زنگ خطر برای جام ملت‌ها

جام‌جهانی قطر با تمام روزهای خوب و بدش برای فوتبال ایران به انتها رسید و حالا باید به فکر حضوری موفق و قابل دفاع در جام ملت‌های آسیا باشیم. این گزاره که ما در جام‌جهانی نمایش پرنوسانی داشتیم و با وجود انتظاراتی که از کارلوس کی‌روش می‌رفت نتوانستیم نتایج مورد توقع هواداران را کسب کنیم صحیح است اما از طرف دیگر نباید فراموش کرد اتفاقات مختلفی در این مدت رخ داده که باعث شد سرمربی پرتغالی نتواند آن‌طور که دلخواهش بود شاگردانش را مهیای رویارویی با رقبا کند. در چنین شرایطی کی‌روش موافقان و مخالفانی برای ادامه کارش روی نیمکت تیم ملی دارد اما بدون شک مهم‌تر از اینکه او باید بماند یا برود این است که تیم ما یک سال بعد باید در تورنمنتی شرکت کند که رقبای بسیار قدرتمندی در آن حضور دارند و کوچک‌ترین کم‌کاری در روند آماده‌سازی این تیم می‌تواند باعث ادامه روند ناکامی‌های ما در جام ملت‌ها شود. 
تیم ما در آخرین دوره حضورش در این تورنمنت در سال 2019 به جمع 4 تیم برتر مسابقات راه یافت اما در آن مسابقه مشهور برابر ژاپن و درحالی‌که امید زیادی داشتیم تا به فینال برسیم اتفاقاتی رقم خورد که بازی را به سامورایی‌ها باختیم و باز هم رویای قهرمانی چهارم ما در آسیا نیمه‌کاره ماند. این روزها تیم‌های مدعی آسیایی در جام‌جهانی عملکرد خوبی داشته‌اند، به‌خصوص استرالیا، ژاپن و کره‌جنوبی که به دور حذفی هم راه پیدا کرده و برابر تیم‌های صاحب‌نامی چون دانمارک، اسپانیا، آلمان و پرتغال به برتری رسیده‌اند. همین نتایج زنگ خطری جدی برای ما محسوب می‌شود که باید کمتر از 12 ماه دیگر خود را برای حضور در جام ملت‌ها و رقابت با این تیم‌ها آماده کنیم. حتی قطر و عربستان هم که در دور گروهی حذف شدند نمایش قابل قبولی در دیدارهای خود داشته و نشان دادند که می‌توانند یکی از مدعیان جدی در فوتبال آسیا باشند. جدا از این 5 نماینده آسیا در جام‌جهانی، تیم‌هایی چون عراق، چین، اردن و عمان هم که نتوانستند جواز حضور در قطر 2022 را کسب کنند برنامه‌های خود را تعطیل نکرده‌اند و به دنبال این هستند تا بهترین روند آماده‌سازی را داشته باشند. 
در چنین اوضاعی فوتبال ما باید پس از این جام‌جهانی که با حسرت صعود در آخرین روز برایمان همراه بود با فراموش کردن اتفاقاتی که در قطر رخ داد به فکر موفقیت در همین کشور و این‌بار در جام ملت‌ها باشد. روندی که تیم‌های آسیایی در این مدت داشتند و به آن اشاره شد لزوم بازنگری و ایجاد تغییرات در بدنه تیم را یادآور می‌شود و مسلما نیاز است تا خون تازه‌ای به رگ‌های تیم ملی تزریق شود. حتی اگر کارلوس کی‌روش یا فدراسیون فوتبال تمایلی به ادامه همکاری نداشته باشند نیاز به استخدام یک مربی بزرگ و نامدار برای تیم ملی به‌خوبی حس می‌شود و اگر می‌خواهیم در سال آینده وداعی زودهنگام با جام ملت‌ها نداشته باشیم باید از همین حالا به فکر برنامه‌ریزی خوب و آماده‌سازی قدرتمند و کامل برای ملی‌پوشان باشیم.