

شیرهای اطلس را دیگر کسی دستکم نمیگیرد. تیمی که در مرحله گروهی جامجهانی عملکردی فوقالعاده داشت و حالا با رسیدن به جمع 4 تیم برتر دنیا نشان داده که آن روند خوب اصلا اتفاقی نبوده است و آنها حالا نزدیکترین آفریقایی به فتح جامجهانی هستند. تیم ولید الرکراکی شاید در ابتدای جام حتی در بین تیمهایی که احتمال صعودش به دور بعد وجود دارد نیز قرار نداشت و در گروهی که دو تیم مدعی بلژیک و کرواسی در آن حضور داشتند شانس زیادی به این تیم داده نمیشد، اما برد روز دوم آنها برابر تیم پرستاره بلژیک تمام معادلات را بههم زد. تیم یکدست و متحد آفریقایی که پس از سالها که تیمهای این قاره نهایتا در یکچهارم نهایی حذف میشدند حالا به نیمهنهایی راه یافته و این شاهکار را درحالی رقم زده که تا اینجای تورنمنت باعث حذف بلژیک، اسپانیا و پرتغال که همگی پرستاره و مدعی بودند شده است. آخرین قربانی آنها در جام بیستودوم یاران کریس رونالدو بودند. تیمی که پس از برتری 6 بر یک برابر سوئیس انگیزه و روحیه بسیار زیادی برای رفتن به جمع 4 تیم برتر داشت، اما مراکش در دیداری تماشایی و با ارائه نمایشی شجاعانه توانست با گل استثنایی یوسف النصیری، مهاجم مراکش که در برابر دیدگان رونالدو پرشی به سبک خود او انجام داد تا با ضربه سر او یک ملت به هوا پریده و فریاد پیروزی سر دهند. رباط، پایتخت مراکش دیشب نخوابید و حالا سقف رویاهای این تیم فراتر از حضور در مرحله حذفی جامجهانی است. تیمی که 4 سال پیش مغلوب تیم ملی ما شد حالا با کمک ستارههایی چون یاسین بونو (گلری که در این جام فقط یکبار دروازهاش باز شده است)، اشرف حکیمی، حکیم زیاش، نصیر مزروعی و سفیان آمرابات که در تیمهای بزرگ اروپایی عضویت دارند توانسته طلسم ناکامیهای تیمهای قاره آفریقا در جامجهانی را بشکند. به این ترتیب انتظار فوتبالدوستان برای تماشای تقابل رونالدو- مسی در فینال جامجهانی خیلی زود رنگ باخت و رونالدو در احتمالا آخرین جامجهانیاش با وجود حواشیای که از پیش از شروع مسابقات ایجاد کرده بود و نیمکتنشینی در دو بازی اخیر تیمش پایانی تلخ را تجربه کرد. یکی از برترینهای تاریخ فوتبال بدونشک شایسته چنین پایانی در جامجهانی نبود، اما مراکشیها که تا پیش از مصاف چهارشنبهشب در ورزشگاه البیت هر شب خواب حضور در فینال را میبینند جسورانه بازی کردند و پا پس نکشیدند تا مزد سختکوشی خود را در شبی تاریخی دریافت کنند. غولکشها با عبور از تیمهای بزرگ اروپایی برای رسیدن به فینال یک تیم اروپایی دیگر را پیش رو دارند اما بدونشک آنها به همین نقطه راضی نخواهند شد و میخواهند ثابت کنند که میتوانند نخستین تیمی باشند که به سلطه اروپا و آمریکایجنوبی در جامجهانی و تقسیم جامها بین این دو قاره خاتمه میدهند.
