند.
نقد حجت کریمی در کنار مطالبه گری هواداری برای بستن یک تیم خوب و پایه گذاری یک باشگاه مقتدر برای فصل جدید، باید در کنار هم صورت بگیرد. استقلال نیازمند ارامش است و این آرامش را خود باید به تیم هدیه بدهیم. امید که بشود ظرفیت های مالی، رسانه ای و ساختاری موجود را به باشگاه استقلال انتقال داد و بخشی از ضعف های موجود را تقلیل داد. به حجت کریمی اعتمادی نیست اما تا اطلاع ثانوی عزمی برای جایگزینی او نیست. استقلال در وضعیت مناسبی نیست. هوشمندانه تر باید رفتار کرد که جواد نکونام به جو آرامی نیاز دارد.