شاید تا همین چند سال پیش رسیدن به رکورد بیشترین امتیاز در تاریخ رقابت‌های NBA چیزی شبیه یک آرزو برای بازیکنان شاغل در لیگ بسکتبال حرفه‌ای آمریکا بود اما حالا لبرون جیمز در 38 سالگی و در‌حالی‌که یکی از بهترین‌های تاریخ این رقابت‌ها محسوب می‌شود موفق شد تا لقب امتیاز‌آور‌ترین بازیکن طول دوران برگزاری این مسابقات را تصاحب کند. رکوردی که شاید تا همین چندی پیش غیرقابل‌دستیابی و غیر‌ممکن به نظر می‌رسید توسط پادشاه جیمز ممکن شد و او به نخستین بازیکن تاریخ NBA بدل شد که توانسته است 39 هزار امتیاز در دوران بازی خود کسب کند. بدون تردید جیمز اگر بتواند یک‌سال دیگر در NBA باقی بماند و به همین روند عالی خود ادامه دهد رسیدن به 40 هزار امتیاز برایش چندان دور از دسترس نخواهد بود. شکستن این رکورد شاید تا سال‌ها غیر ممکن باشد اما رکوردهای دیگری نیز در این تورنمنت هستند که عبور از آنها کار هر بازیکن یا هر تیمی نیست و سال‌هاست که دست‌نخورده باقی مانده‌اند. در ادامه نگاهی به برخی از مهم‌ترین‌های آنها خواهیم داشت. 
ویلت چمبرلین رکوردی منحصربه‌فرد و جالب را در طول دوران بازی خود دارد که رسیدن به آن بسیار دشوار به نظر می‌رسد. روز 2 مارس سال 1962 این بازیکن موفق شد در طول یک مسابقه 100 امتیاز کسب کند و عملکردی خارق‌العاده از خود به‌جای گذاشت. نزدیک‌ترین رکورد به او مربوط به کوبی برایانت فقید است که در سال 2006 به تنهایی 81 امتیاز برابر تورنتو رپتورز کسب کرد اما هنوز هم این چمبرلین است که این رکورد عالی را در اختیار دارد. 
بیشترین عنوان قهرمانی یک بازیکن نیز متعلق به بیل راسل است که در طول دوران حضورش به‌عنوان بازیکن در NBA توانسته 11 بار جام قهرمانی را بالای سر ببرد و تاکنون هیچ بازیکنی نتوانسته به این رکورد نزدیک شود. جالب اینکه راسل 13 سال در این مسابقات بازی کرد و در 11 دوره قهرمان شد که دو قهرمانی آخرش را به‌عنوان بازیکن‌مربی کسب کرد. او در تیمی حضور داشت که یکی از بهترین‌های تاریخ محسوب می‌شد و دوران طلایی بوستون سلتیکز در دهه‌های 50 و 60 میلادی بود. راسل 8 بار پیاپی جام را بالای سر برد و عملکردش در این زمینه فوق‌العاده بوده است. 
چمبرلین یکی‌دیگر از رکوردهای ویژه تاریخ NBA را نیز در اختیار دارد. او در فصل 62-1961 و در همان فصلی که بیشترین امتیاز در یک بازی را کسب کرد بیشترین میانگین امتیازگیری یک بازیکن در طول فصل را به ثبت رساند. در این سال‌ها اگر بازیکنی به میانگین 32 تا 34 پوئن برسد عملکرد او بسیار خوب محسوب می‌شود اما چمبرلین در آن سال موفق شد متوسط 50 امتیاز در هر مسابقه را به ثبت برساند که براساس استانداردهای کنونی عدد بسیار بالایی محسوب می‌شود و شکستن این رکورد نیز فصلی عالی را برای بازیکنان طلب می‌کند که با توجه به فشردگی بازی‌ها و تغییراتی که در این لیگ نسبت به گذشته صورت گرفته است بسیار بعید به نظر می‌رسد. 
تصور اینکه بازیکنی بتواند 1192 مسابقه را بدون وقفه بازی کند و در هیچ مسابقه تیمش در این میان غایب نباشد بسیار دشوار و شاید رویایی باشد اما ای‌سی گرین که لقب آیرون من را در اختیار دارد و یکی از باثبات‌ترین بازیکنان تاریخ NBA محسوب می‌شود توانست به این رکورد ویژه و خاص دست پیدا کند. گرین در طول 16‌سالی که در این مسابقات حضور داشت تنها سه بازی تیم‌هایش را از دست داد که تصور آن هم بسیار دشوار است. تمامی این سه بازی هم به همان دومین فصلی که بسکتبال را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کرد مربوط می‌شود. او از 19 نوامبر 1986 تا 18 آوریل سال 2001 یعنی روزی که خداحافظی رسمی‌اش از میادین را اعلام کرد در همه بازی‌ها حضور داشت. این یعنی اگر بازیکنی می‌خواهد این رکورد عجیب را بهبود بخشد حداقل باید به مدت 14 فصل و نیم در همه بازی‌ها حاضر شده و هیچ‌گاه هم مصدوم نشود. آیا امکان‌پذیر است؟
جان استوکتن شاید چندان به‌عنوان یک گارد راس بزرگ و یکی از بهترین‌ها محسوب نشود اما او هم جزء رکوردداران تاریخ NBA است و در طول دوران بازی خود 15806 پاس گل به هم‌تیمی‌هایش داده است. این رکورد وقتی ویژه‌تر می‌شود که بدانیم نفر دوم این فهرست(جیسون کید) حدود 4 هزار پاس کمتر داده است و کریس پل، نفر سوم هم 4535 پاس از استوکتن کمتر دارد. پل که هنوز هم مشغول بازی است اگر تا 42 سالگی به بازی ادامه دهد و همین روند را حفظ کند شاید بتواند این رکورد را جابه‌جا کند که کار سخت و دور از ذهنی است.