مهدی منصرف، خبرنگار:محسن محمدسیفی، پرافتخارترین ورزشکار ووشو ایران و جهان بعد از سال‌ها افتخارآفرینی و کسب سه مدال طلای بازی‌های آسیایی و 5 مدال طلای جهان این روزها در کنار آماده‌سازی برای حضور در بازی‌های آسیایی هانگژو، قصد شروع یک مسیر تازه در حرفه ورزشی خود را دارد. سیفی قرار است فردا (دوشنبه) اولین مبارزه خود را برای سازمان BRAVE در رشته MMA در بحرین انجام دهد و وارد فصل جدیدی از دوران ورزشی خود شود. درخصوص تصمیم جدید سیفی، برنامه‌های او از حضور در MMA، اعتراض ورزشکاران به پاداش ملی‌پوشان فوتبال در جام‌‌جهانی قطر سوالاتی از او پرسیدیم. بر همین اساس گفت‌وگوی «فرهیختگان» با این ملی‌پوش پرافتخار ورزش ایران را در ادامه می‌خوانید.

چه اتفاقی افتاد که پس از سال‌ها فعالیت در رشته ووشو تصمیم به حضور در MMA گرفتید؟
با توجه به شرایطی که کرونا به وجود آورد و مسابقات ووشو در سه سال گذشته برگزار نشد، تصمیم گرفتم وارد MMA شوم. سال گذشته با سازمان BRAVE یک قرار داد برای انجام 5 مسابقه بستم. در ابتدا من را برای انجام یک مسابقه دعوت کردند که در آن زمان واکسن کرونا نزده بودم و به آن مبارزه نرسیدم. قبل از تعویق یک‌ساله بازی‌های آسیایی و در زمان برگزاری اردوی تیم ملی ووشو مجددا دعوتم کردند، اما با توجه به اینکه در قراردادم ذکر شده است که در زمان اردوهای تیم ملی نمی‌توانم مسابقه بدهم، باز هم شرایط مهیا نشد. حدود 25 روز پیش مدیر برنامه‌هایم تماس گرفت و دعوت کرد که در این مبارزه حضور داشته باشم و من نیز با توجه شرایط خوبم و اینکه هنوز هیچ مسابقه‌ای در ووشو نیست، این موضوع را به فال نیک گرفتم تا وارد قفس شوم و از مبارزه لذت ببرم. 

در اولین مبارزه قرار است با چه حریفی بازی کنید؟
حریف نخستم الجزایری است و رکورد سه پیروزی با ناک‌اوت را در هر سه مسابقه قبلی خود دارد. فکر می‌کنم مسابقه خوبی خواهد شد. 

حضور در قفس به‌عنوان یک رزمی‌کار کار راحتی است یا نیازمند فراگیری مهارت‌های دیگری نیز هست؟
داستان حضور در MMA جدا از رزمی‌کار بودن نیازمند شرایط دیگری ا‌ست. خدا را شکر من در سرپا و فنون کشتی مشکلی ندارم، اما MMA تازه زمانی که شما به زمین می‌خورید شروع می‌شود. در زمین ورزشکاران به‌دنبال قفل کردن، فنون خاک و جوجیتسو می‌روند و نیاز است هر رزمی‌کاری که قصد حضور در قفس را دارد این مهارت‌ها را نیز یاد بگیرد. واقعیت امر این است که خیلی دنبال این نیستم که در قفس فنون جوجیتسو بزنم و دوست دارم مبارزه سرپای خود را انجام بدهم، اما در این مدت یک سری دفاع‌ها و مهارت‌ها در خاک را نیز انجام دادم. تلاش می‌کنم در خاک گیر نکنم و کار به آنجا نرسد. 
قصد دارید در کنار ووشو یا بعد از خداحافظی از این رشته فعالیت در MMA را جدی دنبال کنید؟
شعر معروفی است که می‌گوید «رشته‌ای بر گردن افکنده دوست، می‌کشد آنجا که خاطر خواه اوست»، سال‌ها است که از مبارزه کردن لذت می‌برم و هیچ‌وقت این‌گونه نبوده که فقط به‌خاطر مسائل مالی و اسم و رسم باشم. به اندازه کافی در ووشو مدال دارم و خیلی به دنبال مطرح کردن خودم نیستم، اما علاقه دارم تجربیات تازه‌ای را در دنیای حرفه‌ای MMA داشته باشم و تا زمانی که جسم و ذهنم اجازه تمرین حرفه‌ای را بدهد حتما مسابقه می‌دهم. 

در سالیان گذشته قهرمانان رشته‌های مختلف کشورمان وارد فعالیت در MMA شدند که معروف‌ترین آنها امیر‌علی اکبری است. برای حضور در MMA با این ورزشکاران صحبتی داشتید؟
واقعا هیچ‌وقت با این دوستان صحبتی نکردم. برای همکاری با سازمان BRAVE نیز دوست لبنانی‌ای دارم که در ووشو با هم آشنا شدیم و یک روز به من پیغام داد که در این سازمان مسابقه می‌دهم؟ من هم قبول کردم و این‌طور نبود که خودم پیگر باشم یا با امیر‌علی اکبری و سایر دوستان حرفی بزنم. 

انگیزه‌های مالی چقدر در علاقه‌مندی ورزشکاران و قهرمانان کشورمان به MMA تاثیرگذار بوده است؟
خیلی زیاد. وقتی ورزشکاری در رشته ما در مسابقات بزرگسالان قهرمانی جهان مدال طلا کسب کند حدود 50 امتیاز به او می‌دهند. این 50 امتیاز را اگر امتیازی سه میلیون تومان حساب کنید درنهایت 150 میلیون می‌شود. این در‌حالی است یک بازیکن معمولی در اولین مبارزه خود در یک سازمان خوب حداقل 150 تا 200 میلیون پول می‌گیرد. برای این کار نیاز ندارد که 6 ماه در اردوهای تیم ملی باشد و چهار دور مسابقه انتخابی بدهد تا در انتهای داستان در لیست نفرات اعزامی قرار بگیرد یا نه. تازه یک ملی‌پوش بعد از همه این سختی‌ها وارد مسابقاتی می‌شود که ورزشکاران دیگر کشورها نیز مانند او به‌دنبال مدال طلا هستند. اگر ورزشکار درنهایت با همه این سختی‌ها قهرمان جهان شود نیز بعد از دو سال 150 میلیون می‌گیرد. ورزشکار در MMA در اولین مبارزه خود و بدون این همه داستان این پول را می‌گیرد. 

پس علاوه‌بر جذابیت این رشته، مسائل مالی آن نیز در حضور ورزشکاران کشورمان در MMA تاثیر بسیاری دارد؟
قطعا همین‌طور است و 60، 70 درصد ورزشکاران به‌خاطر مسائل مالی جذب این رشته می‌شوند. از طرفی دنیای MMA این روزها دنیای پرطرفداری است. تمام بلیت‌های سازمان UFC ظرف مدت کوتاهی تمام می‌شود و حق پخش آن نیز توسط اکثر کشورها خریداری می‌شود. پول‌هایی که در UFC جابه‌جا می‌شود اعداد هنگفتی است و بسیار سخت است ورزشکاری که توانایی مبارزه در قفس دارد را بتوانیم حفظ کنیم. حفظ ورزشکاران نیازمند تغییرات اساسی و جدی در جوایز ورزشکاران است که من بعید می‌دانم. جایزه مدال طلای المپیک 2022 توکیو 2 میلیارد تومان بود و این در‌حالی است که قهرمان المپیک ما با این پول توانایی خرید یک خانه 25 تا 30 متری در تهران را ندارد و حتی امکان خرید یک ماشینی که در شأن یک قهرمان المپیک و جهان باشد نیز وجود ندارد. شاید 2 میلیارد تومان در 10 سال گذشته عدد عجیبی بود، اما امروز عددی نیست. اگر کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان جوایز قهرمان بازی‌های آسیایی و المپیک را بر مبنای سکه مانند گذشته در‌نظر بگیرد ارزشمند است. 

بعد از اعلام پاداش 15 هزار دلاری ملی‌پوشان فوتبال در جام‌جهانی 2022 قطر شاهد اعتراضات زیادی از سوی قهرمانان سایر رشته‌های ورزشی بودیم. 
این تفاوت بین رشته‌های مختلف انصاف نیست. 

گفته می‌شود داستان فوتبال و نقش آن با توجه به فراگیری و نقش‌آفرینی در جامعه با هیچ رشته‌ ورزشی قابل مقایسه نیست و براساس همین توجه به فوتبال با سایر رشته‌ها تفاوت وجود دارد. 
من هم قبول دارم که جذابیت فوتبال با هیچ رشته‌ای قابل قیاس نیست، اما بازی که کریستیانو رونالدو انجام می‌دهد. واقعا بازی‌های تیم ملی فوتبال در جام‌جهانی قطر و خوردن 6 گل از انگلیس جذابیت داشت؟ اصلا ملی‌پوشان فوتبال 100 میلیارد بگیرند و نوش‌جان آنها، اما ورزشکاران سایر رشته‌ها نیز باید بگیرند. هیچ‌کسی اعتقاد ندارد جوایز فوتبال باید هم‌سطح جوایز سایر رشته‌ها شود، اما ورزشکارانی که طلای المپیک، بازی‌های آسیایی و جهان می‌گیرند نیز باید دیده شوند. 15 هزار دلار حدود 550 میلیون تومان می‌شود و این مبلغ ضربدر اعضای کل یک تیم فوتبال رقم بسیار سنگینی می‌شود، اما جایزه قهرمانی ورزشکاران رشته‌های دیگر 2 سال است پرداخت نشده. اگر پول نیست باید برای همه نباشد، اما اگر هست جوایز بچه‌های مردم را بدهند. باز از آقای علی‌نژاد تشکر می‌کنم که تا زمانی که در وزارت ورزش حضور داشت تمام مطالبات ورزشکاران را پرداخت کرد. 
پس ورزشکاران سایر رشته‌ها با پاداش فوتبالیست‌ها مشکلی ندارند و تنها توقع دارند که جوایز آنها نیز افزایش داشته باشد؟ 
 واضح و صریح می‌گویم هیچ‌کدام از ورزشکاران رشته‌های دیگر انتظار کاهش قرارداد یا جوایز فوتبالیست‌ها را ندارند، اما توقع دارند جوایز و قرارداد سایر ورزشکاران رشته‌های دیگر بالا برود. اشتباه نشود هیچ رشته‌ای با فوتبالیست‌ها مشکل ندارد، اما سایر رشته‌ها با توجه به افتخار‌آفرینی‌هایی که داشتند دیده نمی‌شوند. حسن یزدانی در لیگ برتر کشتی بالاترین قرارداد را با یک میلیارد تومان گرفته است که به‌نظر من برای لیگ برتر کشتی معقول است. 

قراردادهای لیگ برتر ووشو چگونه است؟
سال‌ها است که من محسن محمدسیفی با 5 طلای جهان، 3 طلای بازی‌های آسیایی، 3 طلای جام‌جهانی و طلای آسیا بالاترین قرارداد را در لیگ برتر ووشو دارم و امسال قرار است برای لیگ برتر ووشو 50 میلیون تومان دریافت کنم. این مبلغ را تازه من می‌گیرم و ببینید سایر ورزشکاران این رشته چقدر می‌گیرند؟ معلوم است ورزشکار با این قرارداد ‌انگیزه‌ای نداشته است. این در‌حالی است که فدراسیون ووشو از سال‌ها گذشته جزء فدراسیون‌های پیش‌رو است و در اردوهای تیم ملی به بچه‌ها حقوق می‌دهد. در رشته‌های رزمی، ووشو در این خصوص سرآمد است و ببینید در رشته‌های دیگر چه خبر است. اینکه بازیکن ذخیره لیگ دسته دوم فوتبال قراردادش 5 میلیارد باشد و دارنده طلای جهان یک رشته قرارداد 20 میلیونی ببندد انصاف است؟ هر 4 سال با برگزاری المپیک نهایتا 2 ورزشکار موفق به کسب مدال طلا و دریافت جایزه 2 میلیاردی می‌شوند، اما یک بازیکن با دو، سه بازی در یک فصل لیگ فوتبال 3 تا 4 میلیارد می‌گیرد. 

با وجود این شرایط ‌انگیزه‌های شما که برای کسب چهارمین مدال طلای بازی‌های آسیایی کم نشده است؟
خدا را صد هزار مرتبه شکر آب باریکه‌ای می‌آید و خیلی مشکل مالی ندارم و قسم می‌خورم که از جوانی که وارد ورزش قهرمانی شدم مسائل مالی خیلی برای من اهمیتی نداشت و حرف‌هایم نیز کلی است. چهارمین مدال طلای بازی‌های آسیایی برای من خیلی از مسائل مالی مهم‌تر است و تمام تلاشم را می‌کنم تا چهارمین طلا را نیز کسب کنم. مطمئن باشید هیچ چیزی در جهان نمی‌تواند مانع من برای رسیدن به این مهم شود. 

کمربند قهرمانی سازمان BRAVE نیز جزء اهداف شما است؟
چرا دروغ بگویم و از این موضوع نیز بدم نمی‌آید. هر مسابقه‌ای که داشته باشم با جان و دل تلاش خواهم کرد. معلوم نیست در اولین مسابقه‌ام چه اتفاق بیفتد و یک طرف سکه مسابقه برد و طرف دیگر باخت است و شاید با یک مشت به زمین بیفتم، اما تا آخرین لحظه و توان برای رقم زدن بهترین اتفاق تلاش خواهم کرد. سعی خواهم کرد یک محسن جدید وارد قفس شود و مردم از تماشای مبارزه‌ام لذت ببرند.