در طول دو سال گذشته بارها اخبار رسیدن به توافق بین ایران و کشورهای غربی مطرح شده است. در هفته‌ها و به‌خصوص روزهای گذشته نیز مجددا شاهد اخباری از این دست بودیم. گرچه ایران و آمریکا هر دو «نزدیک شدن» به توافق را رد کردند اما تمام شواهد مبنی‌بر این است که فرآیند مذاکرات در جریان است.

یکی از سناریوهای محتمل در مذاکرات بین ایران و آمریکا عدم دستیابی به توافق و کنار گذاشته شدن پرونده برجام از دستور کار طرفین است. دولت سیزدهم از روز اول اعلام کرد که راه مذاکره را مسدود نمی‌کند. با توجه به این مساله و البته دستاوردهای اخیر ایران در حوزه‌های هسته‌ای و موشکی به نظر نمی‌رسد که عدم توافق گزینه معقول و مطلوبی برای طرف غربی باشد.

 با گذشت دو سال از روی کار آمدن دولت سیزدهم هنوز هم به نظر برخی بازگشت به برجام بهترین گزینه ممکن برای ایران است اما نظر کارشناسان درباره مزایا و معایب این اتفاق چیست؟ موافقان این ایده معتقدند که توافق محدود یا موقت در هیچ صورتی نمی‌توانند مانند برجام منافع ایران را تضمین کنند. اما دلیل کارشناسانی که مخالف این ایده هستند وجود مکانیسم ماشه در ساختار برجام است.

توافق محدود را می‌توان شیوه دیگری از توافق موقت توصیف کرد که در آن قید زمانی وجود ندارد و دوطرف نیز فارغ از معاهدات جامع بین‌المللی صرفا متعهد می‌شوند یک‌سری تعهدات محدود را اجرایی کنند. این توافق بدون داشتن هیچ قید زمانی صرفا تا زمانی تداوم خواهد داشت که طرفین توافق به اجرای همان تعهدات محدود پایبند بمانند.

متن کامل گزارش را اینجا بخوانید.