منشا قهر داوطلبان با رشته فنی و مهندسی به دهه 70 برمی‌گردد

حسن نعمتی، خبرنگار: نداشتن مهارت کافی از سوی فارغ التحصیلان دانشگاهی را باید یکی از چالش های اصلی خروجی مراکز آکادمیک دانست. اتفاقی که نمود آن در برخی از رشته ها مانند فنی و مهندسی به دلیل ماهیت این رشته ها بیشتر به چشم می آید و همین مسئله هم باعث شده تا داوطلبان هم ترجیح دهند به جای تحصیل در چنین رشته هایی، به سمت رشته های دیگر بروند. اتفاقی که در صورت تداوم در طی سال های آینده، ایران را در به کارگیری مهندسان بخش های مختلف با مشکل جدی روبه رو می کند. 
سیدجلال موسوی، مدیرکل دفتر تدوین و راهبری اسناد و سیاست‌های آموزش و پژوهش ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی در گفتگو با «فرهیختگان» با تاکید بر اینکه جمعیت دانشجویی در رشته های مرتبط با گروه فنی و مهندسی طی 5 سال اخیر با کاهش جدی روبه رو شده است، گفت: اینطور نیست که در آسیب شناسی این مسئله بتوانیم تنها یک مولفه را دلیل آن معرفی کنیم. اما شاید سرمنشا آن را بتوان به دهه 70 و 80 نسبت داد، برهه ای که تقاضا برای تحصیل در این رشته ها به شدت بالا رفت و نظام آموزش عالی  نتوانست گسترش این رشته ها در دانشگاه های غیردولتی را بر اساس آمایش اموزش عالی دنبال کند. 
رشد کمی رشته های مرتبط با این گروه آموزشی طی سال های اخیر هم یکی دیگر از دلایل بی رغبتی امروز داوطلبان از سوی موسوی معرفی شده است. به گفته او، نتوانستیم آنطور که باید به کیفیت این رشته ها توجه کنیم و همچنین گسترش این رشته ها بدون در نظر گرفتن نیاز کشور باعث شد تا از دهه 80 و به دلیل عدم ورود فارغ التحصیلان این گروه به بازار کار، بازخورد جامعه نسبت به تحصیل در این رشته ها تغییر کند. 
مدیرکل دفتر تدوین و راهبری اسناد و سیاست‌های آموزش و پژوهش ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی با تاکیدبر اینکه متاسفانه حتی نتوانستیم گسترش این رشته ها را بر اساس ظرفیت دانشگاهی هم دنبال کنیم، خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه تحصیل در این رشته ها، نیازمند حضور دانشجویان در بخش های کاراگاهی و آزمایشگاهی است؛ ما نتوانستیم این بستر را آنطور که لازم است در نظام آموزش عالی کشور فراهم کنیم و این مولفه باعث شد تا کیفیت خروجی دانشگاه ها در این زمینه کاهش پیدا کند.