معین احمدیان، دبیرگروه فرهنگ:  پیمان جبلی بعد از یک سال و هفت روز از اولین جلسه رئیس سازمان صداوسیما با دانشجویان، این بار به دانشگاه امام صادق(ع) رفت. نشستی که پیمان جبلی را با انتقادات شدیدی از عملکرد وی دراین سازمان روبه رو کرد.

*بخش اول این مراسم در کمتر از یک ساعت تمام شد و تشکل‌های دانشجویی سوالات و نقدهای خودشان را به گوش رئیس سازمان صداوسیما رساندند.

*رئیس سازمان صداوسیما :به شما می‌گویند یک شرکت زیان‌ده دولتی هستید، چون پول تولید نمی‌کنید و درآمدی ندارید، بنابراین در بودجه به شما شرکت دولتی زیان‌ده گفته می‌شود، چون شما شرکت دولتی زیان‌ده هستید، بودجه‌ای که به شما می‌دهم هم به اسم بودجه کمک زیان است.

*ما الان با 250 مجوز مواجه هستیم که خیلی‌ها تولید شده و هزینه‌های تولید بسیار سنگین 40-30 میلیارد و حتی 70 میلیارد و برخی بیشتر بود. الان به شما می‌گویند تنظیم‌گری کنید اما من چه کار می‌توانم انجام دهم؟»

*«صداوسیما در روند نزولی 10 ساله قرار گرفته و فرآیند نزولی مخاطبان صداوسیما از سال 92-91 شروع شده بود.

*در شروع اغتشاشات ۱۴۰۱، برای گرفتن یک فیلم ۳روز التماس کردیم.

*30 هزار کارمند داریم و 500 پست مدیریتی را حذف کردیم.

* باید بگویم که کار کمی نبود بتوانیم اثبات کنیم صداوسیما وابسته به چهار سلبریتی وطن‌فروخته نیست.»

* سند تحول به تنهایی کافی نیست. یعنی باید این سند در حوزه‌های طرح و برنامه که می‌رود تبدیل به برنامه و بودجه و تک برنامه‌هایی شود که تعهد شبکه‌هاست که ان‌شاءالله این اتفاق رخ دهد منتها اصل سند تحول را همه دارند و دسترسی هم وجود دارد.

* من در خودم چیزی به نام قبیله‌گرایی و گروه‌گرایی ندیدم. من در رأس سازمان هستم و امانت رسانه ملی را بر دوش خود احساس می‌کنم و شرعا اجازه نمی‌دهم در سازمان صداوسیما قبیله‌گرایی اتفاق بیفتد. 

*در بخشی از این نشست به پیوست فضای مجازی در صداوسیما اشاره شد و جبلی در پاسخ گفت: «ما باید سه IRIB داشته باشیم. اگرچه تا رسیدن به این هدف فاصله داریم، اما مسیری است که باید طی کنیم. یک IRIB است که الان داریم و صداوسیما در قالب یک رسانه برودکست سنتی است؛ تلویزیون، رادیو و همان چیزی که الان می‌بینید. دومین IRIB در امتداد برودکست در فضای مجازی است که تلوبیون به نظر می‌رسد در این دوره رشد قابل توجهی داشته است و مخاطبان آن چند برابر شده است؛ و الان به‌عنوان پرمخاطب‌ترین تلویزیون مجازی در ایران است که در این دوره حمایت ویژه‌ای داشت. IRIB سوم همانی است که هیچ‌وقت نباید اسم و رسمی از آن در فضای مجازی ببینید. یعنی IRIB بدون پرچم و عنوان و اسم است. آن مخصوص جایی است که وقتی کسی با ما قهر کرده حرف می‌زنیم. کسی که پای تلویزیون نمی‌نشیند. کسی که محتوای ما را نمی‌بیند. اصلا از قیافه ما بدش می‌آید، باید با او در فضای مجازی و فضاهای دیگر با زبان خود او صحبت کنیم. این IRIB سوم است.»

متن کامل را اینجا بخوانید.