زنگ خطر برای یکی از رشته‌های پرافتخار رزمی ایران در آستانه بازی‌های آسیایی
پرونده هجدهمین دوره مسابقات کاراته قهرمانی بزرگسالان آسیا و بیستمین دوره مسابقات رده‌های سنی این رشته روز سه‌شنبه 29 آذرماه در «تاشکند» ازبکستان بسته شد و کاروان ایران به‌عنوان یکی از قدرت‌های این رشته در دنیا با کسب نتایج بسیار ضعیف به کار خود پایان داد. 
  • ۱۴۰۱-۱۰-۰۳ - ۰۰:۱۵
  • 00
زنگ خطر برای یکی از رشته‌های پرافتخار رزمی ایران در آستانه بازی‌های آسیایی
ادامه روند نزولی کاراته پس از المپیک
ادامه روند نزولی کاراته پس از المپیک

مسعود خاموشی، روزنامه نگار:پرونده هجدهمین دوره مسابقات کاراته قهرمانی بزرگسالان آسیا و بیستمین دوره مسابقات رده‌های سنی این رشته روز سه‌شنبه 29 آذرماه در «تاشکند» ازبکستان بسته شد و کاروان ایران به‌عنوان یکی از قدرت‌های این رشته در دنیا با کسب نتایج بسیار ضعیف به کار خود پایان داد. 
کسب عنوان چهارمی در رده بزرگسالان با کسب تنها یک مدال طلا و جایگاه سوم مجموع مسابقات در تمامی رده‌های سنی نتیجه‌ای نبود که به هیچ‌عنوان مورد قبول خانواده بزرگ کاراته ایران و جامعه ورزش باشد و به نظر می‌رسد روند افول کاراته کشورمان همچنان پس از کسب مدال طلای سجاد گنج‌زاده در المپیک توکیو ادامه‌دار است. 

تداوم روند نزول کاراته ایرانپس از المپیک توکیو
این درحالی است که فدراسیون کاراته به‌عنوان متولی این رشته برای حضور در این مسابقات مانند رقابت‌های سال گذشته در «آلماتی» قزاقستان کاروان بزرگ و پرهزینه‌ای را اعزام کرد، اما نتیجه آن با وجود اعزام 62 ورزشکار در 53 رده سنی تنها کسب 7 مدال طلا، 7 نقره و 20 برنز بود که باعث سقوط تیم قهرمان دوره گذشته به رتبه سوم آسیا شد. 
البته همان‌طور که عنوان شد روند نزولی کاراته ایران پس از المپیک آغاز شد، اما بی‌توجهی مسئولان فدراسیون کاراته به دلایل این موضوع درنهایت رقم‌زننده اتفاقات تلخ تاشکند شد. روندی که البته غیبت در مسابقات جهانی 2021 امارات و لیگ‌های جهانی سال گذشته بی‌تاثیر در نتایج و‌ انگیزه ملی‌پوشان رده سنی بزرگسالان نبود. اما از طرفی نباید فراموش کنیم که پالس‌‌های این روند نزولی در مسابقات سال گذشته قابل‌مشاهده بود، اما فدراسیون‌نشین‌ها به جای بررسی و توجه به آن، تلاش کردند به قهرمانی در غیاب ژاپن بیش از حد بها داده و از چرایی افت کاراته غفلت کنند. 

نیاز به بیدار شدن از خواب غفلت
غفلتی که نتیجه آن را ابتدا در مسابقات قهرمانی جهان رده‌های پایه در ماه‌ گذشته در «قونیه» ترکیه و در ادامه در «تاشکند» به‌خوبی دیدیم و حالا اگر می‌خواهیم اقتدارمان در کاراته نیز از دست نرود حداقل باید با خودمان صادق باشیم و از خواب غفلت بیدار شویم. 
زمانی که تیم‌های پایه ما در مسابقات جهانی آذرماه از 35 فرصت مدال‌آوری در ترکیه تنها موفق به کسب یک مدال طلا توسط علیرضا حیدری در وزن 75- کیلوگرم رده سنی امید شدند و در مجموع مسابقات در جایگاه نازل پانزدهم قرار گرفتند، فدراسیون کاراته در توجیه این ناکامی از زمان کوتاه روند آماده‌سازی تیم‌های ملی صحبت کرد و تنها واکنش آن تغییر کادرفنی تیم‌های نوجوانان و جوانان پسران و استفاده از علیرضا سلیمانی سرمربی باتجربه و سابق تیم‌های ملی کاراته بود.
اقداماتی که حداقل در کوتاه‌مدت مثمرثمر واقع نشد تا به‌خوبی مشخص شود که قهرمانی دوره گذشته ما در مجموع مسابقات بی‌ارتباط به عدم حضور ژاپنی‌ها نبوده است. موضوعی که با حضور ژاپن در این دوره مسابقات و کسب 18 مدال طلا، 9 نقره، 9 برنز و قهرمانی بلامنازع آنها به‌خوبی حقیقت ادعاهای دوره گذشته را مشخص کرد. 

نیاز خانه‌تکانی در تیم ملی کاراته بزرگسالان 
از طرفی تیم ملی بزرگسالان کاراته پس از افتخارآفرینی با هدایت سیدشهرام هروی، همچنان از شرایط خوب قبل از المپیک توکیو دور است و نیازمند خانه‌تکانی اساسی در ترکیب خود است. تیمی که زمانی با هت‌تریک قهرمانی در سه دوره پیاپی مسابقات کومیته تیمی در جهان و آسیا نه‌تنها تاریخ‌ساز شد، بلکه به تیمی تبدیل شده بود که شکست آن برای مدعیان کاراته دنیا تبدیل به آرزو شده بود. از طرفی در هر وزن کومیته انفرادی نیز ملی‌پوشان کشورمان مدعیان کسب مدال‌های طلای لیگ‌های جهانی و قهرمانی جهان و آسیا بودند، اما حالا در تاشکند تنها از 7 فرصت کسب مدال، موفق به گرفتن یک مدال طلا در کومیته تیمی و دو مدال برنز توسط علی مسکینی و صالح اباذری شد. 
حذف قهرمانان بزرگی مانند امیر مهدی‌زاده، بهمن عسگری و ذبیح‌الله پورشیب در دور دوم مسابقات قهرمانی آسیا با شکست مقابل رقبایی از اندونزی و کویت به هیچ عنوان برای کاراته ایران و این بازیکنان باتجربه اتفاق خوشایندی نیست و به نظر می‌رسد پس از روند برخی از آنها در مسابقات گذشته، کادرفنی باید رودربایستی را کنار گذاشته و برای بازی‌های آسیایی سال آینده تصمیم جدی بگیرد و درصورت نیاز حتی دست به جوان‌گرایی بزند. 

عدم پیشرفت روند تیم بانوان 
در بخش بانوان بزرگسالان نیز روند حرکتی ملی‌پوشان به سمت پیشرفت نیست و این موضوع در نتایج نیز قابل‌مشاهده است. یک مدال نقره و سه مدال برنز سال گذشته نه‌تنها به سمت بهتر شدن حرکت نکرد، بلکه تبدیل به چهار مدال برنز شد تا برای دومین دوره پیاپی کاراته بانوان ایران در حسرت مدال طلا باقی بماند. 
 تیمی که سال 2019 با کسب سه مدال طلا در قاره آسیا از شرایط بسیار خوبی برخوردار بود، اما حالا به جایی رسیده است که کاراته‌کایی مانند سارا بهمنیار با سابقه مدال برنز جهان و حضور در المپیک تنها به مدال برنز آسیا دلخوش می‌کند یا مبینا حیدری پدیده کاراته بانوان در دوره گذشته با یک طلای در رده سنی امید و یک نقره در رده بزرگسالان، این بار حتی به فینال نیز راه پیدا نمی‌کند. 

مطالب پیشنهادی
نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰