اسکالونی مدیون جادوی مسی و مارتینز

بهترین فینال تاریخ، به‌یادماندنی‌ترین بازی جام‌های جهانی، پرهیجان‌ترین دیدار نهایی این تورنمنت یا هر اسم دیگری که در این دو روز روی بازی آرژانتین- فرانسه گذاشته شده شاید نتواند اوج جذابیت این مسابقه هیجان‌انگیز و پر از اتفاقات گوناگون را به تصویر بکشد. فینالی با 6 گل، هت‌تریک یکی از بهترین ستاره‌های این روزهای فوتبال دنیا، 120 دقیقه عالی و پرکشش و در‌نهایت جام قهرمانی که بر فراز دستان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال قرار گرفت تا هواداران لئو مسی حالا با اطمینان بیشتری نسبت به قبل او را بالاتر از نفراتی چون پله، مارادونا و کریس رونالدو تک‌ستاره تمامی دوران لقب دهند. 8 سال پیش مسی تا آستانه کسب این عنوان پیش رفت، اما در آن جام‌جهانی این آلمان بود که مانع از قهرمانی آلبی‌سلسته شد و ستاره آرژانتینی که فقط همین یک جام را در کارنامه‌اش کم داشت در 35 سالگی و درحالی‌که قرار بود این آخرین حضورش در مهم‌ترین تورنمنت فوتبال دنیا باشد، این عنوان را تصاحب کرد. پس‌لرزه‌های این مسابقه همچنان ادامه دارد و هر دو طرف اصرار دارند که اشتباهاتی در این مسابقه رخ داده که می‌توانست باعث تغییر نتیجه شود. آرژانتینی‌ها فیلمی را منتشر کرده‌اند که در وقت‌های اضافه و در محوطه جریمه فرانسه توپ به دست یکی از بازیکنان این تیم خورده است و فرانسوی‌ها هم معتقدند در زمان گل سوم آرژانتین دو بازیکن ذخیره این تیم پیش از ورود توپ به دروازه وارد زمین شده بودند و این گل باید مردود اعلام می‌شد. اما در‌نهایت و با تمامی این حرف و حدیث‌ها و حواشی درنهایت آلبی‌سلسته ستاره سوم را به سینه خود سنجاق کرد و آنها حالا باور کردند که بدون مارادونا هم می‌توان فاتح جام‌جهانی شد. البته اگر فوق‌ستاره‌ای همچون مسی را در ترکیب خود داشته باشند.
مسی در جایی به آرزویش رسید که شاید فکرش را هم نمی‌کرد. او در جام‌جهانی 2006 در شروع تبدیل شدن به یک ستاره قرار داشت و انتظار نمی‌رفت بتواند دست به معجزه بزند، اما در سه جام‌جهانی بعدی همه آرژانتین از او انتظار داشتند تا بتواند به حسرت آنها برای فتح سومین جام پایان دهد. هربار او در رسیدن به این افتخار ناکام ماند و وقتی در 35سالگی راهی قطر شد شاید به نسبت سه جام قبلی کمترین توقع از او و تیمی که برخلاف سال‌های گذشته پرستاره و مملو از نام‌های بزرگ نبود می‌رفت. به‌خصوص که احتمال می‌رفت آنها در نیمه‌نهایی برابر برزیل قرار گیرند و عبور از سد این حریف دیرینه که یکی از تیم‌های آماده سال‌های اخیر بود می‌توانست بسیار دشوار باشد. به‌هرحال اگرچه آنها جام را با شکست عجیب و ناباورانه برابر عربستان شروع کردند، اما بازی به بازی بهتر شدند و به‌خصوص در دو بازی آخر نمایشی عالی ارائه کردند. البته در فینال هم 80 دقیقه عالی بودند اما یک اشتباه مرگبار از اوتامندی باعث شد تا شیرازه این تیم از هم بپاشد و درنهایت بازی 2 بر صفر برده را با تساوی 2-2 عوض کردند. 

اشتباه اسکالونی
در این میان نباید از کم‌تجربه‌بودن لیونل اسکالونی هم به‌راحتی گذشت. این مربی جوان در‌حالی‌که می‌توانست در اواخر بازی با چند تغییر و ورود عناصر دفاعی‌تر بازی را حفظ کند ترجیح داد تیمش با همان روند به مسابقه ادامه دهد و همین موضوع باعث شد تا آنها با یک لغزش تا آستانه باختن در فینال جام‌جهانی پیش بروند. درنهایت ضربات پنالتی بود که برنده این مسابقه را تعیین کرد و عملکرد بهتر آرژانتینی‌ها در این بخش قهرمانی این تیم را رقم زد.
مسی در این تورنمنت نقشی غیر‌قابل‌انکار در موفقیت‌های تیمش داشت و با 7 گل زده جام را به پایان برد. او پس از اینکه به اسکالونی کمک کرد تا پس از 28‌سال قهرمانی در کوپا‌آمه‌ریکا را، آن هم در تورنمنتی که به میزبانی برزیل و در خاک دشمن دیرینه آنها برگزار می‌شد تجربه کنند، این‌بار جام‌جهانی را هم برای آرژانتینی‌ها به ارمغان آورد تا محبوبیش در این کشور و حتی در دنیای فوتبال چندین‌برابر شود. 
اسکالونی در ترکیب تیم خود ستاره‌های جوانی چون خولین آلوارز (22 ساله)، انزو فرناندز (21 ساله) و مک‌آلیستر (23 ساله) را دارد که تا پیش از جام‌جهانی حتی 10 بازی نیز در ترکیب این تیم انجام نداده بودند، اما با همین نفرات توانست بهترین نمایش را در این جام ارائه کرده و فراتر از انتظار ظاهر شود. آرژانتین برای سال‌های بعد و به‌خصوص جام‌جهانی بعدی ستاره‌های آینده‌داری در ترکیب خود دارد، اما احتمالا در 2026 دیگر خبری از مسی نخواهد بود و آنها به‌زودی به‌دنبال یافتن مسی جدید خواهند بود. اتفاقی که پس از مارادونا سال‌ها بعد اتفاق افتاد و هر پدیده‌ای مثل ریکلمه، آیمار و کارلوس توز که نامی برای خود دست‌وپا می‌کردند خیلی زود از آنها به‌عنوان مارادونای جدید نام برده می‌شد. 
در این تورنمنت اگرچه مسی ستاره بی‌چون‌وچرای تیمش و البته بهترین بازیکن جام لقب گرفت، اما نباید از کنار نام املیانو مارتینز، گلر 30‌ساله این تیم که در استون‌ویلا بازی می‌کند به‌راحتی عبور کرد. شاید مهم‌ترین اتفاق فینال را مارتینز در دقیقه 3+120 رقم زد که با یک سیو استثنایی و در موقعیتی تک‌به‌تک مانع از گلزنی رندال کولو موانی شد تا کار به ضربات پنالتی کشیده شود. 
مارتینز در دیدارهای قبلی تیمش نیز بارها با واکنش‌های خوبش و همچنین مهار ضربات پنالتی، آرژانتین را به فینال رساند و در این دیدار مهم هم با مهار یک پنالتی باعث شد تا جام به آلبی سلسته برسد. این گلر باتجربه بارها نشان داده که بازی‌های روانی را به‌خوبی بلد است و در مقاطع حساس می‌تواند به کمک تیمش بیاید. درست همانند اتفاقی که در نیمه‌نهایی کوپا‌آمه‌ریکا و برابر کلمبیا رقم زد و وقتی یری مینا می‌خواست ضربه پنالتی را بزند به او گفت: «عصبی هستی؟ می‌دانم که کاملا عصبی هستی. می‌دانم که ضربه‌ات را به کدام سمت خواهی زد. تماشا کن که چطور ضربه‌ات را مهار خواهم کرد.» درنهایت هم همین اتفاق افتاد و او ضربه مدافع حریف را مهار کرد تا تیمش به فینال برسد. 
مارتینز در فینال هم جهت پنالتی اول امباپه را حدس زد، اما نتوانست درنهایت مانع از گلزنی ستاره فرانسوی شود. در آخرین ثانیه‌های بازی هم وقتی توپ از روی سر مدافع آرژانتین عبور کرد و مقابل پای موانی قرار گرفت قلب همه هواداران این تیم برای لحظاتی ایستاد و تصور می‌کردند این پایان رویای این تیم برای فتح جام است، اما مارتینز با یک واکنش عالی سد راه توپ شد و آلبی سلسته در جام ماند تا در‌نهایت جام به بوینس‌آیرس برود.