جلسه کمیته اضطرار آلودگی هوا تشکیل نمی شود؟

علی بازگشا، خبرنگار: ریه های پایتخت همانند تهرانی ها دیگر رمقی برای نفس کشیدن ندارد؛ تداوم آلودگی هوا طی روزهای اخیر باعث شده تا شاخص آلایندگی به بالای 170 برسد؛ عددی که در صورت تداوم و عدم بارش و وزش باد قطعا باید انتظار روزهای بدتر از ان را هم داشته باشیم؛ جالب اینجاست صادق ضیاییان، رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات در حالی سه شنبه 22 اذر ماه را آلوده ترین روز تهران معرفی کرد که هنوز شاخص الودگی به وضعیت هشدار برای همه گروه ها نرسیده است. با این حال انتظار می رود تا مسئولین امر هر چه سریع تر جلسه کمیته اضطراری آلودگی هوا را تشکیل دهند؛ هر چند که با نگاهی به دستاورد این کمیته ها طی سال های گذشته، می توان از همین حالا درباره مهمترین مصوبات ان گفت که نهایتا تنها راهکار در چنین شرایطی تعطیلی مدارس و دانشگاه ها و ادارات خواهد بود؛ اما قطعا اگر همین اتفاق هر چه سریع تر انجام شود، می تواند نتایج در سلامتی مردم تا حدی هر چند اندک، اثرگذار باشد. 
با این حال عدم برگزاری جلسه کمیته اضطراری آلودگی هوا دیگر آن هم در وضعیت فعلی به قدری عجیب است که دیگر صدای نماینده مردم تهران در مجلس هم درآمد. به عبارت دیگر محسن دهنوی، نماینده تهران با انتشار توییتی نسبت به بی تفاوتی مسئولین امر به این مقوله واکنش نشان داد. او در توییت خود نوشت: «حل ریشه‌ای آلودگی هوای پایتخت پیشکش؛ لااقل جلسه کارگروه اضطرار آلودگی هوای تهران را زودتر تشکیل دهید و اگر قرار است اوایل هفته آتی تعطیل شود، الان اعلام کنید! تکلیف شهروندانی را که از آلودگی به بقیه شهرها پناه برده‌اند، زودتر مشخص کنید تا بیهوده به تهران برنگردند. امشب در تماسی با استاندار تهران خواستم که کارگروه را زودتر تشکیل دهند تا دانش‌آموزان، دانشجویان و خانواده‌هایشان بتوانند برای هفته آینده برنامه‌ریزی بهتری کنند. گاهی با تدابیر کوچک می‌توان از لطمه‌ به آسایش مردم، جلوگیری کرد.» حالا باید منتظر ماند و دید بالاخره چه زمانی مسئولین امر می خواهند درباره شرایط مردم تهران در هفته آینده تصمیم گیری کنند. 
در این میان بد نیست به این مسئله هم توجه شود که معضل الودگی هوا با برگزرای گاه و بیگاه جلسات این کمیته و یا صرف تصویب قانونی مانند هوای پاک حل نخواهد شد؛ بلکه برای برون رفت از مهمترین چالش زیست محیطی این روزهای کشور که قطعا سهم خود را در تخریب محیط زیست، افزایش هزینه های نظام سلامت و ... می گذارد، باید یک بار برای همیشه همه دستگاه های ذیربط کنار یکدیگر قرار بگیرند و البته با تخصیص بودجه های متناسب بتوان، به راهکاری علمی و عملی رسید.