بریتانیای ضعیف امروز، فرزند ماجرای حمله به عراق

الهام عابدینی در خصوص سالروز حمله آمریکا و بریتانیا به عراق و همزمان با انتشار تحلیل گاردین با عنوان «جنگ عراق باعث شکل گیری بریتانیای ضعیف امروزی شد» در صفحه توییترش نوشت؛ 

-شاید یاد و خاطره جنگ عراق کمرنگ شده باشد اما همین جنگ، پایه گذار بریتانیای ضعیف امروزی شد.

-رویدادهای سال۲۰۰۳ (حمله به عراق) به نابودی اعتماد عمومی به دولت بریتانیا دامن زد.

-بیستمین سالگرد  حمله به عراق است؛ همان حمله‌ای که یادآور نقش بلر و همکارانش در بزرگ‌ترین فاجعه سیاسی و انسانی است که بریتانیا بعد از جنگ جهانی دوم تاکنون درگیرش شده است.

-سالگرد جنگ عراق یادآور لحظه‌ای است که در آن بریتانیا به سمت و سویی بی پروا و فاجعه آمیز لغزش کرد.

-یادمان نرود که در حمایت از تهاجم(به عراق)، حزب حاکم کارگر، حزب محافظه کار بریتانیا و اکثریت قریب به اتفاق مطبوعات این کشور نقش داشتند.

-از این نظر، سالگرد (تهاجم به عراق) به وضوح  نتایج شوم خلاصه کردن واقعیت‌های پیچیده در قالب روایت‌‌های ساده را یادآور می‌شود!

-در اکتبر ۲۰۰۴، نفس گیرترین اخبار منتشر شد.

بی ‌بی ‌سی آن را به اختصار بیان می‌کند: 

«رئیس بازرس تسلیحات آمریکا به این نتیجه رسید که عراق قبل از تهاجم سال گذشته به رهبری آمریکا هیچ انباری از سلاح‌های بیولوژیک، شیمیایی یا هسته‌ای در اختیار نداشت.»

-سال ۲۰۰۵ اکثریت حزب حاکم (کارگر) در مجلس عوام کاهش یافت.
-سال ۲۰۰۷ حزب ملی‌گرای اسکاتلند روی خشم مردم از جنگ عراق حساب کرد و رای آورد.
-سقوط مالی ۲۰۰۸
-انتخابات ۲۰۱۰
-همه پرسی اسکاتلند در ۲۰۱۴
-برگزیت ۲۰۱۶
بریتانیا دو دهه تحولات سیاسی گسترده را از سر گذراند و همچنان هم ادامه دارد.

-سخت بتوان گفت که دلیل محض همه این‌ها عراق باشد اما عراق همیشه به عنوان یک دلیل وجود داشت و درست هم بود.

-سالگرد جنگ عراق باید یادآور فریبکاری‌هلیی باشد که در «سیاست جنگ» بسیار اهمیت دارد و نارضایتی عمومی را برانگیخته است.

-شاید خاطرات ما از این فریب‌ها کمرنگ شده باشد، اما موج تأثیرات دامنه‌دار آن همچنان باقی است.

-عراق به طرز وحشتناکی سابقه داخلی بلر و براون را خدشه دار کرد و مُهر پایانی بر دیدگاه حزب  کارگر جدید  در انگلیس شد که به این کشور به دید یک کشور جوان و با اعتماد به نفس نگاه می‌کرد.

-افرادی که هم اکنون مسئول دو حزب اصلی هستند، ممکن است تصور کنند ما می‌توانیم  به نوعی به همان کشور نسبتاً ساکت و منظم ۲۰ سال پیش بازگردیم اما هیچ بازگشتی به آن وضعیت سابق وجود نخواهد داشت چون وحشت و پیچیدگی‌های های سیاسی ناشی از جنگ ، یکی از دلایل اصلی آن است.