پرسپولیس در روزی که می‌توانست با شکست سپاهان صدر جدول را از رقیب اصفهانی خود پس بگیرد با یک گل مغلوب این تیم شد تا سال 1401 را با یک شکست تلخ به پایان برساند. شکستی که شاید مقصر اصلی آن را باید لئاندرو پریرا دانست. بازیکنی که در نقل‌و‌انتقالات زمستانی به جمع سرخپوشان اضافه شد اما حداقل تا الان نه‌تنها باری از روی دوش مربیان تیمش بر‌نداشته بلکه در حساس‌ترین بازی فصل با یک اشتباه بچه‌گانه بیش از 60 دقیقه تیمش را 10 نفره کرد. البته نباید فراموش کرد که پرسپولیس برای این بازی چندان خوش‌شانس نبود. از بیماری سینا اسدبیگی و گئورگی گولیسانی گرفته تا مصدومیت مرتضی پورعلی‌گنجی و محمد عمری در جریان بازی که کار را برای یحیی و تیمش سخت کرد. سپاهان هم انصافا بازی خیلی خوب و هوشمندانه‌ای را در ورزشگاه آزادی ارائه داد و توانست انتقام شکست چند روز قبلش را از پرسپولیس بگیرد.
احمد جمشیدیان به‌عنوان یکی از بازیکنان سابق سپاهان که این‌گونه بازی‌ها را چند‌بار تجربه کرده است در گفت‌و‌گویش با «فرهیختگان» راجع‌به این جدال تماشایی گفت: «سپاهان در این بازی با یک استراتژی مشخص به میدان آمد و با توجه به فاصله تک‌امتیازی که با پرسپولیس داشت با قراردادن 5 هافبک در مرکز میدان سعی کرد بیشتر حریف خود را کنترل و بازی را مدیریت کند. تا زمانی که پرسپولیس اخراجی نداده بود دو تیم بازی پایاپایی داشتند و حتی سپاهان به یک گل هم رسید که به‌نظرم آفساید نبود. به‌هرحال بازی شرایط برابر و البته کیفیت خیلی خوب با سرعت بالایی داشت که پریرا با دو حرکت بچه‌گانه دو کارت زرد گرفت و بزرگ‌ترین ضربه ممکن را به تیمش زد.»
وی در این باره اضافه کرد: «سپاهان بعد از 10 نفره شدن پرسپولیس اصلا خودش را به آب و آتش نزد که برنده شود. بلکه خیلی منطقی و خونسرد بازی کرد و توانست چند موقعیت گل هم ایجاد کند. اما برای بردن تا آخرین دقایق بازی صبر کرد و برای لحظاتی روی دروازه فشار زیادی آورد که در‌نهایت منجر به گل لحظات پایانی شد. این برد برای سپاهان ارزش زیادی داشت و به‌نظر من با توجه به بازی‌های نه‌چندان سختی که پیش‌روی سپاهان است از حالا باید فرش قرمز را مقابل این تیم برای گرفتن جام پهن کرد. استقلال هم بعید می‌دانم امروز بتواند فولاد را شکست دهد و در این صورت سپاهان شرایط بهتری برای ماندن در صدر خواهد داشت.»
کارشناس فوتبال کشورمان با انتقاد از عملکرد لئاندرو پریرا، عنوان کرد: «یک مربی در نقل‌وانتقالات بازیکنی را جذب می‌کند که به‌نوعی در مواقع سخت کار را برایش در‌بیاورد، اما پریرا از وقتی که آمده من ندیدم کار خاصی انجام دهد و مقابل سپاهان که کمر تیمش را با دو اشتباه بچه‌گانه شکست. در چنین بازی‌هایی وقتی مجبور باشید بیشتر از 60 دقیقه 10 نفره بازی کنید واقعا خیلی به بازیکن فشار می‌آید. واقعا به یحیی حق می‌دهم که از پریرا شاکی باشد. به‌عقیده من مقصر اصلی این باخت مهاجم برزیلی پرسپولیس بود و با اخراجش هم کار را برای پرسپولیس سخت کرد و هم اجازه نداد بازی آن حالت جذاب و با کیفیتش را حفظ کند.»  جمشیدیان با تمجید از عملکرد پرسپولیس در بازی با سپاهان خاطرنشان کرد: «انصافا بازیکنان پرسپولیس در این بازی خیلی دویدند و تلاش کردند تا کمبود یک بازیکن به‌چشم نیاید. واقعا هم پرسپولیس عملکرد خوبی داشت و چه‌بسا شایسته باخت هم نبود. گل سپاهان در بدترین زمان ممکن به ثمر رسید و فکر نکنم دیگر توانی برای بازیکنان پرسپولیس باقی ماند. پرسپولیس مقابل هوادارانش بازی می‌کرد و این مساله کار را برای آنها سخت کرده بود؛ چرا‌که تماشاگران توقع برد داشتند.»  بازیکن سابق سپاهان این تیم را شایسته قهرمانی دانسته و گفت: «سپاهان در نیم‌فصل اول فرازو‌نشیب‌هایی را داشت اما در نیم‌فصل دوم انصافا بهترین تیم لیگ بوده و روند حرکتی‌اش بسیار مثبت است. فراموش نکنید سپاهان در شرایطی الان صدرنشین لیگ است که بازی‌های بزرگ را برده است. استقلال، پرسپولیس و گل‌گهر که رقبای اصلی سپاهان برای قهرمانی بوده و هستند بازی مستقیم را به این تیم باخته‌اند و این نشان می‌دهد تیم مورایس با شایستگی صدرنشین لیگ شده است. البته یک شکست بد هم سپاهان چند هفته پیش مقابل پرسپولیس در جام حذفی داشت که در آن مسابقه به‌نظر پرسپولیس فوق‌العاده بود و بازی هم در سطح بالایی برگزار شد. چه‌بسا اگر این مسابقه هم اخراجی نمی‌داد در ادامه یک بازی جذاب و پر‌گل را می‌دیدیم.»
وی در پایان راجع‌به ادامه لیگ اظهار داشت: «ادامه لیگ شاید آن هیجان قبل را نداشته باشد؛ چرا‌که سپاهان الان فاصله‌اش را با رقبا زیاد کرده و بازی‌های باقی‌مانده‌اش خیلی سخت نیست. قطعا اگر پرسپولیس برنده این مسابقه بود لیگ فوق‌العاده جذاب و هیجانی می‌شد، حتی اگر نتیجه مساوی رقم می‌خورد. شاید اگر استقلال بتواند فولاد را در اهواز شکست دهد فاصله سه امتیازی‌اش با سپاهان کمی هیجان لیگ را بیشتر کند. در‌هر‌صورت فوتبال است و هزار اتفاق و نمی‌شود با اطمینان گفت پایان فصل چگونه رقم خواهد خورد.»