مهدی منصرف، خبرنگار:تیم کاراته دانشگاه آزاد اسلامی در سالیان اخیر قدرت بلامنازع سوپر لیگ کاراته کشور بوده است و با هفت عنوان قهرمانی پرافتخارترین تیم باشگاهی این رشته است، اما با شروع فصل جدید شاهد تغییر سیاست این تیم بودیم. برهمین اساس ستاره‌هایی مانند سجاد گنج‌زاده، بهمن عسگری و مهدی خدابخشی با جدایی از این باشگاه به تیم بیمه تجارت نو پیوستند و تمرکز بیشتر روی استفاده از جوانان و بازیکن دانشجوی دانشگاه آزاد قرار گرفت. اتفاقی که باعث شد برخلاف سالیان گذشته شاهد شگفتی‌آفرینی در سوپر‌لیگ باشیم و تیم دانشگاه آزاد تا پایان نیم‌فصل متحمل دو شکست شود و با 12 امتیاز در تعقیب تیم صدرنشین بیمه تعاون با 18 امتیاز باشد. موضوعی که کار این تیم را برای کسب هشتمین عنوان قهرمانی در نیم‌فصل دوم سخت‌تر کرده است. 
موضوعی که احمد صافی، سرمربی باسابقه تیم دانشگاه آزاد که سابقه همکاری با تیم ملی کره‌جنوبی را نیز در کارنامه خود دارد بر آن صحه می‌گذارد، اما بر تلاش این تیم تا روز آخر برای تکرار عنوان قهرمانی فصل گذشته تاکید می‌کند. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با احمد صافی را در ادامه بخوانید.

هفته سوم دور برگشت سوپر لیگ کاراته در همدان با شکست غیرمنتظره دانشگاه آزاد اسلامی مقابل پاس فراجا همراه بود. ارزیابی شما از این اتفاق چگونه است؟
ورزش جای این اتفاقات است و هیچ تیمی مستثنی از شکست‌های غیرمنتظره و پیروزی‌های سخت نیست. یک شکست غیرمنتظره داشتیم که به گردن کسی نمی‌اندازیم. بچه‌های ما در این هفته مسابقات به هر دلیلی از جمله سرما خوب نبودند و در یک سرمای ذهنی یادشان رفته بود عضو چه تیمی هستند و چه هدف بزرگی دارند. در طرف مقابل پاس خود را پیدا کرده بود و شاید در باور این تیم نمی‌جنگید که در مجموع ما بازنده این دیدار باشیم. در این مسابقه یک مساوی یا برد انفرادی می‌توانست نتیجه را عوض کند، اما همه این اتفاقات رقم خورد تا لیگ جذاب شود. این شکست به نوعی یک تلنگر خوب برای ما بود. در جام‌جهانی عربستان موفق به شکست آرژانتین شد و ژاپن از سد آلمان گذشت و اینها اتفاقاتی است که در تمام رشته‌های ورزشی رقم می‌خورد. البته اولین بار نیست که این شکست‌ها را تجربه می‌کنیم و با توجه به قهرمانی 7 دوره سوپر لیگ، همه تیم‌ها با‌انگیزه در مقابل ما ظاهر می‌شوند. 

دانشگاه آزاد همیشه برای قهرمانی تلاش کرده، اما امسال با وجود جدایی برخی ستاره‌های کاراته ایران آیا همچنان مدعی قهرمانی هستید؟
سیاست دانشگاه مبنی‌بر این بود که بیشترین هدف خود را روی جذب بازیکنان دانشجو بگذارد. 70 درصد تیم ما دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی هستند و نسبت به فصل گذشته سه سال جوانتر شده‌ایم. امسال گنج‌زاده، عسگری و خدابخشی سه قهرمان بزرگ را به هر دلیلی از جمله مسائل مالی یا عدم تفاهم از دست دادیم و از یک طرف نیز مچ پای سامان حیدری 10 روز پیش شکست و علی مسکینی از ناحیه کتف آسیب دید و زانوی پوریا اقدسی نیز دو روز قبل از مسابقه دچار پیچ‌خوردگی شدید شد. از نظر انتخاب، جوانگرایی و سیاستگذاری بازنده نبودیم و سعی کردیم به مجموعه دانشگاه آزاد و اعتمادی که به ما شده است احترام بگذاریم. کار ما برای قهرمانی سخت بود وحالا سخت‌تر شد. به مرحله‌ای رسیدیم که قهرمانی دور از دسترس نیست و باید همت مضاعفی کنیم تا شکست‌های دور رفت را جبران کنیم. ما به بیمه تعاون که دو قهرمان المپیک را در ترکیب خود داشت و تیمی تا دندان مسلح بود 14 بر 12 باختیم. پاس هم سال گذشته نایب قهرمان شد و ما به تیم نایب قهرمان باختیم و هیچ اتفاقی در ورزش غیرمنتظره نیست. 

فکر می‌کنید بازیکنان شما از لحاظ ذهنی توانایی برگرداندن نتایج در دور برگشت را خواهند داشت؟
ذبیح‌الله پورشیب نتوانسته انتظارات ما را برآورده کند، اما او آدم روزهای سخت است و همان‌گونه که در چندین دوره مسابقات جهانی عصای دست تیم ملی شد و باخت تیم ملی را تبدیل به برد کرده است، حالا نیز می‌تواند این کار را به‌عنوان یک کاپیتان تمام عیار و با استفاده از تجربه و تعصب خود انجام بدهد. از طرفی جوانان ما در گذشته کارهای بزرگی کردند و عبدالله ولدی موفق به شکست قهرمان جهان شده و سامان عدالتی نیز در هفته گذشته بهمن عسگری را برد. سامان حیدری بازیکن باتجربه‌ای است و حتما بهبود پیدا می‌کند. ابراهیم حسن‌بیگی معروف به گربه سیاه لیگ کاراته ایران است. دست ما بسته نیست و اراده دانشگاه آزاد حمایت از جوانگرایی و سرمایه‌گذاری روی دانشجویان است. چه قهرمان شویم یا نشویم، تیمی هستیم که برنامه و ساماندهی برای دوام ورزش داریم. 

کیفیت لیگ امسال را چطور دیده‌اید و فکر می‌کنید لیگ می‌تواند به تیم ملی کمک کند؟
هیجان لیگ قبل از حضور در مسابقات آسیایی می‌توانست خیلی به کاراته ایران کمک کند. فقر حضور تیم‌ها و شرکت‌های بزرگ بزرگ‌ترین معضل کاراته است. موضوعی که کشتی و تکواندو از آن بهره‌مند هستند، اما کاراته با وجودی که همیشه عصای دست ورزش ایران است از آن بهره‌مند نیست. فدراسیون تلاش خود را کرده است و نتوانسته، اما از مدیران بالادستی که دلشان برای ورزش می‌سوزد درخواست می‌کنم مانند دانشگاه آزاد که 20 تیم را پوشش می‌دهد، در کاراته سرمایه‌گذاری کنند تا حداقل تعداد تیم‌های لیگ به 10 تیم برسد و ملی‌پوشان تقسیم شوند. در حال حاضر بیمه تعاون 8 ملی‌پوش دارد و تیم‌ها توازن ندارد. 

با وجودی که اصل و پایه ورزش کاراته احترام است، متاسفانه مدت‌ها است شاهد بی‌اخلاقی در انتخابی تیم ملی، انتخابات فدراسیون و فضای مجازی هستیم. دلیل این موضوع را چه می‌دانید؟
باید برای جامعه‌ای که منتقدانش بی‌تربیت‌ترین باشند و دلسوزانش کم‌توجه‌ترین تاسف خورد. جامعه‌ای که منتقدانش ادبیات درستی نداشته باشد، حتی اگر حرف‌هایشان حق باشد نیز تاثیر نخواهد داشت. خانواده کاراته جامعه بزرگی است که اگر دست به دست هم بدهیم، مدیران غیر کاراته‌ای می‌توانند به این رشته کمک کند و خود کاراته نیز می‌تواند برای خود جایگاه درست کند. بیشترین مشکل ما تضاد داخلی است که نتوانستیم همدیگر را هضم کنیم. جامعه کاراته مانند خانواده‌ای است که با مشکلات متفاوت مواجه است، اما هیچ چیزی بهتر از محبت، واقع‌گرایی با ادبیات درست و قضاوت عادلانه نمی‌تواند به داد کاراته برسد. 

سهم‌خواهی را چقدر در این موضوع دخیل می‌دانید؟
سهم‌خواهی حق است، اما از راه درستش. متاسفانه افرادی که فقط می‌خواهند سوزن به بالون رو‌به‌پیشرفت ورزش ایران بزنند تا خودشان سوار شوند، نمی‌توانند برای کاراته و ورزش ایران قدم بردارند. هر کسی با فن، بیان، پول و موقعیت فنی باید فکر و دلسوزی برای پیشرفت واقعی کاراته داشته باشد. اگر احساس کردیم کاراته بدون ما پیشرفت می‌کند دیگر نباید کاری داشته باشیم و پیاده شویم. 

برخی از کارشناسان اعتقاد دارند کاراته ایران در تمامی رده‌های سنی دوران افول را سپری می‌کند؟
هر ورزشی دوران افول و صعود دارد و همان‌طور که شاهد صعود کاراته بودیم باید ظرفیت افول را نیز داشته باشیم. اگر این افول موقتی و قابل درمان باشد طبیعی است. هر کشور، نظام، باشگاه و خانواده‌ای با این افول و صعود مواجه می‌شود و مهم درک درست از درمان به موقع است تا یک زخم کوچک تبدیل به عفونت نشود. فکر می‌کنم کاراته ایران کم‌کم در حال عادت به باخت است و اگر این معضل رسیدگی نشود با رقبا فاصله می‌گیریم و جبرانش سخت خواهد شد. مانند اتفاقاتی که برای انگلیس، فرانسه و اسپانیا افتاد و فکر می‌کنم حالا زمانی است که درمان درستی برای کاراته شود تا بیشتر از این افول نکنیم.