سپاهان و فولاد از ناکام‌های نیم‌فصل اول لیگ هستند

محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، خبرنگار:تیم فوتبال سپاهان با توجه به تغییرات گسترده در کادرفنی خود در فصل جاری و مخارج گزاف صورت‌گرفته، هرگز موفق نشده است حداقل تا نیم‌فصل توقعات را برآورده کند. سپاهانی‌ها همراه با مورایس اگرچه استقلال را هم در همان هفته نخست شکست دادند اما هفته‌به‌هفته شکننده‌تر شدند تا جایی که بازی آخر خود در تهران را با شکست به پایان بردند تا از جمع مدعیان قهرمانی برای کسب عنوان قهرمانی نیم‌فصل خارج شوند. 
در همین ارتباطات شاید بتوان دلایل زیادی را برشمرد که کارشناسان فوتبالی روی آنها متفق‌القول هستند. بر همین اساس و درخصوص این نتایج و عملکرد سپاهانی‌ها در نیم‌فصل اول دقایقی با احمد جمشیدیان، هافبک اسبق این تیم به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

با حضور مورایس و پیروزی مقابل استقلال از هفته اول رقابت‌ها، امیدواری به قهرمانی این تیم در فصل جاری بیشتر شد اما این تیم در هفته‌های اخیر نتوانسته توقعات را برآورده کند. روند نتایج سینوسی این تیم را چطور ارزیابی می‌کنید؟
درهرصورت از تغییرات کادرفنی آن هم به این اندازه گسترده شاید می‌شد برخی مسائل را پیش‌بینی کرد. بالاخره مورایس با توجه به اسم بزرگی که دارد و یک مربی با کارنامه به‌شمار می‌رود، همگان را امیدوار کرد تا بعد از چهارسال سپاهان با حضور مربیانی مانند قلعه‌نویی و نویدکیا که شکل مدعی را پیدا کرده بود اما قهرمانی نمی‌آورد با سرمربی جدید پرتغالی این مسیر را ختم به خیر کند و این تیم بعد از سال‌ها دوباره قهرمان شود. تمام کارشناسان و اذهان عمومی موافق این بودند که حضور مربی بزرگی مانند مورایس می‌تواند یک اتفاق خوب و بزرگ برای فوتبال ما به‌شمار رود و این درحالی است که این تیم با برد مقابل استقلال شروع خیلی‌خوبی هم داشت و همه را امیدوار کرد. 

چرا این مسیر ادامه پیدا نکرد؟
این موضوع را در نظر بگیرید که شرایط فوتبال ایران با بسیاری از کشورهای دیگر حتی همین کشورهای عربی اطراف‌مان یک‌مقدار متفاوت است و لیگ ما از هر لحاظ؛ چه آب‌وهوایی، چه زمانی و چه بازیکن و سهمیه کمتر بازیکنان خارجی نسبت به کشورهای دیگر یک لیگ خاص محسوب می‌شود و مربیانی که می‌آیند باید با فرهنگ فوتبال ما آشنا باشند. به‌طور مثال بازی کردن در انزلی با بازی کردن در اهواز یا تهران واقعا 3 مقوله متفاوت است و این تفاوتی است که در اکثر لیگ‌های دنیا وجود ندارد و از طرفی برای قهرمان شدن در لیگ برتر ایران شما فقط باید خوب حریفان را ببرید. 
سپاهان با مورایس کدام موارد را رعایت نکرده که از جمع مدعیان تا حدودی خارج شده است؟ 
یکی از تفاوت‌های این تیم با سپاهان زمان نویدکیا این است که با مورایس، سپاهان خوب نباختن و کمتر گل خوردن را بهتر بلد است اما در فاز هجومی هیچ وقت آن کیفیت تیم محرم را نداشته و این درحالی است که برای قهرمانی شما باید بردن را هم بلد باشید. من فکر می‌کنم از هفته پنجم به بعد دست مورایس برای حریفان باز شد. دقیقا آنجایی که تیم‌ها فهمیدند اگر جلوی سپاهان عقب بنشینند و خوب دفاع کنند این تیم آسیب‌پذیر شده و سپاهان مقابل این‌طور تیم‌ها به‌شدت به مشکل برمی‌خورد. نمونه آن هم بازی اخیر مقابل پیکان که یک بازی 70 به 30 از لحاظ مالکیت برای سپاهان بود و موقعیت‌های خوبی هم داشت اما در تک‌فرصت‌ها دیدیدم که پیکان حریف اصفهانی را شکست داد. با این تفاصیل مورایس یک مربی ساختارمند نشان داده ولی بحث اصلی که خود باشگاه سپاهان هم دارد به آن فکر می‌کند، این است که اگر سپاهان با مورایس هم قهرمان نشود، آیا ادامه همکاری با نویدکیا بهتر نبود؟ تیمی که با محرم کم‌حاشیه و کم‌هزینه‌تر از حالا بسته شده بود و بازی می‌کرد. آن تیم فوتبالی را ارائه می‌کرد که موافق و مخالف از آن لذت می‌بردند. در بحث نتیجه‌گیری البته مشکلاتی بود اما محرم رفته‌رفته داشت باتجربه‌تر می‌شد. 
درهرصورت سپاهان در نیم‌فصل اول توقعات را برآورده نکرد. 
درمجموع احساس می‌کنم با توجه به همه سرمایه‌گذاری‌ها و نفراتی که جذب تیم شدند، به‌نظر من سپاهان درکنار فولاد جزء تیم‌های ناکام نیم‌فصل اول بود تا ببینیم در نیم‌فصل دوم چه اتفاقاتی می‌افتد. 

تغییرات این باشگاه در فصل جاری در بین بازیکنان این تیم تا چه اندازه به آن ضربه زده است. 
تغییرات سپاهان همان‌طور که عرض کردم تغییرات گسترده‌ای بود. این تیم پنج، شش مهره کلیدی خود مانند رفیعی، گولسیانی، اسماعیلی‌فر، شهباززاده و... را از دست داد، هرچند جایگزین‌های این نفرات هم نفرات خوبی بودند. بازیکنانی مانند علینژاد یا رضاییان که نیم‌فصل فوق‌العاده را سپری کرد یا دانشگر که بدون حواشی‌ای که در استقلال داشت با آرامش به کار ادامه می‌دهد و شهریار نیز فصل بهتری را نسبت به فصل قبل درحال سپری کردن است. 

پس مشکل کجاست که سپاهان از کورس تا حدی عقب ماند؟
بیشترین مشکل سپاهان خارجی‌های این تیم هستند، یعنی چند بازیکن خارجی که این فصل جذب سپاهان شدند عملا کمک خاصی به این باشگاه نکردند و در این اواخر تمامی آنها تقریبا نیمکت‌نشین بودند و این درصورتی است که وقتی یک بازیکن خارجی به ایران می‌آید از آنها توقع می‌رود بیشتر از این صحبت‌ها به تیم خود کمک کنند. البته این موضوع فقط مختص به سپاهان نمی‌شود و به‌جز لوکادیا که او هم جدا شد، امروز شاهدیم که بیشتر بازیکنان خارجی تیم‌ها به باشگاه‌های خود کمک چندانی نمی‌کنند و فکر می‌کنم این امر برای سپاهان بیشتر به‌چشم آمده و مشهود‌تر بوده است. 

وابستگی به یاسین سلمانی و سپس مصدومیت و غیبت این بازیکن تا چه اندازه کار را برای مورایس سخت کرد؟
خیلی این موضوع را قبول ندارم، چون یاسین تازه کار خود را شروع کرده است. فصل قبلی او از مهره‌های خوب تیم محرم بود اما چند مصدومیتش باعث شد خیلی چهره نشود. به‌شخصه او را از پدیده‌های لیگ معرفی می‌کنم تا جایی که می‌تواند در آینده بازیکن بزرگی بشود. با این حال شاید شروع توفانی یاسین در لیگ برتر امسال که همزمان شد با شروع توفانی سپاهان با مورایس از این جهت همه احساس کردند سلمانی تبدیل به یک مهره بدون جایگزین در ترکیب این تیم شده است اما من احساس می‌کنم این موضوع به این شکل نبوده و به‌جای اینکه همه تمرکز و تفکرات مورایس روی این بازیکن باشد، بلکه سبک فوتبالی این تیم باعث شد این بازیکن بیشتر به‌چشم بیاید. یاسین یک هافبک پابه‌توپ و باهوش است، در ضدحمله‌های سازمان‌یافته چنین بازیکنانی بسیار به چشم می‌آیند و این سبک فوتبالی به بازی این بازیکن می‌نشیند و این باعث می‌شود او به یک مهره کلیدی برای تیم اصفهانی بدل شود. 

از دلایل دیگر ناکامی سپاهان در نیم‌فصل اول دیگر به چه مواردی می‌توان اشاره کرد؟
به‌جز مسائلی که برشمردیم فکر می‌کنم این ناکامی به این موضوع برمی‌گردد که لیگ ما امسال خیلی نزدیک دنبال می‌شود. وقتی نتایج و تعداد گل‌ها را می‌بینید، مشخص می‌شود که ساختار دفاعی تیم‌ها خیلی‌خوب شده، حتی در جام‌جهانی دیدیم تیم‌هایی که با ساختار دفاعی منظمی بازی می‌کردند با تاکتیک‌های جزئی هجومی خود را به مراحل بالاتری رساندند و این درحالی است که امروز در لیگ برتر هم تمرکز تیم‌ها روی ساختار دفاعی معطوف شده، یعنی شما چه در مقابل تیم شانزدهم جدول و چه مقابل پرسپولیس صدر جدولی بازی می‌کنید، دشوارترین کار رسیدن به خط دروازه حریف است، چون خیلی‌خوب راه‌های نفوذ حریف را می‌بندند که این امر باعث می‌شود کار برای هجوم و برنامه‌های تهاجمی خیلی‌سخت شود. طبیعتا سپاهان در این زمینه نیز مشکلاتی دارد. البته آنها روی ارسال‌ها خوب کار می‌کنند و از وینگرهای خود بهره لازم را می‌برند. در ضربات ایستگاهی هم با مهره‌های سرزن و ارسال‌های فوق‌العاده رضاییان تیم خوبی هستند اما احساس می‌کنم برای اینکه قهرمان لیگ برتر شوند، یک مقدار با این امر فاصله دارند. آنها در یک بازی‌های خیلی معمولی لیگ مثل همین دیدار با پیکان امتیازاتی را از دست دادند که نباید از دست می‌دادند اما در اکثر بازی‌های بزرگ عملکرد آنها خیلی ‌بهتر بوده است.