زردپوست‌های بسیار محبوب انیمیشنی

میلاد جلیل زاده، خبرنگار:وقتی پرفروش‌های سال ۲۰۲۲ را بررسی می‌کنیم، به انیمیشن مینیون‌ها هم در میان‌شان برمی‌خوریم. این دومین سری از مجموعه مینیون‌ها به حساب می‌آید و فروش آن به مرز یک میلیارد دلار نزدیک شده است. مینیون‌ها چهارمین فیلم پرفروش سال میلادی قبل و پرفروش‌ترین انیمیشن سال بود. محبوبیت خارق‌العاده مینیون‌ها یکی از غافلگیری‌های عجیب برای سینمای جهان بود. پردازش این شخصیت‌های عجیب و سربسته، فاقد جنبه‌های روانشناختی فردی و مبتنی‌بر شخصیت‌پردازی جمعی و توده‌ای بود. با این حال مخاطبان سینما اعتنایی به نق‌زدن‌های مخاطبان نکردند و با خریداری مشتاقانه بلیت‌ها این فیلم را به اوج رساندند. 
اولین سری از مینیون‌ها (Minions) در سال ۲۰۱۵ به‌عنوان یک انیمیشن کامپیوتری و کمدی آمریکا توسط ایلومینیشن انترتینمنت تولید شد و یونیورسال پیکچرز آن را توزیع کرد. 
مینیون‌ها در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۵ در لندن شروع به نمایش کرد و در ۱۰ ژوئیه در ایالات متحده اکران شد. نقدهای متفاوتی از منتقدان دریافت کرد که گرافیک، صداپیشگی و موسیقی را تحسین کردند، اما شخصیت‌پردازی‌ها و طنز کار را مورد انتقاد قرار دادند. به نظر می‌رسید آنچه منتقدان به‌عنوان شخصیت‌پردازی مورد اشاره قرار می‌دهند، جزئی از کلیشه‌هایی تئوریک درباره چگونگی طراحی شخصیت باشد. مینیون‌ها دقیقا به دلیل همین طرز غریب شخصیت‌پردازی‌شان، برخلاف منتقدان برای مردم در سراسر جهان به‌شدت محبوب شدند. این فیلم یک میلیارد و 600 میلیون دلار در سراسر جهان به دست آورد و پنجمین فیلم پرفروش سال ۲۰۱۵، دهمین فیلم پرفروش تمام دوران، دومین انیمیشن پرفروش تمام دوران‌ها شد و تا به امروز پرفروش‌ترین فیلم انیمیشنی است که خارج از کمپانی والت دیزنی پیکچرز اکران شده است. 
موجوداتی زردپوست که یک جامعه توده‌ای دارند و همه شبیه هم به نظر می‌رسند و تندتند صحبت می‌کنند و نامفهوم، کنایه‌های مستقیمی به جوامع زردپوست شرق آسیا می‌زنند. جوامعی که از دید غربی‌ها این‌طور به نظر می‌رسند. تعداد زیادی از چینی‌ها در گذشته به آمریکا آمدند و حتی معروف است راه‌آهن این کشور را آنها ساختند و بخش قابل‌توجهی از تاریخ معاصر ایالات متحده را تحت‌تاثیر خود قرار داده‌اند. نام اصلی و اولیه‌ای که تبار مینیون‌ها را مشخص می‌کند، «من نفرت‌انگیز» است. مجموعه من نفرت‌انگیز در ۲۰۱۰ منتشر شد و محبوبیت زیادی پیدا کرد. قهرمان مجموعه من نفرت‌انگیز «گرو» بود که در گذشته رفتاری شرورانه داشته و در ادامه داستان، شخصیتی محبوب و پدرانه پیدا می‌کند. مینیون‌ها در سال ۲۰۱۵، به نوعی پنجمین سری از مجموعه فیلم‌های من نفرت‌انگیز محسوب می‌شد که البته هویتی مستقل پیدا کرد. 
مینیون‌ها موجودات کوچک و زردرنگ کپسولی با عینک‌های خاکستری گرد هستند. آنها تقریبا یک‌سوم تا یک‌دوم قد انسان‌ها به تصویر کشیده شده‌اند، اما بعدا مشخص شد که قد آنها ۳ فوت و ۷ اینچ (۱۱۰ سانتی‌متر) است. آنها یک یا دو چشم دارند و عنبیه آنها تقریبا همیشه قهوه‌ای است (به جز باب که یک چشم سبز و یک چشم قهوه‌ای دارد.) به نظر می‌رسد که هیچ تفاوت دیگری بین این دو نوع به جز تعداد و رنگ چشم‌ها و قد آنها وجود ندارد. آنها هیچ بینی قابل تشخیصی ندارند اما به نظر می‌رسد قادر به بوییدن هستند، زیرا بوی میوه را تشخیص می‌دهند و تحت‌تاثیر توت‌فرنگی قرار می‌گیرند. آنها همچنین بدون گوش نشان داده می‌شوند اما می‌توانند صداها را بشنوند و به آنها پاسخ دهند. اکثر مینیون‌ها یا طاس به نظر می‌رسند یا چند تار موی سیاه روی سرشان دارند. لباس‌های آنها شامل لباس‌هایی با پیراهن آبی منقش به آرم Gru، دستکش‌های لاستیکی سیاه، کفش و عینک است. آنها پس از ترک کشور خود که ظاهرا کشور بی‌طرف سوئیس است، در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی برای یک زندگی جدید به آمریکا می‌روند. 
آنها درحالی‌که به‌عنوان افرادی غافل و ساده نشان داده شده‌اند، دارای رگه‌های بسیار شیطنت‌آمیز هم هستند، همچنین دارای توانایی‌های استثنایی در مهندسی هستند و می‌توانند سفینه‌های فضایی و اسباب‌بازی برای دخترخوانده‌های گرو، به‌ویژه کوچک‌ترین آنها، آگنس، طراحی کنند و بسازند. مینیون‌ها در انیمیشن بلند ۲۰۱۵، نشان می‌دهند که از ابتدای زندگی روی زمین وجود داشته‌اند و موجود بیگانه یا فضایی نیستند. آنها از نظر بیولوژیکی برای جست‌وجو و خدمت به وحشتناک‌ترین افراد شرور طراحی شده‌اند و وقتی یک رئیس برای خدمت‌رسانی به او ندارند، افسرده و بی‌حال می‌شوند. همچنین نشان داده شده است که آنها درجه‌ای از آسیب‌ناپذیری دارند، زیرا کوین، استوارت و باب می‌توانند بدون هیچ آسیبی در یک اتاق شکنجه اروپایی زنده بمانند و حتی به بازی با دستگاه‌های شکنجه مشغول شوند. در فیلم کوتاه «موز» در سال ۲۰۱۰، مشخص شد که مینیون‌ها ولع تقریبا غیرقابل‌کنترلی برای میوه، به‌خصوص موز دارند. 
مینیون‌ها عمدتا به‌صورت نامفهوم صحبت می‌کنند. البته نامفهوم برای مخاطب، اما برای شخصیت‌های انسانی در فیلم‌ها قابل‌درک صحبت می‌کنند. زبان آنها تا حدی از زبان‌های دیگر ازجمله فرانسوی، انگلیسی، ژاپنی، کره‌ای، ایتالیایی، اسپانیایی و آلمانی مشتق شده است. اگرچه به‌ظاهر پرت‌وپلا و بی‌ربط می‌گویند، اما دیالوگ‌های انگلیسی برای هر کشوری به‌گونه‌ای متفاوت دوبله می‌شوند تا صداها تا حدودی قابل‌تشخیص باشند. آنها نام‌های رایج انگلیسی دارند؛ مانند دیو (یکی از اولین مینیون‌های شناخته‌شده در مجموعه)، کوین، استوارت، باب، مل (رهبر مینیون‌ها) و اوتو. 
از زمان اکران فیلم‌های من نفرت‌انگیز، محبوبیت مینیون‌ها مرتب در حال افزایش بود. خانواده سیمپسون در پایان قسمتی از این انیمیشن که به جشن هالوین مربوط می‌شود، (Treehouse of Horror XXV) با پوشش مینیون‌ها ظاهر شدند و این مجموعه در اکتبر ۲۰۱۴ پخش شد. 
مینیون‌ها در سه قسمت از سریال Family Guy ظاهر شدند. در «جوانی گمشده پیتر»، که در مارس۲۰۱۷ پخش شد، پیتر به لوئیس گریفین پیشنهاد می‌دهد برای اینکه در یک کمپ فانتزی بیس‌بال آخر هفته شبیه یک خرج‌کننده بزرگ به نظر برسد، کارتMinions Discover خود را به او قرض دهد. در «بری، ربات» که در فوریه ۲۰۱۹ پخش شد، پیتر برایان گریفین یک نسخه DVD از Minions 3 را به مناسبت تولدش می‌دهد که در آن هاروی واینستین جای گرو را گرفته است. این باعث می‌شود هاروی با یک مینیون روبه‌رو ‌شود. پیتر همچنین برای تولدش یک کیک Minions می‌خواهد و اصرار دارد که از فروشگاه بیاید. 
در سال 2015 دهکده مینیون‌ها، کورنوال در بریتانیا، یک تابلوی جاده‌ای ساخت که توسط استودیو یونیورسال پرداخت می‌شود و مینیون‌ها را به نمایش می‌گذارد. در اکتبر همان سال، آنها آن را به دلیل نگرانی‌های ایمنی که ناشی از توقف اتومبیل‌هایشان برای عکس گرفتن بود، حذف کردند، اگرچه روستاییان برای نصب مجدد تابلو در مکان دیگری کمپین کرده‌اند. 
در روز اول آوریل ۲۰۱۶، گوگل دکمه‌ای را در سرویس جیمیل خود ایجاد کرد که یک ریزش میکروفن را همراه با یک تصویر GIF از یک Minion ارسال می‌کرد. با این حال، این ویژگی با واکنش‌هایی مواجه شد که در آن بسیاری از افراد از ارسال تصادفی تصویر در طول جست‌وجوی شغلی‌شان شکایت داشتند و گفتند این ویژگی، منجر به حذف برخی از افراد از بررسی شغلی یا اخراج‌شان شده. مدت کوتاهی بعد، گوگل این ویژگی را حذف کرد. 
در برزیل، مینیون‌ها به‌عنوان اشاره‌ای برای لقب فداکارترین و سرسخت‌ترین پیروان سیاستمدار فاشیست، ژائیر بولسونارو استفاده شد. این لقب توسط چپ‌ها، با لحنی کنایه‌آمیز از ترکیب دو واژه بوسانارو و مینیون تشکیل شد. بولسومینیون «bolsominions» اشاره به این داشت که مینیون‌ها هم دنبال یک رهبر شرور می‌گشتند و شرورهای بزریل بولسانارو را یافته‌اند. این لقب از آنجا آمد که روزنامه‌نگاری به نام فیلیپه پنا، در آوریل ۲۰۱۶ در مقاله‌ای در وب‌سایت «اکسترا»، طرفداران بولسونارو را با مینیون‌ها مقایسه کرد. از آن زمان این اصطلاح به‌طور گسترده توسط مردم در رسانه‌های برزیلی و بین‌المللی در زبان‌های مختلف در مقالات بی‌بی‌سی، گاردین و دموکراسی باز Open Democracy استفاده شد.