✍️حمایت سردار آزمون از ورزش بانوان و به خصوص رشته‌ای که پدرش سال‌ها در آن فعالیت کرده، تحسین‌برانگیز به نظر می‌رسد اما در چنین شرایطی، او نباید اولویتی مهم‌تر از فوتبال داشته باشد. اینکه سردار در روزهای نیمکت‌نشینی در لورکوزن، به ایران سفر کند تا فینال لیگ والیبال بانوان را از نزدیک ببیند، برای اهداف فوتبالی او چندان خوشایند نیست. از زمان روی کار آمدن ژابی آلونسو در لورکوزن، سردار هرگز به بازیکن ثابتی در این باشگاه تبدیل نشده و فرصتی برای حضور در ترکیب اصلی تیم به دست نیاورده است. طبیعتا در چنین شرایطی انتظار می‌رود همه تمرکز او روی فوتبال باشد اما بخشی از هوش و حواس ستاره ایرانی این روزها به لیگ والیبال بانوان دوخته شده بود. تیم تحت مالکیت سردار در این لیگ عملکرد خوبی داشت و پس از کنار زدن سایپا در نیمه نهایی، به دیدار فینال رسید. 

✍️اتفاقا خود آزمون بعد از پیروزی بزرگ سریک در نیمه نهایی، تاکید داشت که این دستاورد را در حد قهرمانی می‌داند و دیگر برایش فرقی نمی‌کند که در فینال چه اتفاقی رخ می‌دهد اما بعد از شکست سه بر صفر سریک در دیدار پایانی روی پیکان، او چند گفتگوی جنجالی انجام داد و از «نابرابر» بودن شرایط صحبت کرد. سردار حتی تهدید کرد که والیبال را رها می‌کند و از تیم‌داری انصراف می‌دهد. این اصلا شبیه رفتاری نبود که از یک ستاره در ابعاد بین‌المللی انتظار داشتیم. او می‌توانست به تیم برتر مسابقه‌ها یعنی پیکان تبریک بگوید و از تلاش فوق‌العاده ستاره‌های تیم خودش نیز تقدیر کند. بدون شک حضور سردار در این فصل، توجه ویژه‌ای را به طرف والیبال بانوان کشاند و حتی یکی از دلایل پوشش اینترنتی این بازی‌ها بوند اما سکانس پایانی فصل برای او، پایان خوشی نداشت. 

✍️شاید در قامت یک فوتبالیست، رفتار سردار آن قدر تفاوت ایجاد نکند اما به عنوان یک مالک، او باید خیلی پخته‌تر رفتار کند. شاید هم بد نباشد آزمون به حرف خودش عمل کند وفعلا از تیم‌داری کنار بکشد. او هنوز کارهای بسیار زیادی برای انجام دادن در مستطیل سبز دارد و هنوز چند سال طلایی از دوران فوتبال‌اش باقی مانده است. برای کارهایی مثل باشگاه‌داری اما همیشه زمان وجود خواهد داشت. او در مجموع مالک موفقی بوده اما اگر هدف بزرگی مثل کمک به توسعه ورزش بانوان دارد، باید در شکست‌های کمی صبورتر نشان بدهد.