خودی‌ها و غیرخودی‌ها در سرمایه‌داری عرب

سید مقداد ضیاتبار، پژوهشکده سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت:
تقسیم‌بندی خودی-غیرخودی که توسط دولت در بازار کار و کسب‌وکارهای خصوصی، پویایی اقتصادهای عربی را تضعیف می‌کند، منجر به تخصیص نادرست منابع می‌شود و کاهش‌انگیزه بنگاه‌ها برای بهبود بهره‌وری و ارائه آموزش و ‌انگیزه‌ کارگران برای ارتقای سطح مهارت را در پی دارد. مشکل اصلی توسعه جهان عرب مسلما این دوگانگی دیرپا است تا سرمایه‌داری بی‌بند و بار؛ در این کشورها منافع خودی‌ها نسبتا بهتر سازماندهی شده و توسط نخبگان سیاسی به رسمیت شناخته می‌شوند. تقسیم‌بندی خودی-غیرخودی عامل اصلی پویایی اقتصاد بی‌رمق نظام سرمایه‌داری کشورهای عربی است که پیامد آن در ایجاد فرصت‌های شغلی، تاسیس بنگاه‌ها، و شکل‌گیری مهارت‌های مختلف انعکاس یافته است. خودی‌های محافظت‌شده، فشار رقابتی چندانی برای بهبود مهارت‌ یا بهره‌وری احساس نمی‌کنند. به‌طور مشابه، از آنجایی که غیرخودی‌ها قادر به رقابت موثر با خودی‌ها نیستند، توانایی و ‌انگیزه‌‌ چندانی برای سرمایه‌گذاری جهت کسب مهارت و ارتقای بهره‌وری ندارند.

استفن هرتوگ (Steffen Hertog) استاد مدرسه اقتصاد لندن و نویسنده کتابی با عنوان «دورمانده از توسعه؛ خودی‌ها و غیرخودی‌ها در سرمایه‌داری عرب» است. وی در این کتاب درصدد است تا با بهره‌گیری از ادبیات «انواع سرمایه‌داری» (Varieties of Capitalism) تبیینی از پویایی اقتصاد سیاسی برخی از کشورهای عربی به دست دهد..

متن کامل را اینجا بخوانید.